Σύντομο απόσπασμα από την προκήρυξη της Ανεξάρτητης Παρέμβασης (συνδικαλιστική παράταξη που στηρίζει το Ξ στην Ο.ΣΥ (μπλε λεωφορεία) για την ένταξη του κλάδου στο ενιαίο μισθολόγιο.
Διαβάστε ολόκληρη την προκήρυξη στο www.xekinima.org
Από 1η Γενάρη του 2013 οι αστικές συγκοινωνίες έχουμε ενταχθεί στο ενιαίο μισθολόγιο, βάσει του νόμου 4093/2012 (πρόκειται για το 3ο Μνημόνιο).
Ως Ανεξάρτητη Παρέμβαση είχαμε ενημερώσει τον κλάδο για τη βούληση της κυβέρνησης και της Τρόικας να μας εντάξουν στο ενιαίο μισθολόγιο, με ανακοίνωση που βγάλαμε στις 4 Σεπτέμβρη και προτείναμε ο κλάδος μας να αναλάβει έγκαιρα πρωτοβουλίες συντονισμού και αγωνιστικής δράσης. Στον αντίποδα, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, καθησυχάζουν τον κλάδο ότι από όλα όσα έρχονται «…εμείς θα εξαιρεθούμε…».
Για την «εξαίρεσή» μας ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, επισκέφτηκαν (όπως μας ενημέρωσαν με ανακοίνωση στο όνομα του Συνδικάτου) τους: Χατζηδάκη, Μέργο, Σταϊκούρα και Τσούκαλη. Και αυτοί είπαν στους συνδικαλιστές «μας», ότι το αίτημα για εξαίρεση της Ο.ΣΥ από το ενιαίο μισθολόγιο είναι… «δίκαιο».
ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ επιλέγουν να τρέχουν σε γραφεία υπουργών, υφυπουργών, γενικών γραμματέων και κομματικών στελεχών και να παρακαλάνε για την εξαίρεσή μας. Επιλέγουν να θέσουν το μέλλον του κλάδου, το μέλλον των οικογενειών μας, στα χέρια εκείνων των κομματικών μηχανισμών που ευθύνονται για την κατάρρευση της Ελληνικής κοινωνίας.
Την ίδια στιγμή, παρακαλώντας για την εξαίρεση μόνο της Ο.ΣΥ απομονώνουν τον κλάδο και από τους εργαζόμενους στα υπόλοιπα συγκοινωνιακά μέσα και από τους εργαζόμενους στις υπόλοιπες ΔΕΚΟ, κοκ. Φτάνουν μάλιστα σε σημείο να καταγγέλλουν τα σωματεία της ΣΤΑ.ΣΥ επειδή προχώρησαν σε κινητοποιήσεις ενάντια στο ενιαίο μισθολόγιο!!
Να σημειώσουμε εδώ και το εξής. Αν τελικά οι εργαζόμενοι των αστικών συγκοινωνιών εξαιρεθούμε από το ενιαίο μισθολόγιο, θα ναι γιατί η κυβέρνηση φοβάται την επίδραση των κινητοποιήσεών μας, κι’ όχι γιατί Βενιζέλος και Χατζηδάκης κατάλαβαν ότι έχουμε δίκαια αιτήματα…
Όταν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς απεργούν, δημιουργούνται προβλήματα στην αγορά. Προβλήματα που αποτιμώνται σε χρήμα (π.χ. μειώνονται τα έσοδα από τον ΦΠΑ) – και το χρήμα είναι το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση και την Τρόικα. Την ίδια στιγμή, όταν ένας μεγάλος κλάδος όπως οι συγκοινωνίες προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις, στο μυαλό των εργαζομένων άλλων κλάδων μπαίνει η σκέψη να κάνουν το ίδιο. Και αυτό είναι επίσης κάτι που φοβάται κυβέρνηση και Τρόικα.
Αντί να προσπαθεί η πλειοψηφία του ΔΣ να κάνει «σύμμαχο» του κλάδου το Βενιζέλο και τον Χατζηδάκη, θα ‘πρεπε να προσπαθεί να έρθει σε συνεννόηση και να σχεδιάσει κοινό αγώνα διαρκείας με τους υπόλοιπους κλάδους που χτυπιούνται από την κυβέρνηση και την Τρόικα. Με τις υπόλοιπες ΔΕΚΟ που εντάσσονται στο ενιαίο μισθολόγιο. Με τα σωματεία των εργαζομένων στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ που εντάχτηκαν πέρσι στο ενιαίο μισθολόγιο και τώρα έρχονται αντιμέτωποι με τις «διαθεσιμότητες»–απολύσεις. Με άλλους εργαζόμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά, που δεν αντέχουν 2 χρόνια επιπλέον δουλειάς… Οι εργαζόμενοι άλλων κλάδων και η κοινωνία είναι οι μόνοι σταθεροί μας σύμμαχοι.
