Ήδη από την προηγούμενη διακυβέρνηση της ΝΔ, ο Μητσοτάκης αναφερόταν κατά καιρούς στο δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στον γάμο, δημιουργώντας από τη μία προσδοκίες σε ΛΟΑΤΚΙ* άτομα και από την άλλη αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος του και -προφανώς- στην Ακροδεξιά.
Σήμερα, φαίνεται ότι είμαστε πιο κοντά από ποτέ στο να ψηφιστεί όντως νόμος που θα παραχωρεί το δικαίωμα στον γάμο και κατ’ επέκταση στην τεκνοθεσία για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, ακροδεξιά στοιχεία, εκπρόσωποι της εκκλησίας και τα πιο δεξιά στελέχη της ΝΔ, άρχισαν να ρίχνουν το ομοφοβικό τους δηλητήριο και το μίσος τους προς πάσα κατεύθυνση.
Την ίδια ώρα, υπάρχουν στρώματα της κοινωνίας που αναρωτιούνται για το τι σημαίνει στην πράξη ο γάμος και η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, χωρίς αυτό να σημαίνει αυτόματα πως συντάσσονται με την Ακροδεξιά και με το μίσος απέναντι σε ό,τι θεωρείται «διαφορετικό».
Αξίζει λοιπόν, για μια ακόμα φορά και ίσως σήμερα πιο επιτακτικά από ποτέ, να πάρουμε θέση σε αυτή τη συζήτηση.
Παλεύουμε για ίσα δικαιώματα
Κατά την γνώμη μας, όλοι οι άνθρωποι, πρέπει να απολαμβάνουν τα ίδια κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, ανεξάρτητα από το φύλο, τη φυλή, τη θρησκεία ή τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι σαφές ότι όταν μια καταπιεσμένη κοινωνική ομάδα καταφέρνει να κατοχυρώσει δικαιώματα που στερείται, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και την αύξηση της αυτοπεποίθησής της αλλά και την αύξηση της αποδοχής της από την κοινωνία.
Το πιο εντυπωσιακό όμως, σε σχέση με το δικαίωμα στον γάμο είναι ότι, βάσει ερευνών σε Δανία και Σουηδία, χώρες που έχουν κατοχυρώσει την ισότητα στον γάμο περισσότερα από 10 χρόνια πριν, η κατοχύρωση αυτού του δικαιώματος συνδέεται με τη μείωση των αυτοκτονιών ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις! Πιο συγκεκριμένα, τα ποσοστά μείωσης αγγίζουν σχεδόν το 50% και η μείωση αυτή συνδέεται με τη μείωση του κοινωνικού «στίγματος» που συνοδεύει τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
Με άλλα λόγια, το δικαίωμα στον γάμο σώζει ανθρώπινες ζωές. Και κάτω από αυτό το πρίσμα, θα θέλαμε πολύ να ακούσουμε τι έχουν να πουν οι εκπρόσωποι της εκκλησίας που θεωρητικά διακηρύττουν την «αγάπη για τον πλησίον».
Το δικαίωμα στην τεκνοθεσία δεν βλάπτει τα παιδιά!
Κάποιοι/ες υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες με ομόφυλα ζευγάρια βγαίνουν «προβληματικά». Όμως, στη σημερινή εποχή, το δικαίωμα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στην τεκνοθεσία έχει κατοχυρωθεί ήδη σε πολλές χώρες του κόσμου, οπότε υπάρχουν έρευνες που καταρρίπτουν αυτούς τους ισχυρισμούς.
Κατ’ αρχήν, σύμφωνα με μια σειρά από έρευνες, τα παιδιά που μεγαλώνουν από ομόφυλους γονείς δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν τα ίδια ομοφυλόφιλα (όχι ότι βέβαια αυτό θα ήταν πρόβλημα- είναι απλά ένα γεγονός που διαλύει κάποιους μύθους).
Το πιο σημαντικό στοιχείο των ερευνών όμως είναι πως τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών «δεν διαφέρουν καθόλου από τα παιδιά ετεροφυλόφιλων οικογενειών σε τομείς όπως οι κοινωνικές δεξιότητες, η ευεξία, οι ακαδημαϊκές επιδόσεις, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η ευτυχία, οι σχέσεις με τους συνομηλίκους τους ή η κοινωνική προσαρμογή τους»!
Εκεί που διαφέρουν είναι πως δείχνουν μεγαλύτερη ανεκτικότητα σε ό,τι θεωρείται «διαφορετικό» ενώ επίσης, τείνουν να αμφισβητούν περισσότερο τα κοινωνικά στερεότυπα και ρόλους για το με ποια παιχνίδια θα παίξουν, τι επάγγελμα θα επιλέξουν κοκ. Είναι φανερό πως αυτού του είδους οι διαφορές δεν βλάπτουν σε καμία περίπτωση τα ίδια τα παιδιά.
Η πραγματικότητα για τα ομόφυλα ζευγάρια και τα παιδιά τους
Όλοι οι συντηρητικοί και δεξιοί/ακροδεξιοί κύκλοι που αντιδρούν, στην πραγματικότητα «στρουθοκαμηλίζουν», αρνούμενοι να δουν την αλήθεια πίσω από τις απαγορεύσεις για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Η αλήθεια είναι πως ήδη σήμερα παιδιά ζουν και μεγαλώνουν από δυο γυναίκες ή δυο άντρες, χωρίς όμως η οικογένειά τους να είναι αναγνωρισμένη από το κράτος. Για παράδειγμα ένας μπαμπάς που έχει την κηδεμονία του παιδιού του, μπορεί να το μεγαλώνει με τον σύντροφό του, το παιδί να τους θεωρεί και τους δύο γονείς του αλλά, νομικά ο σύντροφος του μπαμπά να μην υπάρχει πουθενά στα χαρτιά ως γονιός. Έτσι, σε περίπτωση χωρισμού ο γονιός αυτός δεν μπορεί πχ να συμμετέχει σε αποφάσεις σημαντικές για το παιδί (όπως πχ για ζητήματα υγείας κλπ), να υπογράφει στο σχολείο ως κηδεμόνας πχ για εκδρομές κοκ. Πέρα από τα πρακτικά ζητήματα όμως, αυτή η κατάσταση είναι ψυχοφθόρα όχι μόνο για τους γονείς, αλλά κυρίως για το παιδί που από πολύ μικρό μαθαίνει πως η οικογένειά του είναι κάτι το οποίο δεν είναι αποδεκτό στην κοινωνία. Ταυτόχρονα ζουν και μεγαλώνουν παιδιά με έναν μόνο γονιό, με έναν/μία κηδεμόνα, αλλά και παιδιά σε ιδρύματα, με ανάδοχους γονείς κοκ. Τα μοντέλα της οικογένειας είναι πολύ περισσότερα από το «μπαμπάς-μαμά-παιδί(α)» που παρουσιάζεται σαν το μοναδικό και το μόνο «υγιές» πρότυπο οικογένειας.
Επιστρέφοντας όμως στα παιδιά που σήμερα μεγαλώνουν με ομόφυλα ζευγάρια, το δικαίωμα στην τεκνοθεσία θα σημαίνει πως επιτέλους, αυτά τα παιδιά δεν θα ζουν στις σκιές. Θα μπορούν να μιλούν ανοιχτά και με περισσότερη αυτοπεποίθηση για τους γονείς τους και οι γονείς τους θα έχουν και οι δύο τη νομική και ηθική αναγνώριση που τους αναλογεί. Αυτό μόνο να ωφελήσει μπορεί τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Άρα, όποιος/α μιλάει στο όνομα των παιδιών, οφείλει να ταχθεί υπέρ της τεκνοθεσίας και της αναγνώρισης των παιδιών αυτών από τον νόμο.
Ξανά για το «φυσιολογικό»
Τέλος, για τη γνωστή καραμέλα περί «φυσιολογικού», θα θυμίσουμε μόνο ότι η ομοφυλοφιλία απαντάται σε πάνω από 450 είδη ζώων. Και αυτό, διατηρώντας επιφυλάξεις για το πόσα ακόμα είδη απλά δεν έχουν καταγραφεί, επειδή η έρευνα περί ομοφυλοφιλίας στο ζωικό βασίλειο έχει αρχίσει να ανοίγει μόλις τις τελευταίες δεκαετίες! Μέχρι αρκετά πρόσφατα, το θέμα ήταν ταμπού, ακριβώς γιατί κατέρριπτε ένα από τα πιο κλασικά επιχειρήματα της εκκλησίας και της εξουσίας περί «φυσιολογικού».
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την τεκνοθεσία και γενικότερα το μεγάλωμα των μωρών από ομόφυλους γονείς, αφού είναι κάτι που απαντάται στη φύση πολύ συχνά ανάμεσα σε διάφορα είδη. (Περισσότερα στοιχεία για το ζωικό βασίλειο αλλά και για τις ανθρώπινες κοινωνικές και οικογενειακές δομές μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ)
Κοινωνικός αυτοματισμός: ένα ακόμα όπλο στα χέρια του συστήματος
Ένα από τα πιο πρόσφατα επιχειρήματα ενάντια στην τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια λέει σε αδρές γραμμές ότι ήδη, τα ετερόφυλα ζευγάρια που θέλουν να τεκνοθετήσουν είναι περισσότερα από τα παιδιά προς τεκνοθεσία και άρα, υπάρχει ο κίνδυνος ομόφυλα ζευγάρια να «στερήσουν» από ετερόφυλα την απόκτηση ενός παιδιού.
Δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν σαν απάντηση σε αυτό το επιχείρημα πέρα από το ότι όσο τα κριτήρια για μια τεκνοθεσία είναι τέτοια ώστε να εξασφαλίζονται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες ζωής για το παιδί, το εάν θα καταλήξει σε ομόφυλους ή ετερόφυλους γονείς δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει. Το να στερούμε ένα δικαίωμα από μια κοινωνική ομάδα προς όφελος μιας άλλης, σίγουρα πάντως δεν είναι η βάση που θα έπρεπε η κοινωνία να μεγαλώνει τις επόμενες γενιές…
Αντί να κοιτάμε τον τύπο της οικογένειας που θέλει να μεγαλώσει ένα παιδί με τεκνοθεσία, θα πρέπει να κοιτάξουμε να στελεχωθούν κατάλληλα όλες οι σχετικές υπηρεσίες ώστε οι διαδικασίες να γίνονται σωστά και γρήγορα για να μην υπάρχει κανένα παιδί σε ίδρυμα όσο υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να το μεγαλώσουν με αγάπη.
Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει… Μητσοτάκης
Αν κάποιος/α μας έλεγε λίγα χρόνια πριν πως στο μέλλον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη θέση του πρωθυπουργού θα άνοιγε το θέμα της ισότητας στον γάμο και η κυβέρνησή του θα κατέθετε νομοσχέδιο για αυτό το ζήτημα, θα μας φαινόταν σίγουρα απίθανο.
Επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκαν νόμοι που προχώρησαν (με τα λειψά βήματα που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε πολιτική διάσταση, μέχρι αυτή η τακτική να καταρρεύσει και να κινηθεί καθαρά στα πλαίσια που ορίζει το κατεστημένο) κάποια δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Τότε, τόσο ο ίδιος ο Μητσοτάκης, όσο και άλλοι/ες βουλευτές/τριες του κόμματός του επιδόθηκαν σε κρεσέντο ομοφοβίας, τρανσφοβίας κλπ.
Ήταν εκείνη η περίοδος που ο Μητσοτάκης έκανε λόγο για έφηβο που συνομίλησε με εξωγήινο για να αποδείξει πως ένα νέο παιδί δεν μπορεί να ξέρει τι νιώθει σε σχέση με το φύλο του, όταν συζητιόταν στη βουλή το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου. Ήταν επίσης η περίοδος που ο Μητσοτάκης καταψήφιζε την τροποποίηση του Συντάγματος που προέβλεπε την προσθήκη της απαγόρευσης διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου. Το κόμμα της ΝΔ συνολικά καταψήφισε και το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου και την επέκταση του δικαιώματος στη αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια (αν και ο ίδιος ο Μητσοτάκης ήταν ανάμεσα στους 19 βουλευτές της ΝΔ που υπερψήφισαν την προέκταση του Συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια).
Αυτή η «στροφή» του Μητσοτάκη σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως μετατράπηκε σε «προοδευτικό» πολιτικό από τη μια στιγμή στην άλλη. Παραμένει ο ίδιος πρωθυπουργός που επιβάλει λιτότητα, διαλύει κάθε δημόσια υπηρεσία και υιοθετεί ακροδεξιές πολιτικές στο προσφυγικό και το μεταναστευτικό (ανάμεσα σε άλλα). Την ίδια ώρα όμως, άρρηκτα συνδεδεμένος με τις επιταγές της ΕΕ και των «δυτικών» κυβερνήσεων, ακολουθεί πιστά τις μεθόδους «ξεπλύματος» που εφαρμόζουν τα τελευταία χρόνια. Στην προσπάθειά τους να ξεχωρίσουν από τις υπόλοιπες ανταγωνιστικές οικονομικά δυνάμεις όπως της Κίνας και της Ρωσίας, οι χώρες της Δύσης εξαντλούν την προοδευτικότητά τους σε πολιτικές που αφενός είναι οικονομικά «ανώδυνες» για αυτές και αφετέρου τις «διαφοροποιούν» από τις άλλες δυνάμεις. Σε αυτά τα πλαίσια, η παραχώρηση ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων είναι μια συχνή τακτική τα τελευταία χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι το κίνημα δεν πρέπει να διεκδικεί την θεσμοθέτηση αυτών των δικαιωμάτων, όπως κατάπτυστα κάνει το ΚΚΕ, επειδή ο Μητσοτάκης προσπαθεί να τη χρησιμοποιήσει για τη δική του ατζέντα. Ούτε μειώνει τον ρόλο που έπαιξαν για αυτήν την εξέλιξη το ΛΟΑΤΚΙ και το φεμινιστικό κίνημα με τις ομάδες και τις οργανώσεις τους, που όλα τα τελευταία χρόνια ανέδειξαν και έβαλαν μπροστά αυτά τα αιτήματα.
Η κατοχύρωση του δικαιώματος στον γάμο και την τεκνοθεσία, ενώ είναι κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, στις σημερινές συνθήκες θα αποτελέσει μια πολύ σημαντική εξέλιξη. Τα κινήματα, η ανατρεπτική Αριστερά και οι προοδευτικοί άνθρωποι πρέπει να παλέψουν ώστε αυτή η κατάκτηση να αξιοποιηθεί για να χτυπηθούν οι διακρίσεις στην πράξη. Γιατί είναι ένα πράγμα ο νόμος, και άλλο τι συμβαίνει στην πραγματική ζωή, όπου οι ομοφοβικές συμπεριφορές θα συνεχίσουν- και αυτό δεν πρόκειται να το αλλάξει καμιά κυβέρνηση που υπηρετεί το σύστημα.
Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι να συνδεθεί ο αγώνας για τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα με τους ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες, και με την υπόθεση της εγκαθίδρυσης μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από διακρίσεις, ρατσισμό, εκμετάλλευση και φτώχεια.
Διαβάστε περισσότερα για το δικαίωμα στον γάμο και την τεκνοθεσία:
