Άρθρο του Θανάση Μαρίνη, μέλους της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Οργάνωσης «Ξεκίνημα» και του Αριστερού Ριζοσπαστικού Δημοτικού Σχήματος στον Δήμο Θεσσαλονίκης, Η Πόλη Ανάποδα.
Η απογοήτευση, η αίσθηση της ήττας, τα προσωπικά και συλλογικά αδιέξοδα αποτελούν τα κυρίαρχα συναισθήματα στον κόσμο του κινήματος. Αυτή η κατάσταση δεν είναι εύκολο να ανατραπεί, απαιτείται πολύ σοβαρή και μεθοδική δουλειά από την πλευρά της Αριστεράς. Χρειάζεται υπομονή, σχέδιο με διάρκεια, κατανόηση των αντιφάσεων στη συνείδηση της κοινωνίας και πάνω απ’ όλα εμπιστοσύνη στις δημιουργικές δυνατότητες των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στην πόλη. Με άλλα λόγια η Αριστερά, οι πολιτικές οργανώσεις και τα ριζοσπαστικά αυτοδιοικητικά σχήματα, είναι κρίσιμο να αναπτύξουν ένα σχέδιο παρέμβασης στις γειτονιές με στόχο το χτίσιμο σχέσεων με τους κατοίκους.
Η εμπειρία που έχουμε συσσωρεύσει ως Ξεκίνημα στη Θεσσαλονίκη, μέσα από τη δράση μας στην Πόλη Ανάποδα, μας κάνει να αισιοδοξούμε. Μετά τις πολύ σημαντικές επιτυχίες στις περιοχές της Αλυσίδας για τη δημιουργία νηπιαγωγείου και του Κρυονερίου για την προστασία του ρέματος και του δάσους, και στις δύο περιπτώσεις απέναντι σε μεγαλοεργολάβους, έρχεται να προστεθεί μια πρώτη νίκη και στη γειτονιά της Υφανέτ, στην Τούμπα, αγώνα στον οποίο οι κάτοικοι διεκδικούν παιδική χαρά και χώρο πρασίνου και έχουν να τα βάλουν με ιδιοκτησία της Εκκλησίας της Ελλάδας. Η μέθοδος και στις τρεις περιπτώσεις ήταν κοινή: Πήγαμε ως Πόλη Ανάποδα στη γειτονιά, ενημερώσαμε για το ζήτημα, καλέσαμε σε συνέλευση τους κατοίκους και προτείναμε τον δρόμο του συλλογικού αγώνα. Οι κάτοικοι μπήκαν μπροστά με μαζική συλλογή υπογραφών, συγκεντρώσεις, διαρκή πίεση στους εμπλεκόμενους φορείς, αφισάκια σε κάθε πολυκατοικία, συνεντεύξεις στα μέσα της πόλης, δυναμική παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο. Εμείς είμαστε διαρκώς εκεί για στήριξη και προτάσεις.
Κάποια κοινά συμπεράσματα που μπορούμε να αντλήσουμε από την ως τώρα δράση στις γειτονιές:
- Κανένας αγώνας δεν κρίθηκε σε μερικές ημέρες, αλλά μετά από αρκετούς μήνες. Οπότε η διάρκεια και η υπομονή είναι καθοριστικοί παράγοντες.
- Η έμφαση δόθηκε στις κινηματικές δράσεις και την διαρκή πολιτική πίεση και όχι σε νομικές ενέργειες, που φυσικά χρειάζονται, αλλά ως συμπλήρωμα των αγωνιστικών πρωτοβουλιών.
- Δεν δώσαμε βάρος σε μικρές, συμβολικές δράσεις, γιατί αυτές δεν εμπλέκουν τους κατοίκους και δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Εστιάσαμε σε προτάσεις προς τους κατοίκους και σε σχέδιο με μακρόπνοο χαρακτήρα, σε δράσεις μαζικές και επαναλαμβανόμενες με στόχο ο αγώνας να γίνει γνωστός παντού και να κερδίσει αρχικά την υποστήριξη όλης της γειτονιάς και σε επόμενη φάση του αλληλέγγυου κόσμου όλης της πόλης.
- Προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε έτσι ώστε να λάβει ο αγώνας όσο πιο μεγάλη προβολή και δημοσιότητα γίνεται. Τις τελευταίες ημέρες τα αποτελέσματα είναι θεαματικά, καθώς τα μέσα της πόλης, το ένα μετά το άλλο, δεν μπόρεσαν παρά να αναδείξουν το ζήτημα.
- Κάναμε προτάσεις και μπήκαμε μπροστά να τις υλοποιήσουμε, δείχνοντας έτσι σοβαρότητα και κερδίζοντας την εκτίμηση των κατοίκων. Δεν υποσχεθήκαμε «λαγούς με πετραχήλια», αλλά δεσμευτήκαμε και τηρήσαμε ότι θα είμαστε στη μάχη για όσο χρειαστεί.
- Σε όλες τις περιπτώσεις οι κάτοικοι οργάνωσαν τις δικές τους δομές, Πρωτοβουλίες Κατοίκων, με αποτέλεσμα να γίνει κτήμα τους ο αγώνας. Αυτή η τακτική είχε ακόμα μια σημαντική συνέπεια. Οι γειτονιές άλλαξαν σε κάποιον βαθμό χαρακτήρα και από τόποι αποξένωσης απέκτησαν πρόσωπο, έγιναν πεδία αγώνα και αλληλεγγύης. Οι κάτοικοι πλέον γνωρίζονται μεταξύ τους και συνδέονται με τα ισχυρά δεσμά των κοινών διεκδικήσεων.
- Οι αγώνες αυτοί δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε τέτοιο βαθμό αν ως Αριστερά μέναμε απ’ έξω, ως απλοί παρατηρητές. Η δημοκρατία στο εσωτερικό των κινημάτων είναι αδιαπραγμάτευτη, οι κάτοικοι πρέπει να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις γειτονιές και τις ζωές τους.Την ίδια στιγμή, όμως, είναι ζωτική για την τύχη των αγώνων η ενεργή εμπλοκή της οργανωμένης Αριστεράς. Ρόλος της Αριστεράς είναι να παρεμβαίνει ανοιχτά και συστηματικά στα κινήματα της πόλης, να βάζει τις προτάσεις της για οργάνωση και κλιμάκωση του αγώνα, τις οποίες προηγουμένως έχει επεξεργαστεί αναλυτικά και σε βάθος. Πάντα, όμως, τον λόγο για το ποιο σχέδιο θα υλοποιηθεί θα πρέπει να έχουν οι ίδιοι κάτοικοι μέσα από τις δημοκρατικές δομές τους.
Σε όλα τα παραπάνω καταλυτικό ρόλο έπαιξε η ύπαρξη του ενωτικού αριστερού ριζοσπαστικού δημοτικού σχήματος, Η Πόλη Ανάποδα, η οποία είναι σημαντικό να ενισχυθεί με νέα μέλη και να αποκτήσει βάση τις γειτονιές.
Είναι κρίσιμο την επόμενη περίοδο όλες οι Πρωτοβουλίες Κατοίκων που έχουν συγκροτηθεί στην πόλη, Αλυσίδας, Κρυονερίου, Υφανέτ, Τροχιοδρομικών, Δόξας, Μαλακοπής, Κωνσταντινοπολίτικων, Ε΄Κοινότητας για δημιουργία νηπιαγωγείου, Σαράντα Εκκλησιών κ.α., να αποκτήσουν μια σταθερή και μόνιμη λειτουργία, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δώσουν συντονισμένους αγώνες για μια πόλη ανθρώπινη και βιώσιμη. Ένα πρώτο σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι ο συντονισμός στον αγώνα ενάντια στον Flyover και υπέρ της ενίσχυσης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Το ίδιο είναι σημαντικό να γίνει για όλες τις μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας.
