Πρέπει να βγαίνουν συμπεράσματα απ΄τις αδυναμίες και τα λάθη
Από τα αποτελέσματα του συνεδρίου της ΔΟΕ που έγινε 22 – 24 Ιούνη βγαίνουν μία σειρά από χρήσιμα συμπεράσματα.
Ίδιοι συσχετισμοί
Τα αποτελέσματα για το νέο ΔΣ της ομοσπονδίας των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν επεφύλασσαν καμία αλλαγή συσχετισμών. Αυτό εξάλλου είχε φανεί και από τις εκλογές στους τοπικούς συλλόγους για τους αντιπροσώπους, στη διάρκεια των περασμένων 2 μηνών.
Έτσι 1η δύναμη παρέμεινε η ΠΑΣΚ (247 ψήφους και 5 έδρες στο ΔΣ) και ακολούθησε η ΔΑΚΕ με μικρή διαφορά ψήφων (238 ψήφους και 4 έδρες). Οι δυνάμεις της αριστεράς παρέμειναν στα ίδια αφού οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ (εξωκοινοβουλευτική αριστερά) πήραν 60 ψήφους και 1 έδρα και η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ (ΚΚΕ) 60 ψήφους και 1 έδρα επίσης ενώ η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ με 23 ψήφους δεν εξέλεξε κανένα εκπρόσωπο στο ΔΣ. Τα αποτελέσματα αυτά σίγουρα δεν πρέπει να χαροποιούν τις παρατάξεις της αριστεράς.
Γιατί δεν ανέβηκε η αριστερά – παρά τον τόσο μεγάλο αγώνα του Φθινοπώρου;
Κοιτώντας κανείς τα αποτελέσματα των εκλογών το πρώτο που πρέπει να αναρωτηθεί είναι γιατί οι παρατάξεις της αριστεράς μετά από ένα τόσο μεγάλο αγώνα, όπως αυτό που Φθινοπώρου που κράτησε 6 βδομάδες, δεν κατάφεραν να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους.
Το γεγονός ότι η απεργία των δασκάλων δεν νίκησε το περασμένο φθινόπωρο είναι σίγουρα η μία αιτία για τα αποτελέσματα. Κι αυτό γιατί η αρνητική έκβαση της απεργίας είναι σίγουρο ότι σε ένα σημαντικό βαθμό απογοήτευσε τον μέσο απεργό εκπαιδευτικό.
Το γεγονός όμως αυτό δεν είναι ικανό από μόνο του δεν φτάνει για να εξηγήσει τα αποτελέσματα.
Διασπαστική στάση ΕΣΑΚ -ΔΕΕ (ΠΑΜΕ)
Για την ΕΣΑΚ – ΔΕΕ βέβαια η εξήγηση δεν είναι και πολύ δύσκολη και βρίσκεται στις τακτικές του ΠΑΜΕ – ΚΚΕ τόσο στην απεργία των δασκάλων όσο και στο συνδικαλιστικό κίνημα εν γένει. Σε όλη τη διάρκεια της μεγάλης απεργίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση το ΠΑΜΕ επέλεξε τη διασπαστική τακτική των ξεχωριστών συγκεντρώσεων ενώ ακόμα κι όταν ερχόταν στις μεγάλες συγκεντρώσεις των απεργών οι ανακοινώσεις του επί της ουσίας κατηγορούσαν τη μεγάλη μάζα των απεργών δήθεν γιατί στήριζαν την ηγεσία της ΠΑΣΚ.
Παρεμβάσεις
Από την άλλη οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ σίγουρα δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένες για το αποτέλεσμα μια και είχαν ρίξει (και καλά κάνανε) πολλές δυνάμεις στη μάχη της απεργίας.
Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ φέρουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης για την αδυναμία των δασκάλων να συντονιστούν με την υπόλοιπη εκπαίδευση και κυρίως το φοιτητικό κίνημα τον προηγούμενο Σεπτέμβρη Οκτώβρη. Κι αυτό γιατί μιλάμε επί της ουσίας για τον ίδιο πολιτικό χώρο που βρισκόταν επικεφαλής του κινήματος των φοιτητών (ΕΑΑΚ).
Η “αδυναμία” αυτή, του συντονισμού, οδήγησε στην αποτυχία το πανεκπαιδευτικό μέτωπο γεγονός που ήταν καθοριστικό για την έκβαση της απεργίας, όπως έχουμε αναλυτικά γράψει στο Ξεκίνημα στη διάρκεια της μεγαλειώδους απεργίας των δασκάλων.
η αριστερά πρέπει να βγάλει συμπεράσματα – για το μέλλον
Οι αδυναμίες αυτές των αριστερών παρατάξεων είναι που έδωσαν στην ΠΑΣΚ τη δυνατότητα να εμφανιστεί αγωνιστική και να διατηρήσει τις δυνάμεις της, παρόλο που ανακάλυψε όψιμα τους αγώνες όταν το ΠΑΣΟΚ έγινε αντιπολίτευση ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια μπλόκαρε τις κινητοποιήσεις.
Αν οι παρατάξεις της αριστεράς δεν βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα, με αφορμή και τα αποτελέσματα των εκλογών, δυστυχώς για το κίνημα της εκπαίδευσης, τα ίδια λάθη πιθανά θα ξαναγίνουν.
Δημήτρης Πανταζόπουλος
