Τα Jumbo είναι πλέον γνωστά για τις «πιασάρικες» διαφημίσεις τους. Όλα κι όλα! Μπορεί να μη δίνουν σεντ για την ευημερία των υπαλλήλων αλλά για τις διαφημίσεις δεν τα τσιγκουνεύονται! Μεγάλες διαφημίσεις, ακριβοπληρωμένες, με «τηλεπερσόνες» επιπέδου Παναγιώτη Ψωμιάδη, Πέτρου Γαϊτάνου, Άντζελας Δημητρίου, Κατερίνας Στανίση κλπ, διαφημίσεις που αναπαράγουν σεξισμό, και «φτηνό» καταναλωτισμό, κατακλύζουν τις τηλεοράσεις και το ίντερνετ κάθε καταναλωτική περίοδο (Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρι κοκ).
Το τελευταίο «χτύπημα»…
Έως τώρα οι διαφημίσεις χαρακτηρίζονταν από κακόγουστο «χιούμορ» με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Η τελευταία όμως διαφήμιση, παρουσιάζεται «δακρύβρεχτη» με έναν πατέρα ναυτικό να δέχεται κλήση στον ασύρματο του καραβιού από την οικογένειά του. Το παιδί ρωτάει τον πατέρα τι δώρο του πήρε τώρα που είναι μακριά κι εκείνος του περιγράφει κάποια παιχνίδια που απεικονίζονται στη σακούλα των Jumbo. Η διαφήμιση τελειώνει με τον πατέρα συγκινημένο να δακρύζει και την εικόνα από το ντουλάπι του καραβιού να ανοιγοκλείνει και να δείχνει τα παιχνίδια που όντως πήρε ο ναυτικός για το παιδί του. Ομολογούμε, θα ήταν πολύ συγκινητικό αν δεν ήταν τόσο ανήθικο! Είναι εξαιρετικά κακόγουστο μια εταιρία να χρησιμοποιεί τον δύσκολο εργασιακό βίο μιας επαγγελματικής ομάδας, όπως οι ναυτικοί, για να διαφημίσει και να προωθήσει τις πωλήσεις της. Είναι ανέντιμο να πατάει στα συναισθήματα μίας οικογένειας για να αυξήσει τα κέρδη της!
Η υποκρισία στο μεγαλείο της!
Αλλά το χειρότερο είναι πως η διαφήμιση αυτή είναι εντελώς υποκριτική!
Υποκριτική, γιατί προσπαθεί να μας συγκινήσει με τους ναυτικούς που κάνουν Χριστούγεννα μακριά από τα παιδιά τους, ενώ το ίδιο συμβαίνει στην ίδια την επιχείρηση με τους εργαζομένους της, οι οποίοι τις εορταστικές σεζόν αναγκάζονται να δουλεύουν επίσης εντατικά, υπερωρίες κλπ μακριά από τις οικογένειές τους!
Είναι επίσης υποκριτική διότι πρόκειται για μια εταιρία που ο ιδιοκτήτης της, έχοντας καθαρά κέρδη 500 χιλιάδες ευρώ τη μέρα, υποστήριζε να κοπούν οι συντάξεις και εμφανιζόταν «ευαίσθητος» λέγοντας ότι:
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και για το οποίο πρέπει όλοι να ντρεπόμαστε, είναι ότι για την ίδια δουλειά πληρώνονται δύο διαφορετικοί μισθοί. Πρέπει δύο άνθρωποι που δουλεύουν το ίδιο να λαμβάνουν τον ίδιο μισθό».
Κι εδώ πρέπει όλοι/ες εμείς, οι εργαζόμενοι/ες, οι άνθρωποι που παλεύουμε για την επιβίωσή μας, να αναρωτηθούμε: Δε ντρέπεται καθόλου ο κ. Βακάκης για όλη αυτή την υποκρισία; Δε ντρέπεται να μιλάει κατ’ αυτόν το τρόπο ένας μεγαλοεπιχειρηματίας που καμία ευαισθησία δε δείχνει για τους εργαζόμενους της επιχείρησής του; Αποτελεί κοινό «μυστικό» πια ότι οι εργασιακές συνθήκες στη γνωστή εταιρία είναι κάτι παραπάνω από άθλιες! Μισθοί των 240 ευρώ για τετράωρους (που ανάθεμα αν δουλεύουν 4 ώρες κι όχι πολύ παραπάνω), καθιέρωση 6μερης εργασίας με εκβιασμούς των εργαζομένων, μήνυση σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ για κινητοποίηση έξω από καταστήματα, συνεχείς απολύσεις και ανακύκλωση προσωπικού για να μην υπάρχουν δικαιώματα και τόσα άλλα που αποκαλύπτουν το μεγαλείο υποκρισίας του αφηγήματος «ευαισθησίας» των Jumbo!
Ποιος δίνει τον «αέρα» στον mr. Jumbo;
Πρέπει, επίσης, να αναρωτηθούμε «γιατί» ένας μεγαλοεπιχειρηματίας του λιανικού εμπορίου που εφαρμόζει τέτοιες εργασιακές συνθήκες, να διαφημίζεται ως «ευαίσθητος» σκορπώντας μια περιουσία σε τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά σποτ.
Δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη αυτό το θράσος αφού μεγαλοεπιχειρηματίες σαν το κ. Βακάκη δεν υπολογίζουν τίποτα. Ούτε τους υπαλλήλους τους, ούτε την κοινωνία, ούτε φυσικά τους νόμους. Απόδειξη αυτού είναι οι συνεχείς καταγγελίες για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας στα καταστήματα που δε δείχνουν να συμμορφώνουν τον ιδιοκτήτη. Επιπλέον, τα Jumbo έφαγαν πρόστιμο 20.000€ από τον ΕΦΕΤ (Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων) γιατί χρησιμοποιούσαν ακατάλληλα υλικά που ερχόταν σε επαφή με τρόφιμα και ενώ οι υπεύθυνοι το γνώριζαν, συνέχιζαν να το κάνουν και μετά την ανάκληση δεν ενημέρωσαν τους καταναλωτές! Κανένας σεβασμός, παρά τις νομικές κυρώσεις, ούτε στα δικαιώματα των εργαζομένων ούτε στην ασφάλεια των καταναλωτών! Βέβαια, με τα τεράστια ημερήσια κέρδη τους, γιατί να συμμορφωθούν από το «ευτελές» πρόστιμο των 20.000 ευρώ; Είναι ξεκάθαρο λοιπόν, ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους έτσι όπως λειτουργούν και με τα πρόστιμα που ρίχνουν δεν αγγίζουν τους τζίρους και την οικονομική ισχύ μεγαλοεπιχειρηματιών σαν τον Βακάκη.
Η δυνατότητα των ιδιοκτητών μεγάλων επιχειρήσεων να κάνουν ότι θέλουν στην αγορά και να επικαλούνται πως «δίνουν δουλειές» και «μπορούν να φέρουν ανάπτυξη» (το είδαμε!), τους δίνει τον «αέρα» να μη σέβονται κανένα δικαίωμα, εργασιακό ή ευρύτερα κοινωνικό. Τους δίνει επίσης τον «αέρα» να εμφανίζονται ως «ευαίσθητοι» και «σκεπτόμενοι» στο κοινωνικό σύνολο, την ώρα που βλέπουν τους καταναλωτές σαν «κινούμενα» ευρώ, μη διστάζοντας, για παράδειγμα, να βγάλουν όλη την ευαισθησία τους στο διασυρμό ενός πατέρα στα δικαστήρια επειδή έκλεψε μαρκαδόρους αξίας 12€ για το παιδί του, όντας σε μεγάλη οικονομική δυσκολία. Βλέπετε φταίει που δεν ήταν ναυτικός!
Ας γίνουμε, όμως, κι εμείς λίγο ευαίσθητοι κι ας «ταυτιστούμε» με τον κ. Βακάκη και τις «ανησυχίες» του περί κοινωνικών αδικιών και άνισων μισθών… Αφού δεν πρόκειται να ξεκινήσει ο ίδιος από την επιχείρηση του, μοιράζοντας ισότιμα σε όλους τους εργαζομένους του το σχεδόν μισό εκατομμύριο ευρώ καθαρά κέρδη που βγάζει τη μέρα, ας το επιβάλλουμε εμείς! Παλεύοντας για μια κοινωνία χωρίς παρασιτικούς καπιταλιστές, για μια οικονομία που ο κόπος των εργαζομένων θα γυρνάει στους ίδιους και στη κοινωνία, με απόλυτο γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες τους. Κι επειδή μιλήσαμε για ναυτικούς που αυτή τη περίοδο θα θέλανε πολύ να είναι κοντά στις οικογένειες και στους δικούς τους ανθρώπους να τους αφιερώσουμε, όχι τη διαφήμιση των Jumbo αλλά το εξαιρετικό ποίημα «7 Νάνοι στο S/S Cyrenia» του Ν. Καββαδία (γνωστού ποιητή και ναυτικού) μελοποιημένο από τον Θάνο Μικρούτσικο, όπως αρμόζει σε αυτούς τους ανθρώπους…
