Η αυξανόμενη δυσαρέσκεια και η αγανάκτηση του κόσμου από την ‘ήπια προσαρμογή’ της ΝΔ ήταν ο βασικός λόγος της πολιτικής αναδίπλωσης της κυβέρνησης και της προσπάθειάς της να δείξει πως κάνει παροχές, προτείνοντας πρόωρη συνταξιοδότηση για απολυμένους, ξεκινώντας από τους Ναουσαίους.
Η τελική όμως ρύθμιση του υπουργείου απασχόλησης για τους άνω των 50 ετών ανέργους, παρά το ότι ήρθε μετά την πίεση της βάσης των τοπικών κοινωνιών, το μόνο που εξασφαλίζει σε αυτούς που συνταξιοδοτούνται πρόωρα είναι συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης. Παρακάτω εξηγείται το γιατί.
Ποιους αφορά το μέτρο
Τι είπε λοιπόν ο αρμόδιος υπουργός Τσιτουρίδης στην αρχή; «Όσοι άνεργοι είναι άνω των 48 ετών και έχουν συμπληρώσει 7.500 ένσημα δικαιούνται να πάρουν πρόωρη σύνταξη». Μα, από τους 4.000 ανέργους της Νάουσας και τους δεκάδες χιλιάδες πανελλήνια, μόνο οι 150 συμπληρώνουν αυτές τις προϋποθέσεις! Ο κύριος όγκος όσων δεν έχουν δουλειά μένει εκτός και εντός μένει μόνο ο ντόρος που προκλήθηκε για τη βελτίωση της εικόνας της κυβέρνησης, ειδικά εν’ όψει δημοτικών εκλογών.
Άλλο σύνταξη και άλλο επίδομα
Αυτά όμως μόνο στην αρχή, αφού μετά άλλαξε ο όρος «πρόωρη συνταξιοδότηση» και έγινε «ειδική εισοδηματική ενίσχυση για όσο διάστημα μένει κάποιος άνεργος».
Η διαφορά είναι προφανής
Τα επιδόματα δίνονται χωρίς χρονική δέσμευση ενώ η σύνταξη για πάντα. Τα επιδόματα χορηγούνται προεκλογικά και κανείς δεν είναι σίγουρος για την καταβολή τους μετά τις επόμενες εκλογές, είναι δηλαδή κάτι σαν ρουσφέτι από τη μεριά των κυβερνώντων.
Και το σημαντικότερο: Αν ο ΟΑΕΔ βρει σε κάποιον άνεργο της Νάουσας δουλειά ημιαπασχόλησης (στην Πελοπόνησο, ας πούμε) και αυτός αρνηθεί, χάνει το δικαίωμα χορήγησης του επιδόματος.
Πόσα λεφτά είναι αυτό το επίδομα και ποιος τα δίνει τελικά;
Για τι επίδομα μιλάμε όμως; Στην αρχή ο Τσιτουρίδης μίλησε για επίδομα ίσο με την πλήρη σύνταξη. Μετά όμως αναθεώρησε τα προηγούμενα και μίλησε για πλήρη σύνταξη, χωρίς όμως την επικουρική, δηλαδή χωρίς το 20% περίπου της πλήρους σύνταξης. Αυτό σημαίνει πως και αυτοί ακόμα οι 150 δικαιούχοι αυτού του επιδόματος καταδικάζονται στο εξής να φυτοζωούν παίρνοντας ένα συμβολικό ποσό που δεν ισούται ούτε με την κατώτατη σύνταξη.
Τα λεφτά ποιος τα δίνει; Όλο το κόστος του μέτρου θα επιβαρύνει το ΛΑΕΚ, έναν ειδικό λογαριασμό που φτιάχτηκε κυρίως από εργαζομένους και μικρές επιχειρήσεις (από αυτούς προέρχεται το 90% των πόρων του)!
Η κυβέρνηση όχι μόνο κάνει παροχές μαϊμού, περιγελώντας ολόκληρους νομούς που ζουν στο φάσμα της ανεργίας, αλλά τις κάνει και …με ξένα κόλυβα!
Αντιπολίτευση;
Ποια αντιπολίτευση;
Το ΠΑΣΟΚ δεν διαφωνεί στην ουσία με τα μέτρα της κυβέρνησης.
Το μόνο που λέει είναι πως πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος που είχε ψηφίσει και αφορά τα σύμφωνα τοπικής απασχόλησης. Όπως έχουμε γράψει και σε παλαιότερα φύλλα, αυτός ο νόμος προβλέπει την ακύρωση των συλλογικών συμβάσεων, δηλαδή χαμηλότερους μισθούς και συντάξεις απ’ ότι στην υπόλοιπη χώρα, σε νομούς με ψηλή ανεργία.
οι εργαζόμενοι ζητούν αξιοπρέπεια, όχι ελεημοσύνη και ομηρία
Το μέτρο δε δίνει λύση σε κανένα πρόβλημα.
Οι εργαζόμενοι δε θέλουν ελεημοσύνη, θέλουν αυτά που δικαιούνται. Θέλουν να δουλέψουν όσο χρειάζεται και να βγουν στη σύνταξη με προοπτικές για αξιοπρεπή διαβίωση.
Το ότι η κυβέρνηση κάνει αυτόν τον επικοινωνιακό ελιγμό δείχνει πως οι κινητοποιήσεις, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, την έχουν ταρακουνήσει. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αποκαλύψουν τα ψέματα και την υποκρισία της και να συνεχίσουν να παλεύουν γιατί μόνο μέσα από αγώνες μπορούν να παρθούν μέτρα πού να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας. Μέτρα όπως η μείωση των ορίων συνταξιοδότησης και το πέρασμα των εργοστασίων που κλείνουν σε εργατική διαχείριση και έλεγχο, ώστε να μη λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος αλλά τις ανάγκες της κοινωνίας. Μόνο που το καπιταλιστικό σύστημα δεν ‘ανέχεται’ τέτοια μέτρα. Γι’ αυτό και η πάλη για την ανατροπή του είναι μονόδρομος.
Γιώργος Κασαμπαλάκος
