Άρθρο των συντρόφων Μπράιαν Κουλούρη και Κάλβιν Πριστ («Σοσιαλιστική Εναλλακτική» – αδελφή οργάνωση του «Ξ» στις ΗΠΑ)
Στις 7 του Νοέμβρη η υποψηφιότητα της συντρόφισσας Τζίντζερ Τζένσεν, στελέχους της «Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής» για το δημοτικό συμβούλιο της Μινεάπολης στην «Περιφέρεια 3»[1] πέτυχε ένα ιστορικό αποτέλεσμα.
Το προβάδισμα 6,2 μονάδων στις ψήφους «πρώτης επιλογής»[2] έναντι του βασικού της αντιπάλου που είχε το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν αποτέλεσμα μιας εξαιρετικά δυναμικής εκστρατείας που καθόρισε και την ατζέντα των θεμάτων που συζητούνταν στις φετινές δημοτικές εκλογές.
Βάλαμε ξανά στο τραπέζι το θέμα του ελέγχου των τιμών των ενοικίων και είχαμε μαζική υποστήριξη από τους εργαζόμενους υπέρ της θέσης μας να φορολογηθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι πλούσιοι για να χρηματοδοτηθούν προγράμματα στέγασης, εκπαίδευσης και δημόσιων συγκοινωνιών.
Ενώ όμως η εκστρατεία της «Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής» ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη και είχε σαν αποτέλεσμα να κερδίσουμε την πρώτη θέση στις ψήφους «πρώτης επιλογής», όταν η καταμέτρηση των υπόλοιπων ψήφων έληξε την επόμενη μέρα, είχαμε χάσει για περίπου 1.000 ψήφους. Το τελικό ποσοστό που συγκέντρωσε η Σοσιαλιστική Εναλλακτική ήταν συνολικά 44,2%.
Αυτό το αποτέλεσμα αποτελεί μια σημαντική νίκη για τις σοσιαλιστικές ιδέες και πολιτικές προτάσεις. Κερδίσαμε σε κάθε εκλογικό τμήμα εκτός από αυτά που βρίσκονται στο πλούσιο κέντρο της πόλης. Στις γειτονιές της εργατικής τάξης υπήρξε μια ισχυρή δυναμική, καθώς χιλιάδες άνθρωποι εμπνεύστηκαν από τα τολμηρά αιτήματα μας και το σύνθημά μας για μια «πολιτική επανάσταση» στο Δημαρχείο.
Το υψηλό επίπεδο στήριξης ήταν φανερό. Οι ερυθρόλευκες πινακίδες που έγραφαν «Ψηφίστε Τζίντζερ Τζέντζεν» βρίσκονταν σχεδόν σε κάθε δρόμο στις εργατογειτονιές της Περιφέρειας 3, με την φράση «Δεν είναι για πούλημα» να τις συνοδεύει. Αυτό το βασικό σύνθημα υποδείκνυε ότι η εκστρατεία της Τζίντζερ δεν δεχόταν χρήματα από επιχειρήσεις και ήταν πλήρως χρηματοδοτούμενη από απλούς εργαζόμενους.
Παρόλα αυτά, σπάσαμε κάθε ρεκόρ στην ιστορία του δημοτικού συμβουλίου της Μινεάπολης, συγκεντρώνοντας περισσότερα από 175.000 δολάρια χωρίς ούτε μια δεκάρα από εταιρείες και με μέσο όρο για κάθε δωρεά που δεχθήκαμε τα 25 δολάρια.
Στις γειτονιές γύρω από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, που αποτελούνται κυρίως από φοιτητές που νοικιάζουν εκεί, η εκστρατεία μας είχε ως αποτέλεσμα τον τριπλασιασμό της συμμετοχής των φοιτητών στις εκλογές, που υπερψήφισαν την Τζίντζερ σε ποσοστό πάνω από 50%.
Αλλά η ψηφοφορία ήταν πολύ πολωμένη και οι περιοχές στο κέντρο της πόλης που κυριαρχούνται από πολυτελή διαμερίσματα και πλούσια στρώματα ψήφισαν εξίσου μαζικά τους υποψήφιους που προέρχονταν από το Δημοκρατικό Κόμμα!
Ο αντίκτυπος της εκστρατείας και η αντίδραση των εταιρειών
Οι βάσεις για αυτή την ιστορική εκλογική εκστρατεία τέθηκαν το καλοκαίρι που πέρασε όταν το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης αναγκάστηκε να ψηφίσει υπέρ της καθιέρωσης του βασικού μισθού στα 15 δολάρια ανά ώρα κάτω από την πίεση του κινήματος που είχε επικεφαλής την Τζίντζερ και την «Σοσιαλιστική Εναλλακτική», η οποία ίδρυσε το κίνημα 15Now και έχτισε μια πλατιά συμμαχία συνδικάτων, προοδευτικών οργανώσεων και ακτιβιστών (www.xekinima.org, 11/7/17).
Αυτή η συμμαχία προκάλεσε τεράστια πίεση στην πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου και την Δήμαρχο η οποία αρχικά έλεγε ότι τα 15 δολάρια είναι πάρα πολλά, δεν είναι αρμοδιότητα του Συμβουλίου και είναι αδύνατο να γίνουν πραγματικότητα.
Η εκστρατεία μας αντιμετώπισε την ενωμένη αντίθεση του πολιτικού κατεστημένου, των μεγάλων ΜΜΕ και τους πακτωλούς χρημάτων που προέρχονταν από μεγάλες επιχειρήσεις και επενδυτές. Η ανήκουσα σε δισεκατομμυριούχο τοπική εφημερίδα Star Tribune μιλούσε εκ μέρους όλων των μεγάλων επιχειρηματιών της πόλης όταν δημοσίευε το κεντρικό προεκλογικό της άρθρο με κεντρική γραμμή
«Οποιονδήποτε εκτός από την Τζίντζερ»
και στο οποίο καλούσε τους ψηφοφόρους να επιλέξουν είτε έναν από τους δυο υποψήφιους που προέρχονταν από τους Δημοκρατικούς είτε την υποψήφια των Πρασίνων.
Ο εκατομμυριούχος επενδυτής Στιβ Μιν και το προεκλογικό του λόμπι με τίτλο «Η Μινεάπολη δουλεύει» επιτέθηκαν στην Τζίντζερ στο «κάλεσμα για δράση» τους που δημοσιοποιήθηκε στα μέσα Οκτώβρη και στο οποίο ανάφεραν ότι
«Αν νόμιζες πως ήταν αδύνατο για μια αφοσιωμένη σοσιαλίστρια να κατέβει στις εκλογές με πρόγραμμα τον έλεγχο των ενοικίων και την επιβολή φόρων στα εισοδήματα… γνώρισε την Τζίντζερ Τζένσεν» και προειδοποιούσαν ότι είναι «ισχυρή υποψηφιότητα» στην Περιφέρεια 3.
Χρήματα από μεγάλες επιχειρήσεις άρχισαν γρήγορα να διοχετεύονται στην προεκλογική εκστρατεία. 6 πακέτα επιστολών που στήριζαν τον υποψήφιο των «Δημοκρατικών» Τιμ Μπίλντσοου στάλθηκαν σε όλα τα σπίτια της περιφέρειας 3 τις τελευταίες εβδομάδες.
Επιπλέον, 3 πακέτα επιστολών στάλθηκαν σε όλα τα σπίτια που αποκαλούσαν την Τζίντζερ «τρελή» επειδή θέλει να φορολογήσει τους πλούσιους και τις μεγάλες επιχειρήσεις και υπερασπίζεται τον έλεγχο στα ενοίκια, ενώ συμπεριλάμβαναν το εξόφθαλμο ψέμα ότι η Τζίντζερ ήθελε να επιβάλλει «νέους φόρους στις εργατικές οικογένειες».
Το Σιάτλ δεν ήταν απλά μια εξαίρεση
Το εξαιρετικά επιτυχημένο αποτέλεσμα της εκστρατείας μας έδειξε ότι το Σιάτλ δεν είναι απλά μια ιδιόμορφη περίπτωση όσον αφορά την στήριξη σοσιαλιστών, με τις επιτυχημένες εκστρατείες εκλογής (www.xekinima.org, 19/11/13) και επανεκλογής (www.xekinima.org, 13/11/15) της συντρόφισσας Σάμα Σαγουάντ.
Όπως έχει εξηγήσει και στο παρελθόν η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική», η δίψα για τολμηρές ταξικές πολιτικές υπάρχει σε όλες τις ΗΠΑ. Και ενώ βέβαια ξέρουμε ότι πολλοί απ’ όσους μας ψήφισαν δεν θεωρούν τους εαυτούς τους συνειδητούς σοσιαλιστές, είναι φανερό πως η ταυτότητα του «σοσιαλιστή» δεν αποτελεί εμπόδιο για να προσεγγίσεις τους εργαζόμενους μαζικά.
Η εκστρατεία μας απέκτησε και πανεθνικό προφίλ, καλυπτόμενη από μια σειρά σημαντικά ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένου του περιοδικού «Τhe Nation», του site «The Intercept» και της τηλεοπτικής εκπομπής «The Young Turks», καθώς και αναφορές σε σειρά άρθρων στο μεγαλύτερο τοπικό μέσο, την εφημερίδα «Star Tribune» και το εξώφυλλο της βασικότερης εβδομαδιαίας εφημερίδας της πόλης, «City Pages».
Κερδίσαμε την υποστήριξη μιας σειράς σημαντικών συνδικάτων, όπως της Ένωσης Νοσηλευτών της Μινεάπολης, του τοπικού παραρτήματος του συνδικάτου Εργαζομένων στις Επικοινωνίες της Αμερικής, CWA (το μεγαλύτερο συνδικάτο στο χώρο των επικοινωνιών στις ΗΠΑ) και του Ενωμένου Συνδικάτου Μεταφορών της πόλης. Η υποψηφιότητα της Τζίντζερ στηρίχθηκε επίσης σε τοπικό και εθνικό επίπεδο από την οργάνωση Δημοκράτες Σοσιαλιστές της Αμερικής (DSA) καθώς και από την οργάνωση «Our Revolution» που ιδρύθηκε από υποστηρικτές του Μπέρνι Σάντερς.
Η εκστρατεία που οργανώσαμε και οι συμμαχίες που χτίσαμε δημιουργούν τις βάσεις για ένα μαζικό κίνημα υπέρ της επέκτασης των αστικών συγκοινωνιών και του ελέγχου στα ενοίκια τους επόμενους μήνες. Οι εργαζόμενοι στις Μεταφορές, με επικεφαλής τον πρόεδρο του Σωματείου τους και μέλος της «Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής» Ράιαν Τίμλιν, μπαίνουν στην μάχη για την Συλλογική τους Σύμβαση, (www.xekinima.org, 31/10/17) ενώ την ίδια στιγμή η εκστρατεία της Τζίντζερ έδειξε πόσο μαζική είναι η υποστήριξη για το αίτημα ελέγχου των ενοικίων και πάνω στην επιτυχία της θα χτίσουμε την επόμενη περίοδο ενάντια στα σχέδια των μεγαλοεπενδυτών που θέλουν να μετατρέψουν τη Μινεάπολη σε μια πόλη αποκλειστικά για πλούσιους.
Η στάση των Πρασίνων
Αξίζει να σημειωθεί πως η υποψήφια που πιο ανοιχτά και έντονα από όλους επιτέθηκε στην εκστρατεία της Τζίντζερ, δεν ήταν άλλη από την υποψήφια των Πρασίνων, Σαμάνθα Πρι-Στίνσον.
Η Πρι-Στίνσον ήταν μέχρι φέτος και για χρόνια στέλεχος του Δημοκρατικού Κόμματος. Έκανε δηλώσεις ενάντια στο μέτρο του βασικού μισθού στα 15 δολάρια την ώρα και επιτέθηκε στην εκστρατεία της Τζίντζερ επειδή αυτή υποστήριζε τα αιτήματα του κινήματος Black Lives Matter καθώς και αιτήματα όπως «δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους» και «όχι στις απελάσεις». Περιττό να πούμε πως η Πρι-Στίνσον ήταν ενάντια στα αιτήματα για έλεγχο ενοικίων και φορολόγησης των πλουσίων.
Ο σοσιαλισμός ξανά στην ατζέντα
Οι εκλογές στη Μινεάπολη έγιναν την ημέρα ακριβώς που συμπληρώνονταν 100 χρόνια από την επανάσταση του Οκτώβρη στη Ρωσία, όπου οι εργαζόμενοι πήραν στα χέρια τους και διατήρησαν την εξουσία για πρώτη φορά στην ιστορία, κερδίζοντας άνευ προηγουμένου κατακτήσεις για τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τα ΛΟΑΤ άτομα, τις γυναίκες και τις καταπιεσμένες εθνότητες.
Παρότι πολλές από αυτές τις κατακτήσεις χάθηκαν μετά την άνοδο της σταλινικής γραφειοκρατίας στην εξουσία, η ιστορική νίκη της ρώσικης εργατικής τάξης το 1917 και τα μαθήματα που απορρέουν από αυτή είναι σήμερα πιο επίκαιρα παρά ποτέ.
Καθώς οι πιο συνειδητοί πολιτικά εργαζόμενοι και νέοι σε όλο τον κόσμο συζητούν για το νόημα της Ρώσικης Επανάστασης, ορισμένοι θα ακούσουν την επόμενη περίοδο για την εκπληκτική εκστρατεία που η Τζίντζερ και η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική» διεξήγαγαν στη Μινεάπολη. Οι ιδέες και η εμπειρία του Οκτώβρη, καθώς και ο γνήσιος Μαρξισμός, παραμένουν ζωντανοί, καθώς βρίσκονται στο κέντρο του αγώνα για έναν κόσμο βασισμένο στην αλληλεγγύη και τη γνήσια δημοκρατία, απαλλαγμένο από την φτώχεια, τον ρατσισμό, την εθνική καταπίεση, τον σεξισμό και την περιβαλλοντική καταστροφή. Μια νέα γενιά εργαζομένων δεν έχει πια αυταπάτες στο χρεοκοπημένο σύστημα του καπιταλισμού και αναζητά εναλλακτική. Ο σοσιαλισμός ανατέλλει ξανά!
