Το νέο επεισόδιο του σήριαλ «Εκκλησία εναντίον Ομοφυλοφιλίας» μόλις κυκλοφόρησε και για μία ακόμα φορά κατάφερε να γοητεύσει το φανατικό του κοινό. Αυτήν την φορά, οι «ιεροί» σεναριογράφοι μας μεταφέρουν σε ένα νέο σκηνικό, τον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αμαρουσίου. Επιλέγοντας να αφήσουν -προς το παρόν- τις κλασικές ατάκες για τις οποίες αγαπήθηκαν μέχρι σήμερα («ζώα», «αρρώστια», «αν είχα όπλο θα το χρησιμοποιούσα», «θανάσιμο αμάρτημα» κοκ), μας μεταφέρουν στον κόσμο της γραφειοκρατίας και των υπεύθυνων δηλώσεων, επιβεβαιώνοντας και πάλι πως η φαντασία τους είναι αστείρευτη.
***
Έτσι, ο εφημέριος του συγκεκριμένου ναού, ζητάει από τους υποψήφιους «πνευματικούς γονείς» να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση στην οποία να διαβεβαιώνουν -ανάμεσα σε άλλα- ότι δεν έχουν δηλώσει πως είναι ομοφυλόφιλοι/ες!
Γενικά οι εφημέριοι ζητούν από τους/ις νονούς/ές να βεβαιώσουν ότι δεν είναι αλλόθρησκοι, δεν έχουν κάνει μόνο πολιτικό γάμο κλπ, ώστε να αποδείξουν πως είναι καλοί χριστιανοί και θα διαπαιδαγωγήσουν το παιδί με σωστές – χριστιανικές αρχές. Ο συγκεκριμένος του Αμαρουσίου όμως, δεν έμεινε μόνο στην αναζήτηση των «τυπικών» προσόντων, αλλά αντιθέτως, ξεκίνησε από αυτές και τις απογείωσε: μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι δουλειά έχει η εκκλησία να ασχολείται με το ποιός είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός του καθενός.
Και μας κάνει επίσης να αναρωτιόμαστε τι σχέση έχει το μίσος προς τους ομοφυλόφιλους με το «αγαπάτε αλλήλους»…
***
Μας προκαλεί μεγάλο θυμό το γεγονός ότι οι παπάδες, νιώθοντας παντοδύναμοι μέσα στις εκκλησίες τους στιγματίζουν τα ομοφυλόφιλα άτομα, βάζουν τους δικούς τους, αυθαίρετους κανόνες για το ποιος μπορεί να βαφτίσει ένα παιδί, ξεχνούν εντελώς την βασική προϋπόθεση που είναι να αγαπάς και να νοιάζεσαι για αυτό και την αντικαθιστούν με μίσος και αποκλεισμό για τα ομοφυλόφιλα άτομα.
Μας προκαλεί μία ειρωνική διάθεση το γεγονός ότι ο όρος είναι «να μην έχουν δηλώσει ομοφυλόφιλοι/ες» και όχι «να μην είναι», αποκαλύπτοντας την υποκρισία μέσα στην εκκλησία όπου τελικά σημασία έχει το «φαίνεσθαι».
Μας προκαλεί αγανάκτηση η πεισματική άρνηση των εκπροσώπων της Εκκλησίας να αναγνωρίσουν ότι ο κόσμος αλλάζει και προοδεύει και η διαρκής προσπάθεια να επιστρέψουν την κοινωνία στον σκοταδισμό, να διατηρήσουν και να εξαπλώσουν τις πιο συντηρητικές απόψεις.
***
Και, τελικά, το νέο επεισόδιο ομοφοβίας και μισαλλοδοξίας καταφέρνει να πεισμώσει και εμάς περισσότερο. Μας δίνει έναν ακόμα λόγο να παλέψουμε ενάντια σε κάθε μορφή διακρίσεων και ρατσισμού, ενάντια στην ομοφοβία και την τρανσφοβία. Να αγωνιστούμε για μία κοινωνία που θα γυρίσει την πλάτη στο μίσος και σε όσους τρέφονται από αυτό.
