5 χρόνια μετά
Δεν ξεχνάμε – Δε συγχωρούμε
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 ο Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε, από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Γιώργου Ρουπακιά. Η δολοφονία του Παύλου υπήρξε το αποκορύφωμα της οξυμένης ναζιστικής δραστηριότητας την περίοδο που προηγήθηκε. Η χρυσαυγίτικη δολοφονία του εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν, η αντίστοιχης έντασης επίθεση σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα ήταν ενδεικτικές περιπτώσεις ενταγμένες στην ίδια στρατηγική έντασης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε: ο Παύλος Φύσσας δεν σκοτώθηκε ούτε «τυχαία», ούτε εξαιτίας μιας συμπλοκής που «ξέφυγε». Ο Παύλος, υπερασπιζόμενος τους φίλους του, αντιμετώπισε μέχρι τελικής πτώσης τάγμα εφόδου της Χ.Α. που ήρθε για να σκοτώσει, μάλιστα παρουσία δυνάμεων της ΔΙΑΣ που παρέμειναν απλοί θεατές. Η δολοφονία του υπήρξε απότοκο της συνεχόμενης ενορχηστρωμένης(ΜΜΕ, Κυβέρνηση, εγχώριο Κεφάλαιο) γιγάντωσης της Χρυσής Αυγής εκείνη την περίοδο και της ολοένα και μεγαλύτερης παρέμβασης που αποκτούσε στη δημόσια σφαίρα.
Τα αντανακλαστικά του αντιφασιστικού κινήματος ήταν άμεσα και είχαν μαζικά αποτελέσματα. Η οργή του κόσμου του αγώνα μπλόκαρε τις προθέσεις της Χρυσής Αυγής να αναβαθμίσει περαιτέρω την δράση της. Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, φοβισμένο από τη μαζική αντίδραση αναγκάστηκε να φυλακίσει προσωρινά τους φασίστες για να εκτονώσει την κατάσταση. Τα ΜΜΕ, που γιγάντωσαν το φασιστικό θηρίο, ξεκίνησαν τις αποκαλύψεις της ναζιστικής δραστηριότητας της Χ.Α. Ο Παύλος Φύσσας σκοτώθηκε επειδή το αυγό του φιδιού δεν τσακίστηκε όσο ήταν ακόμα νωρίς. Η θλιβερή αλήθεια είναι πως αν είχαμε κάνει ως κίνημα και κοινωνία ότι περισσότερο μπορούσαμε μετά τη δολοφονία του Σαχζάτ, ώστε οι φασίστες να γίνουν αντιληπτοί ως αυτό που είναι, μισάνθρωποι δολοφόνοι, ο Παύλος μπορεί να μην έπεφτε νεκρός στο Κερατσίνι.
Φέτος, πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του, τίποτα δεν τελείωσε. Η πολιτική αποδυνάμωση της Χρυσής Αυγής είναι αισθητή αλλά η εγρήγορση του αντιφασιστικού κινήματος παραμένει αναγκαία μπροστά στην αναζωπύρωση του εθνικισμού. Την ίδια στιγμή, οι ναζί συνεχίζουν να θεωρούνται από το κράτος νόμιμο πολιτικό κόμμα παρότι είναι πλέον ανοιχτά παραδεκτό πως αποτελούν μαχαιροβγάλτες που επιτίθενται σε πρόσφυγες και αγωνιστές. Τα μαχαίρια των ναζί στοχεύουν στην ουσία όσους φτωχούς καταφέραν να γλυτώσουν απ’ τούς φράχτες της Ευρώπης Φρούριο. Φέρνουν σε πρώτο πλάνο την υπάνθρωπη συνθήκη, στην οποία καταδικάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση τις/τους μετανάστ(ρι)ες. Ταυτόχρονα, το τελικό αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης δίκης των νεοναζί δεν είναι καθόλου δεδομένο παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει πια κανείς και καμία στην ελληνική κοινωνία που να μπορεί να ισχυριστεί, πως «δεν ξέρει».
Με αφορμή τη συμφωνία για το Μακεδονικό, στο έδαφος της ματαίωσης προσδοκιών, της συνεχιζόμενης φτωχοποίησης και επιτροπείας, η αντίδραση επιχειρεί να βρει χώρο απεύθυνσης με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Θεσσαλονίκη, όπου ακροδεξιοί, εθνικιστές και φασίστες βγήκαν ξανά στο δρόμο. Οι «μακεδονικές» συγκεντρώσεις των προηγούμενων μηνών, αν και όσο περνούσε ο καιρός έφθιναν σε μαζικότητα, οργανώνονταν από φασίστες και ακροδεξιούς που έκαναν αισθητή την παρουσία τους με ναζιστικά συνθήματα και επιθέσεις που ακολουθούσαν τις πορείες. Οι πυρπολήσεις, οι βεβηλώσεις, οι επιθέσεις σε καταλήψεις, μετανάστες και αγωνιστές/στριες από το χώρο των κινημάτων και της νεολαίας μπήκαν στην ημερήσια διάταξη. Την ώρα που τα φώτα των καθεστωτικών μέσων είναι στραμμένα στους «μακεδονομάχους», οι φτωχοί και οι εξαιρούμενες παραμένουν στο περιθώριο. Σήμερα, το αντιφασιστικό κίνημα στη πόλη οφείλει, στο κέντρο και στις γειτονιές, να υψώσει ξανά συλλογικά οδοφράγματα μαζί με τα καταπιεζόμενα τμήματα της κοινωνίας απέναντι στο φασισμό.
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο φασισμός δεν θα νικηθεί από το Κράτος και τις κυβερνήσεις. Ο ρόλος του είναι να στηρίζει το μεγάλο κεφάλαιο, ενδυναμώνοντας το κράτος καταστολής, μονιμοποιώντας την κατάσταση εξαίρεσης και υπερασπίζοντας το υπάρχον σύστημα εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης. Δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο του και όσο οι ναζί κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας και έχουν θέση στις πολιτικές εξελίξεις δεν πρόκειται να εφησυχάσουμε. Ειδικά τώρα που η αναθέρμανση του μακεδονικού ζητήματος αποτελεί μοναδική ευκαιρία για κάθε λογής εθνικιστικό και φασιστικό εσμό να πάρει θέση στον δημόσιο λόγο, να προωθήσει τα ρατσιστικά και δολοφονικά του σχέδια. Η μέρα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα πρέπει να γίνει η αρχή, όχι μόνο της αφύπνισης των πολλών, αλλά της αποφασιστικής δράσης για το σχηματισμό ενός μεγάλου, πολυσυλλεκτικού, ταξικού- αντιφασιστικού μετώπου που δεν θα αφήσει στους φασίστες ούτε σπιθαμή γης, που θα τους στείλει ξανά στις τρύπες τους.
Δεν θα ξεχάσουμε, δεν θα αποδεχτούμε την παρουσία του φασισμού στην κοινωνία, δεν θα αφήσουμε την πόλη έρμαιο στα χέρια του. Είμαστε πολύ περισσότεροι/ες, θα νικήσουμε το φασισμό, θα ζήσουμε με αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια!
Αντιφασιστική πορεία: Τρίτη 18/9, 18:00, Καμάρα
- Αναμέτρηση
- Ανασύνθεση-ΟΝΡΑ
- Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση
- Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
- Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά
- Κόκκινο Νήμα
- Ξεκίνημα-Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση
