Του Περ Όλσον,
Σοσιαλιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης (CWI) – Σουηδία
Οι εκλογές της 14ης Σεπτεμβρίου ήταν πραγματική καταστροφή για τη σουηδική δεξιά κυβερνητική συμμαχία. Ταυτόχρονα, η «πρασινοκόκκινη» αντιπολίτευση (όσο μπορεί να χαρακτηριστεί αντιπολίτευση η συμμαχία των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων με στήριξη του Αριστερού Κόμματος) δεν κατάφερε να καρπωθεί τη δυσαρέσκεια και να τη μετατρέψει σε σημαντική νίκη για την ίδια. Όσο για το ρατσιστικό, ακροδεξιό κόμμα «Σουηδοί Δημοκράτες», ήταν ο πραγματικός νικητής των εκλογών, αφού κατάφερε να υπερδιπλασιάσει τις ψήφους του (από 5,7% στις εκλογές του 2010 σε 12,9%) προκαλώντας σοκ αλλά και οργή σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, το τμήμα της CWI στη Σουηδία, το «Σοσιαλιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης», κατάφερε να διατηρήσει τις έδρες του σε δημοτικά συμβούλια, δύο στην περιοχή Χάνινγκ στη Νότια Στοκχόλμη και άλλες δύο στην περιοχή Λούλεα στη Βόρεια Σουηδία.
Τα δεξιά κόμματα
Οι εκλογές ήταν πάνω από όλα μια σημαντική ήττα για τη συμμαχία των τεσσάρων δεξιών κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση από το 2006.
Πρόκειται για εκλογική κατάρρευση τεσσάρων παραδοσιακών κομμάτων του κατεστημένου, που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν!
Και τα τέσσερα μαζί συγκέντρωσαν λιγότερο από το 40% των ψήφων (από 49,3% στις εκλογές του 2010) ενώ έχασαν περίπου 470.000 ψήφους σε σχέση με τις εκλογές του 2010.
Σαν αποτέλεσμα, το βράδυ των εκλογών, ο πρωθυπουργός Φρέντρικ Ρέηνφελντ, ανακοίνωσε την παραίτηση του, τόσο από την πρωθυπουργία, όσο και από την ηγεσία του κόμματός του.
Σοσιαλδημοκράτες
Οι Σοσιαλδημοκράτες κατάφεραν να ξεπεράσουν οριακά το ποσοστό τους σε σχέση με τις εκλογές του 2010 (31,2% από 30,9%).
Παρά τα οκτώ χρόνια δεξιάς διακυβέρνησης, η Σοσιαλδημοκρατία βγαίνει από τις εκλογές στην πραγματικότητα αποδυναμωμένη και με αυτά τα δεδομένα θα προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας, σε συνεργασία με άλλα κόμματα.
Είναι ωστόσο πολύ νωρίς για να μπορεί κανείς να πει ποια θα είναι η σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Νέες συμμαχίες δημιουργούνται υπό το φόβο του κυβερνητικού αδιεξόδου και της συνεπακόλουθης προκήρυξης νέων εκλογών.
Παράλληλα, η μεγάλη εκλογική επιτυχία των ακροδεξιών «Σουηδών Δημοκρατών» παρά τις σημαντικές αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις που έγιναν κατά την προεκλογική περίοδο, δημιουργεί αυταπάτες ότι η απειλή της ακροδεξιάς μπορεί να αναχαιτιστεί αν τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα συνεργαστούν.
Οι «Σουηδοί Δημοκράτες»
Η άνοδος της ακροδεξιάς όμως, είναι στην πραγματικότητα αποτέλεσμα από τη μια της φτωχής αντιπολίτευσης από την πλευρά της «πρασινοκόκκινης» Συμμαχίας και από την άλλη αντανακλά τη σύγχυση που επικρατεί στη συνείδηση κομματιών της κοινωνίας.
Χρησιμοποιώντας ένα μίγμα λαϊκισμού και ρατσισμού και πατώντας πάνω στην πλήρη χρεοκοπία των Σοσιαλδημοκρατών, οι ακροδεξιοί κατάφεραν μια σημαντική εκλογική επιτυχία παρά το γεγονός ότι στην προηγούμενη βουλή συχνά ψήφιζαν αντιλαϊκά μέτρα μαζί με την κυβέρνηση.
Δραματικές αλλαγές
Οι εκλογές έγιναν μέσα σε ένα κλίμα κατάρρευσης της αποδοχής των πολιτικών που εφάρμοζε η δεξιά κυβερνητική συμμαχία από την κοινωνία. Τα οχτώ χρόνια του Ρέηνφελντ ήταν αρκετά.
Ωστόσο, ο βασικός λόγος για τον οποίο η «πρασινοκόκκινη» συμμαχία δεν κατάφερε να σημειώσει σημαντική εκλογική επιτυχία, είναι η συνεχώς αυξανόμενη μετακίνηση της προς τα δεξιά και η ταύτιση των κομμάτων του κατεστημένου μεταξύ τους. Ακόμα και η ίδια η προεκλογική εκστρατεία ήταν η πιο αδιάφορη, «αμερικανοποιημένη» και βασισμένη σχεδόν αποκλειστικά στα τηλεοπτικά σποτ, που έγινε ποτέ.
Η προεκλογική εκστρατεία όλων των κομμάτων του κατεστημένου, τόσο της δεξιάς, όσο και της «πρασινοκόκκινης» συμμαχίας, «παρέλειψε» να κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε λέξεις–κλειδιά για τους εργαζόμενους, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, το κράτος πρόνοιας, το μέλλον της εκπαίδευσης, η κρίση στο σύστημα υγείας, τα ωράρια και οι συνθήκες εργασίας, οι συντάξεις, κοκ.
Η εκστρατεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος Δικαιοσύνης
Η προεκλογική εκστρατεία για το τμήμα της CWI στη Σουηδία ήταν μαχητική και είχε σαν αποτέλεσμα την ένταξη δεκάδων νέων ανθρώπων στις γραμμές της οργάνωσης, την πώληση 4.500 αντιτύπων του εκλογικού προγράμματος (τη στιγμή που κανένα άλλο κόμμα δεν πουλούσε το υλικό του) και τη διατήρηση της εκλογικής του απήχησης στις περιοχές που κατέβηκε.
Το συνολικό αποτέλεσμα είναι άλλη μια ένδειξη της τεράστιας πόλωσης που επικρατεί στη σουηδική κοινωνία και θα δώσει μεγαλύτερη ώθηση στην ήδη βαθιά πολιτική κρίση. Στα άμεσα καθήκοντα της Αριστεράς από εδώ και στο εξής, είναι η πάλη ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις και το ρατσισμό (σαν απάντηση στην άνοδο της ακροδεξιάς) αλλά και σε κάθε είδους αντιδραστική πολιτική θα επιχειρηθεί να εφαρμοστεί από τη νέα κυβέρνηση.
