Δημοσιεύουμε αποσπάσματα άρθρου της Σάμα Σαγουάντ, μέλους της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής (αδελφή οργάνωση του «Ξ» στις ΗΠΑ) εκλεγμένης στο συμβούλιο της πόλης του Σιάτλ, για τις εξελίξεις γύρω από την προεκλογική εκστρατεία για το «χρίσμα» των Δημοκρατικών.
Η Σ. Σαγουάντ καλεί τον Σάντερς, σε περίπτωση που χάσει τη μάχη για το χρίσμα των Δημοκρατικών, κάτι που πλέον είναι το πιθανότερο σενάριο δεδομένων των τεχνασμάτων του κατεστημένου του κόμματος, να μην επαναλάβει το λάθος της υποστήριξης του αντιπάλου του στις προεδρικές εκλογές, Τζο Μπάιντεν. Αντίθετα, πρέπει να μπει μπροστά στο χτίσιμο ενός κόμματος που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων και των νέων. Πάνω απ’ όλα όμως, ο τεράστιος αριθμός ανθρώπων που κινητοποιείται γύρω από την υποψηφιότητά του, πρέπει να προετοιμαστεί για τη μεταφορά της μάχης από το εσωτερικό του κόμματος των Δημοκρατικών, στην ανεξάρτητη μάχη για τη δημιουργία ενός φορέα στην υπηρεσία των αναγκών της κοινωνίας.
Ο κοροναϊός εξαπλώνεται, οι παγκόσμιες αγορές βρίσκονται σε χάος και μια «πολιτική επανάσταση» είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Τώρα είναι η στιγμή να εντείνουμε τον αγώνα μας για καθολική πρόσβαση στο Σύστημα Υγείας (Medicare for All), για μια «Νέα Πράσινη Συμφωνία» (Green New Deal) και για σοσιαλιστικές πολιτικές προς όφελος των εργαζομένων, όχι για τη Wall Street. Είναι η ώρα να πάμε τον αγώνα ενάντια στους δισεκατομμυριούχους σε ένα νέο επίπεδο.
Το κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος στηρίζει τον Μπάιντεν, όχι επειδή «πιστεύει» σ’ αυτόν, αλλά επειδή είναι η τελευταία γραμμή άμυνάς του απέναντι στην «πολιτική επανάσταση» του Μπέρνι. Αυτό φάνηκε και από τα δημοσιεύματα των New York Times όταν την ημέρα της επικράτησης του Μπάιντεν στη Νότια Καρολίνα έγραφαν: «Οι Μπουτιγκιεγκ και Κλόμπουτσαρ (υποψήφιοι για την προεδρία των Δημοκρατικών) στήριξαν τον Μπάιντεν, στοχεύοντας στο να ανακόψουν τον Σάντερς». Οι βασικοί στόχοι του κατεστημένου ήταν να πνίξουν το κίνημά μας, χρησιμοποιώντας όλα τα απαραίτητα μέσα για να βάλουν φρένο στην πρόσβαση στο «Σύστημα Υγείας για όλους», τον καθολικό έλεγχο των ενοικίων, τη «Νέα Πράσινη Συμφωνία» και την πάλη μας ενάντια στους δισεκατομμυριούχους.
Φίλοι κι Εχθροί
Ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν πιο κρίσιμο να κατανοήσουμε πλήρως, ως εργατική τάξη, ποιοι είναι οι φίλοι μας και ποιοι οι εχθροί μας. Δυστυχώς ο Μπάιντεν δεν είναι φίλος μας και δε μπορούμε να τον υποστηρίξουμε. Ο Μπάιντεν, το κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος και τα αστικά μέσα ενημέρωσης είναι εχθροί μας και δεν θα σταματήσουν να υπερασπίζονται το σύστημα.
Όλοι αυτοί κάνουν τα πάντα για να σταματήσουν το κίνημά μας, παρά το γεγονός ότι το 40% των Αμερικανών, δηλαδή πάνω από 100 εκατομμύρια άνθρωποι, δεν έχουν αρκετά χρήματα στην τράπεζα για να καλύψουν μια έκτακτη ιατρική ανάγκη. Παρά το γεγονός ότι 2,5 εκατομμύρια παιδιά στην Αμερική είναι άστεγα. Παρά το γεγονός ότι 34 εκατομμύρια ενήλικες στις Η.Π.Α. είδαν κάποιον δικό τους να πεθαίνει επειδή δεν μπόρεσε να πληρώσει τα συνταγογραφούμενα φάρμακά του και τώρα πολλοί ανασφάλιστοι αντιμετωπίζουν την πανδημία του κοροναϊού με ελάχιστη προστασία. Την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά στην κοινωνία, η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος προσπαθεί να περάσει στις συνειδήσεις εκατομμυρίων Αμερικανών, την αντίληψη ότι τώρα δεν είναι καιρός να «αναλάβουμε πολιτικά ρίσκα».
Το κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος ενδιαφέρεται, πάνω απ’ όλα, για τη διατήρηση του τεράστιου πλούτου των δισεκατομμυριούχων. Τα χαρακτηριστικά του Μπάιντεν ως υποψηφίου, λένε πολλά για τις προτεραιότητες του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο Μπάιντεν, όπως και η Χίλαρι Κλίντον, είναι ένα «εργαλείο» της Wall Street, έχει μια μακρά ιστορία υπεράσπισης των συμφερόντων των δισεκατομμυριούχων ενάντια στις ανάγκες της εργατικής τάξης. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις χαμηλές ικανότητές του, τον καθιστούν εύκολο στόχο για τον Τραμπ στις προεδρικές εκλογές. Οι αδυναμίες του Μπάιντεν είναι κάτι που αναγνωρίζεται και από το κατεστημένο, το οποίο τον συμβουλεύει να περιορίσει τις δημόσιες εμφανίσεις του. Άλλωστε, ο ίδιος ο Μπάιντεν έχει κάνει ελάχιστη εκστρατεία στις πολιτείες που τώρα κερδίζει.
Ακόμη και αν καταφέρει να κερδίσει, ο Μπάιντεν θα γίνει πρόεδρος σε μια εποχή σημαντικής οικονομικής ύφεσης και φυσικά θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να διασωθεί η αστική τάξη και όχι η εργατική τάξη, όπως έκανε και ο Ομπάμα μετά το 2008-9. Αυτό άλλωστε οδήγησε και στην άνοδο του Τραμπ!
Στη φάση που βρισκόμαστε, δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τον αγώνα και ο Μπέρνι δε θα πρέπει να κάνει πίσω. Πρέπει να ξεμπροστιάσει το ιστορικό του Μπάιντεν υπέρ των επιχειρηματιών και να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις στις υπόλοιπες πολιτείες. Πρέπει να καλέσει σε μαζικές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα σε υποστήριξη της «πολιτικής επανάστασης». Θα πρέπει να απαιτήσει μια σειρά από πραγματικά debate απέναντι στον Μπάιντεν και να τον καταγγείλει ευθέως για τις υπηρεσίες που προσφέρει στους δισεκατομμυριούχους. Θα πρέπει να σταματήσει να αποκαλεί τον Τζο Μπάιντεν «φίλο» του όπως επίσης να σταματήσει να τονίζει την αμοιβαία υποστήριξή που έχουν μεταξύ τους. Και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τον υποστηρίξει, σε περίπτωση που ο Μπάιντεν πάρει το χρίσμα.
Πως προχωράμε για την «πολιτική επανάσταση»;
Το κατεστημένο των Δημοκρατικών έχει «ανοίξει» τα χαρτιά του. Θα προτιμούσε να κερδίσει ο Τραμπ ενάντια σε έναν υποψήφιο ακόμη πιο αδύναμο από τη Χίλαρι Κλίντον, παρά να εκλέξει έναν «ριζοσπάστη» στο Λευκό Οίκο. Είναι τρομαγμένο από αυτό που αντιπροσωπεύει το κίνημά μας. Φοβάται τα εκατομμύρια των απλών Αμερικανών που αγωνίζονται για ένα Σύστημα Υγείας για όλους, για μια «Νέα Πράσινη Συμφωνία» και τον καθολικό έλεγχο των ενοικίων. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που ψηφίζουν τον Μπέρνι Σάντερς, παρά τη μοχθηρή εκστρατεία εναντίον του, και αυτό το γεγονός από μόνο του είναι ιστορικό.
Παρά τα εκατομμύρια των υποστηρικτών του, ο αριθμός των αντιπροσώπων (delegates), που έχει κερδίσει στις προκριματικές των διάφορων πολιτειών, δεν είναι αρκετός για να πάρει το χρίσμα. Το πιο πιθανό σενάριο είναι το κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος να καταφέρει να «κλέψει» αυτές τις εκλογές. Το κατεστημένο μπορεί να συγχαρεί κυνικά τον εαυτό του για αυτή την «επιτυχία». Δε μπορεί όμως να φρενάρει αυτό το κίνημα που έχει μαζικοποιηθεί λόγω των πολιτικών του συστήματος αλλά και της βάναυσης ανισότητας που επικρατεί εδώ και δεκαετίες. Πρέπει να συνεχίσουμε να χτίζουμε την «πολιτική μας επανάσταση», ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στις προκριματικές εκλογές.
#DemExit: Χρειαζόμαστε ένα νέο κόμμα
Δεν συμβιβαζόμαστε με ψεύτικες υποσχέσεις και έχουμε κουραστεί να μας λένε ότι ζητάμε πάρα πολλά. Δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε το υψηλό κόστος συνταγογραφούμενων φαρμάκων, το ατελείωτο χρέος των φοιτητών, τον συνεχή πόλεμο, τις καταστροφικές εμπορικές συμφωνίες ή την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Πρέπει να αγωνιστούμε σε κάθε πολιτεία για να κερδίσουμε κάθε ψήφο που μπορούμε για την «πολιτική επανάσταση» και να οικοδομήσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή βάση στήριξης για τις πολιτικές του Μπέρνι Σάντερς. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι πρέπει να μετατρέψουμε την «πολιτική μας επανάσταση» σε ένα ισχυρό κίνημα και να χτίσουμε ένα νέο κόμμα.
Η οργάνωσή μου, η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική» έχει καλέσει σε κινητοποίηση του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στο Μιλγουόκι, για να υποστηρίξουν το πρόγραμμα του Μπέρνι και να αποτρέψουν τους αντιδημοκρατικούς ελιγμούς στο Συνέδριο. Αλλά οι ελιγμοί έχουν ήδη ξεκινήσει.
Σε πρώτη φάση, το κίνημά μας πρέπει να προετοιμάζεται για μια μαζική διαδήλωση στο Μιλγουόκι (στμ: 12-15 Ιουλίου) και στη συνέχεια πρέπει να προχωρήσουμε σε συνδιάσκεψη για να αρχίσουμε να συζητάμε τα επόμενα βήματα για την «πολιτική επανάσταση» και για την προετοιμασία ενός νέου κόμματος των εργαζομένων. Η συνδιάσκεψη αυτή θα είχε το ιστορικό καθήκον να διοργανώσει ένα μαζικό εθνικό συνέδριο το επόμενο έτος, με στόχο την ίδρυση του νέου κόμματος.
Χρειαζόμαστε ένα νέο κόμμα που θα αγωνίζεται για τις ανάγκες των απλών ανθρώπων, ενώ ταυτόχρονα θα δίνει τη μάχη ενάντια στον Ντόναλντ Τραμπ και τους δισεκατομμυριούχους. Το Δημοκρατικό Κόμμα μας έχει προδώσει ξανά και ξανά και μόνο εμπόδια έβαζε στο κίνημά μας. Χρειαζόμαστε το δικό μας κόμμα που θα είναι εντελώς ανεξάρτητο από χρηματοδοτήσεις επιχειρηματιών. Ένα κόμμα που μπορεί να γίνει η πολιτική στέγη ενός αναγεννημένου εργατικού κινήματος και όχι ένα κόμμα που θα συνεργάζεται με τα αφεντικά.
Όλα όσα καταφέραμε να κερδίσουμε στο Σιάτλ, όπως η θεσμοθέτηση του κατώτατου μισθού των 15 δολαρίων την ώρα αλλά και η επανεκλογή μου πέρσι στο Συμβούλιο της Πόλης ενάντια στην Amazon, ήταν αποτέλεσμα της ανεξάρτητης εκστρατείας μου, από το Δημοκρατικό Κόμμα, της εκστρατείας στην οποία συμμετείχα ως μέλος της «Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής». Η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική» έχει αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά των κινημάτων μας, ενώ το κατεστημένο των Δημοκρατικών στο Σιάτλ στάθηκε εμπόδιο σε κάθε μας βήμα, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει και σε εθνικό επίπεδο εναντίον του Μπέρνι.
Ήδη από το 2015 υποστηρίζουμε ότι θα ήταν καλύτερο αν ο Μπέρνι κατέβαινε ως ανεξάρτητος υποψήφιος, εξαιτίας των εμφανών περιορισμών που υπάρχουν στο Δημοκρατικό Κόμμα. Αναγνωρίζουμε ότι η τακτική του Σάντερς έφερε εκατομμύρια ανθρώπους κοντά στην ιδέα της «πολιτικής επανάστασης», αλλά αυτή η τακτική έχει φτάσει στα όριά της. Δεν πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι της εργατικής τάξης θα πρέπει να υποστηρίξουν τον Τζο Μπάιντεν και καλούμε τον Μπέρνι να ενωθεί με τα εκατομμύρια των υποστηρικτών του για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος.
Η ιστορία μας καλεί και πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτή τη στιγμή για να προχωρήσουμε αποφασιστικά, έξω από τα όρια του σάπιου Δημοκρατικού Κόμματος και να αρχίσουμε να χτίζουμε κάτι καινούργιο. Το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται ξανά σε ακόμα μια μεγάλη οικονομική κρίση, καθώς δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων και απειλεί να μας οδηγήσει στο γκρεμό της κλιματικής καταστροφής. Πρέπει να χτίσουμε ένα ισχυρό κίνημα για να παλέψουμε για την εναλλακτική.
Ραντεβού στο Μιλγουόκι.
