Δημοσιεύουμε κοινή ανακοίνωση της κίνησης» «Χωματερή STOP – πολίτες εν δράσει» και της πρωτοβουλίας «Support Earth».
Οι εργαζόμενοι, η νεολαία & η κοινωνία πρέπει να μιλήσουν ξανά!
Κυβέρνηση, Περιφέρεια Αττικής και ΕΔΣΝΑ, ανεβάζουν σε νέα επίπεδα το περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται μισό αιώνα τώρα στην Φυλή και συνολικότερα στη διαχείριση των απορριμμάτων. Πιστοί στο μότο «κάθε κρίση και μια ευκαιρία», εκμεταλλεύτηκαν την πανδημία για να δημιουργήσουν κι άλλα τετελεσμένα.
Ετσι απροκάλυπτα, η πρόσφατη μελέτη για τους περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας των Εγκαταστάσεων Διαχείρισης Απορριμμάτων στη Δυτική Αττική, απέτυχε πλήρως να αποτυπώσει τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων της Δυτικής Αττικής.
- Θεωρεί ως μη αναστρέψιμη τη ζημιά που έχει προκληθεί στη Δυτική Αττική και δεν λαμβάνει υπόψιν στοιχεία που μαρτυρούν σοβαρά θέματα υγείας για τους κατοίκους (σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ- Φυσική Κίνηση Πληθυσμού- για τους θανάτους και τις αιτίες θανάτων για το 2015, επιβεβαιώνεται η τρομακτική τάση ανόδου των νεοπλασιών στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Αττικής). Μάλιστα στηρίζεται στην υπάρχουσα υποβάθμιση για να διατηρήσει και να επεκτείνει τις εγκαταστάσεις στην Φυλή, ως τον κύριο χώρο τελικής διάθεσης των απορριμμάτων της περιφέρειας Αττικής. Με την πρόφαση της “μεταβατικής” διαδικασίας, στην ουσία διαιωνίζει το πρόβλημα για τα επόμενα 20 – 30 χρόνια, όπως συμβαίνει ήδη σε όλες τις έως τώρα αναθεωρήσεις του ΠΕΣΔΑ.
- Αποδέχεται την αποτυχία της εθνικής, της τοπικής και της περιφερειακής διοίκησης να μειώσουν τα προς ταφή απορρίμματα και να εδραιώσουν συστήματα χωριστής συλλογής απορριμμάτων καθώς και να αποκεντρώσουν τις υποδομές επεξεργασίας των αστικών απορριμμάτων, με έμφαση σε μονάδες ανακύκλωσης και κομποστοποίησης, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η ανάγκη δημιουργίας νέων ΧΥΤ για την κάλυψη των μεσο-μακροπρόθεσμων αναγκών της Αττικής.
- Επικυρώνει την κατασκευή νέας μονάδας επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, δυναμικότητας 400.000 τόνων/έτος, με τη μέθοδο ΣΔΙΤ εντός των εγκαταστάσεων του ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής και την επέκταση του υφιστάμενου εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων – ΕΜΑΚ (300.000 τόνους/έτος σύμμεικτα και 100.000 τόνους/έτος προδιαλεγμένα απόβλητα), με αποτέλεσμα η Φυλή να συνεχίσει να επιβαρύνεται με τεράστιους όγκους σκουπδιών.
- Ταυτόχρονα, δεν προτείνεται κανένα πρόγραμμα περιβαλλοντικής αποκατάστασης της ευρύτερης περιοχής.
Από την άλλη, εν μέσω της χειρότερης υγειονομικής κρίσης των τελευταίων 100 χρόνων, ο νέος Εθνικός Σχεδιασμός για τη Διαχείριση απορριμμάτων, που ψηφίστηκε με express διαδικασίες τον Αύγουστο του ‘20, προβλέπει σαν «εναλλακτική» λύση στο πρόβλημα της ταφής, την καύση των σκουπιδιών. Έτσι προβλέπεται η κατασκευή 4 νέων, μεγάλων μονάδων καύσης απορριμμάτων, πανελλαδικής εμβέλειας, η μία εκ των οποίων τοποθετείται και πάλι στη Δυτική Αττική! Όμως, όπως και η ταφή, έτσι και η καύση των απορριμμάτων και των παραγώγων τους, συνιστά μια τεράστια απειλή για τη δημόσια υγεία!
Οι πρόσφατες αποφάσεις της Κυβέρνησης και της Περιφέρειας οδηγούν στη νομιμοποίηση της κατασκευής νέων έργων στην Δυτική Αττική με ταχείες διαδικασίες που θα καταφέρουν ένα ακόμα πλήγμα σε βάρος των κατοίκων και του περιβάλλοντος της Δυτικής Αττικής, αλλά και ολόκληρης της Αττικής από τη στιγμή που οι υποδομές που σχεδιάζονται και δρομολογούνται:
- Επιβαρύνουν δυσανάλογα για μια ακόμα φορά τη Φυλή και τα Α. Λιόσια.
- Mας απομακρύνουν από μια αποκεντρωμένη, δημόσια, βιώσιμη και ωφέλιμη για το κοινωνικό σύνολο διαχείριση απορριμμάτων.
- Aκυρώνουν την αξιοποίηση των οργανικών βιο-αποβλήτων (κομπόστ) με μόνη πρόβλεψη την επεξεργασία 100.000 τόνων από το ΕΜΑΚ Α. Λιοσίων. Αρκεί να αναλογιστούμε πως τα οργανικά αποτελούν το 40% των στέρεων αστικών αποβλήτων. Δηλαδή θα έπρεπε να κατασκευαστούν μονάδες συνολικής δυναμικότητας τουλάχιστον 900.000 τόνων.
- Kαθηλώνουν την ανακύκλωση σε πολύ χαμηλά επίπεδα για τα επόμενα 20-30 χρόνια από τη στιγμή που προάγονται κεντρικές μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων.
Η απάντησή μας
Από την μεριά μας πιστεύουμε πως η αντιμετώπιση της πανδημίας, η στάση απέναντι στο περιβάλλον, και η διαχείριση των απορριμμάτων, αποτελούν όλα μεγάλα ζητήματα δημόσιας υγείας. Δεν είναι χώρος για επιχειρηματικά κέρδη και για τα αρπακτικά του ιδιωτικού τομέα. Και δεν υπάρχει περιθώριο για διαιώνιση της ταφής και εισαγωγή της καύσης. Απάντηση στο ερώτημα «μα καλά, τι θα γίνουν τα σκουπίδια;», υπάρχει. Και δεν είναι να πάνε κάπου αλλού. Θέλουμε να κλείσει η Φυλή και να ξεκινήσει άμεσα ο σχεδιασμός ώστε να μην υπάρξουν άλλες «Φυλές»!
Γι’ αυτό ως κοινωνία χρειαζόμαστε μια εφαρμόσιμη και κοινωνικά δίκαιη εναλλακτική πρόταση. Κι αυτή είναι η μικρής κλίμακας διαχείριση σε πολλές αποκεντρωμένες μικρές μονάδες 100% δημόσιας – δημοτικής ιδιοκτησίας, με έμφαση στη:
- Διαλογή στην πηγή, δηλ. εκεί που παράγουμε τα σκουπίδια, στα σπίτια, τη γειτονιά, το σχολειό, με εγκατάσταση 4-5 κάδων για διαφορετικά υλικά (απόβλητα κουζίνας, γυαλί, χαρτί, πλαστικά & μέταλλα).
- Διαφάνεια λειτουργίας στα συστήματα διαχείρισης της ανακύκλωσης & μεταβίβασή τους στους Δήμους, με την ενεργή συμμετοχή φορέων της κοινωνικής οικονομίας, ώστε όσα έσοδα προκύπτουν να επιστρέφουν ως έργα στους ίδιους τους δημότες.
- Κομποστοποίηση των αστικών απορριμμάτων, χρήση του κομπόστ στις υπηρεσίες περιβάλλοντος των Δήμων και αξιοποίηση του βιοαερίου για κάλυψη κοινωφελών σκοπών.
- Κατάργηση του καθεστώτος των αντισταθμιστικών και εξοικονόμηση πόρων που οφείλουν να επενδυθούν σε προνοιακές και φιλο-περιβαλλοντικές πολιτικές.
Με αυτό τον τρόπο μπορεί να μειωθεί στο ελάχιστο το υπόλειμμα των απορριμμάτων που απομένουν προς διάθεση μόλις στο 10-15% του σημερινού όγκου, να διασφαλιστεί πως το έκτρωμα της Φυλής δεν θα επαναλειφθεί και να επιστρέφουν στην κοινωνία τα οφέλη της διαχείρισης απορριμμάτων! Θεωρούμε την υγεία και την πρόσβαση σε ένα βιώσιμο περιβάλλον αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα ανεξάρτητα από το εισόδημα, τον τόπο κατοικίας ή το είδος επαγγελματικής απασχόλησης κάθε ανθρώπου. Η ανάληψη από την κάθε τοπική κοινότητα του βάρους που της αναλογεί και η ενεργή συμμετοχή των κατοίκων στη διαχείριση των απορριμμάτων αποτελούν για εμάς αναγκαίους όρους για την επίλυση του προβλήματος.
Ζούμε σε έναν κόσμο υπερκατανάλωσης, προσθέτοντας καθημερινά τόνους σκουπιδιών, χωρίς να έχουμε διασφαλίσει ένα βιώσιμο περιβάλλον για εμάς και εκείνους/εκείνες που θα έρθουν μετά από εμάς. Ας το επιδιώξουμε όσο ακόμα μπορούμε, είναι μια πράξη συλλογικής ευθύνης.
