Της Maria Hedström, Rättvisepartiet Socialisterna («Σοσιαλιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης», CWI – Σουηδία)
Σε μια σειρά χωρών της Ευρώπης, το αντιφασιστικό κίνημα θα διαδηλώσει στις 9 Νοέμβρη, επέτειο της “Νύχτας των κρυστάλλων”, του πογκρόμ των Ναζί ενάντια στους Εβραίους της Γερμανίας το 1938. Στη μνήμη των θυμάτων του ναζισμού, το αντιφασιστικό κίνημα διαδηλώνει και προειδοποιεί ότι η ακροδεξιά σήμερα κερδίζει και πάλι έδαφος στην Ευρώπη.
Στη Σουηδία, το 2014 ήταν από τη μια η χρονιά των σημαντικών εκλογικών αποτελεσμάτων για το ρατσιστικό κόμμα των “Σουηδών Δημοκρατών”, και από την άλλη της ενδυνάμωσης του αντιφασιστικού κινήματος.
Πριν από ένα χρόνο, η νεοναζιστική σουηδική οργάνωση “Σουηδικό Κίνημα Αντίστασης”, ανακοίνωσε για την 9η Νοέμβρη, διαμαρτυρία στην ελληνική πρεσβεία στη Στοκχόλμη, σε ένδειξη αλληλεγγύης στη “Χρυσή Αυγή”. Ήταν η πρώτη φορά που οι νεοναζί στη Σουηδία αποτολμούσαν κάτι τόσο προκλητικό και μάλιστα τη συγκεκριμένη μέρα.
Η Rättvisepartiet Socialisterna (CWI στη Σουηδία – αδελφή οργάνωση του “Ξ”) κάλεσε άμεσα άλλες αριστερές και αντιρατσιστικές οργανώσεις σε μια κινητοποίηση ενάντια στη συγκέντρωση των νεοναζί, που κατάφερε να συγκεντρώσει 800 άτομα. Οι ναζί απάντησαν επιτιθέμενοι στην συγκέντρωση με «βροχή» από σπασμένα τζάμια. Η συγκεκριμένη ενέργεια ήταν η πρόβα για τη βίαιη επίθεση νεοναζί στην πόλη Κάρτορπ στις 12 Δεκέμβρη. Η επίθεση αυτή με τη σειρά της, έγινε η αφορμή για μια από τις μαζικότερες αντιφασιστικές διαδηλώσεις στη χώρα, στις 22 Δεκέμβρη, με πάνω από 20.000 διαδηλωτές. [1]
Φέτος, το κάλεσμα για αντιφασιστική δράση, έρχεται από τις αντιφασιστικές επιτροπές και οργανώσεις της Ελλάδας. Τον Απρίλη στην Αθήνα, σε μια πανευρωπαϊκή συνάντηση με περίπου 1.000 συμμετέχοντες, συζητήθηκε το πως συντονιζόμαστε προκειμένου να απαντήσουμε στην άνοδο της ακροδεξιάς και ταυτόχρονα αποφασίστηκε ότι το διήμερο 8-9 Νοέμβρη θα διοργανωθούν πανευρωπαϊκές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις. [2]
Ακροδεξιά και νεοφασίστες
Στις ευρωεκλογές του περασμένου Μάη, η ακροδεξιά αύξησε συνολικά τις έδρες της στην Ευρωβουλή από 50 σε 77. Αυτό οφείλεται κυρίως στην άνοδο του “Λαϊκού Κόμματος Δανίας”, του γαλλικού “Εθνικού Μετώπου και του αυστριακού “Κόμματος της Ελευθερίας”. Την ίδια ώρα κάποια άλλα ακροδεξιά κόμματα, όπως το βελγικό Vlaams Belang, έχασαν μεγάλο μέρος της εκλογικής τους βάσης, ενώ το νεοφασιστικό Γιόμπικ στην Ουγγαρία έπεσε επίσης σε ψήφους σε σχέση και με τις τρεις τελευταίες αναμετρήσεις στις οποίες συμμετείχε. Το Γιόμπικ όμως κατάφερε τον περασμένο Οκτώβρη να εκλέξει τρεις περισσότερους δημάρχους σε αγροτικές περιοχές, παρά το γεγονός ότι το σύνολο των ψήφων του μειώθηκε. Επιπλέον, στην Ozd, μια βιομηχανική πόλη με υψηλά ποσοστά ανεργίας, κατάφερε να εκλέξει δήμαρχο, με μια εκστρατεία που στρεφόταν ανοιχτά και αποκλειστικά ενάντια στον τοπικό πληθυσμό Ρομά.
Άλλη μια χώρα όπου η άνοδος των νεοφασιστών έχει φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα είναι η εμπόλεμη Ουκρανία. Το ακροδεξιό κόμμα Svoboda, αν και μετά τα γεγονότα του Φλεβάρη βρέθηκε για λίγο στην κυβέρνηση, στις εκλογές του Οκτώβρη δεν κατάφερε να ξεπεράσει το όριο του 5% και να μπει στη βουλή. Την ίδια ώρα ωστόσο, ένα άλλο ακροδεξιό μόρφωμα, το “Ριζοσπαστικό Κόμμα”, ήρθε από το πουθενά και κατάφερε να πάρει 7,5%. Την ίδια ώρα, οι ηγέτες τόσο του νεοφασιστικού “Δεξιού Τομέα”, όσο και του “Azov”, κατάφεραν να εκλεγούν στο κοινοβούλιο.
Ο ευρωπαϊκός πολιτικός χάρτης αναδεικνύει τη σύνδεση ανάμεσα στην καπιταλιστική κρίση, με την υψηλή ανεργία και τις επιθέσεις στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, και την άνοδο του ακροδεξιού εξτρεμισμού. Όπου τα εργατικά κινήματα δεν καταφέρνουν να αποκρούσουν αυτές τις επιθέσεις από τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις τους, αυξάνεται η κοινωνική πόλωση. Ωστόσο στο σημερινό ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο, δεν βλέπουμε μόνο την ίδια την ακροδεξιά, αλλά και την υιοθέτηση ακροδεξιών πολιτικών από τα κόμματα του συστήματος, όπως για παράδειγμα οι αντιμεταναστευτικοί νόμοι στη Δανία, ή οι εκστρατείες ενάντια στους Ρομά από τις κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Γαλλίας.
Η ανάγκη για ένα μαζικό αντιφασιστικό κίνημα
Στη Σουηδία έχουμε έναν ακόμη λόγο να διαδηλώσουμε στις 9 Νοέμβρη: το ρατσιστικό κόμμα “Σουηδοί Δημοκράτες” στις εκλογές του Σεπτέμβρη κατάφερε να πάρει 12,9%, αποτελώντας πλέον το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στη χώρα. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλα τέσσερα χρόνια για ένα καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα. Πρέπει εδώ και τώρα να κερδίσουμε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται στον αντιρατσιστικό αγώνα. Πρέπει επίσης να βάλουμε τις βάσεις για το χτίσιμο μιας μαζικής εναλλακτικής πολιτικής δύναμης, ενάντια στο σύστημα που γεννάει το ρατσισμό και το νεοφασισμό.
Ένας από τους τρόπους για να το πετύχουμε, είναι χτίζοντας αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες στα σωματεία και τους εργατικούς χώρους, που θα παλεύουν για συγκεκριμένα ζητήματα, όπως για παράδειγμα ενάντια στις απελάσεις ξένων εργαζομένων χωρίς χαρτιά. Αυτό που χρειάζεται είναι ένας κοινός αγώνας ντόπιων και ξένων για το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς δουλειές, στέγαση, ανθρώπινο βιοτικό επίπεδο.
Πρόσφατα τα δικαστήρια προκάλεσαν ένα ακόμη σοκ, αφήνοντας ελεύθερους τρεις νεοναζί που επιτέθηκαν σε δύο ανθρώπους στις 7 Δεκέμβρη του περασμένου χρόνου, με κριτήριο το χρώμα του δέρματος τους. Αρχικά η υπόθεση έκλεισε χωρίς καν να παραπεμφθεί σε δίκη, ενώ στη συνέχεια άνοιξε ξανά μετά από την κυκλοφορία βίντεο που τους ενοχοποιούσε. Σύμφωνα με το βίντεο, οι δράστες θα μπορούσαν να καταδικαστούν για επίθεση και απόπειρα φόνου με μαχαίρι, κάτι που κατήγγειλε και ο Φιντέλ Ογκού, το θύμα της επίθεσης, αλλά επιβεβαίωσε στην κατάθεσή του και ένας φίλος των νεοναζί. Το δικαστήριο τους αθώωσε γιατί στο βίντεο δε φαινόταν ακριβώς ποιος έκανε τι, άρα και ποιος ήταν υπεύθυνος για την απόπειρα φόνου. Μάλλον δεν πέρασε από το μυαλό των δικαστών να τους καταδικάσουν όλους για συνέργεια στην απόπειρα…
Πρόκειται απλά για άλλον ένα κρίκο της αλυσίδας της δράσης της αστυνομίας και της δικαιοσύνης, που αποδεικνύει γιατί δεν μπορούμε να βασιστούμε στην κυβέρνηση και την αστυνομία για την αντιμετώπιση του νεοφασισμού. Χρειαζόμαστε ένα μαζικό κίνημα στη βάση της κοινωνίας ενάντια στο ρατσισμό και τον καπιταλισμό. Πρέπει να βγούμε στο δρόμο και να χτίσουμε αυτό το κίνημα.
___________________________
