Ηλέκτρα Κλείτσα
Μέσα στους επόμενους μήνες, η ελληνική κυβέρνηση θα φέρει προς ψήφιση στη βουλή τροποποιήσεις στον εργασιακό νόμο 1264. Οι τροποποιήσεις αυτές, που εντάσσονται στην επόμενη αξιολόγηση από τους δανειστές, και αποτελούν προαπαιτούμενο για την είσπραξη της επόμενης δόσης των 2,8 δις ευρώ, θα αποτελέσουν ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα στα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Ανάμεσα σε άλλα, οι αλλαγές στο νόμο, θα αφορούν περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, το δικαίωμα των εργοδοτών στην ανταπεργία, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, περικοπές στον 13ο και 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα και πολλά ακόμη.
Αν και κυβερνητικά στελέχη υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει να… «βελτιώσει» το νόμο προς όφελος των εργαζομένων, υπάρχουν πλέον ελάχιστοι που πιστεύουν σ’ αυτά τα παραμύθια.
Ένα πρώτο δείγμα της κατεύθυνσης στην οποία θα κινηθεί ο νόμος, πήραμε τις προηγούμενες μέρες, με την πρώτη σοβαρή επίθεση στο νομικό πλαίσιο που προστατεύει τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα από τις ομαδικές απολύσεις. Ας δούμε τα γεγονότα.
Οι μεγάλες επιχειρήσεις απαιτούν…
Με βάση το νομικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα στην Ελλάδα, αν μια επιχείρηση θέλει να προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις, πρέπει να πάρει την άδεια του υπουργού εργασίας. Πρόσφατα λοιπόν, μετά από άρνηση του αρμόδιου υπουργού Γ. Κατρούγκαλου στο αίτημα της εταιρείας «ΑΓΕΤ Ηρακλής», που ανήκει στη γαλλική πολυεθνική Lafarge, να προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις, η εταιρεία προσέφυγε στο «Συμβούλιο της Επικρατείας», ζητώντας ακύρωση της υπουργικής απόφασης.
Με τη σειρά του, το «ΣτΕ», που τα τελευταία χρόνια έχει επιλέξει το βολικό ρόλο του Πόντιου Πιλάτου σε κάθε κρίσιμο ζήτημα, πέταξε το μπαλάκι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, «ρωτώντας»(…) αν η ελληνική νομοθεσία που δίνει τη δυνατότητα στον υπουργό Εργασίας να απαγορεύει τις ομαδικές απολύσεις είναι συμβατή με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή!
… και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανταποκρίνεται…
Αν και η οριστική απάντηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν έχει ακόμη εκδοθεί, η εισήγηση του Γενικού Εισαγγελέα (την Πέμπτη 9/6) μας δίνει μια πρώτη ένδειξη της συνέχειας της ιστορίας. Η εισήγηση προς το δικαστήριο είναι να κριθεί η ελληνική νομοθεσία ως προς τις ομαδικές απολύσεις, ασύμβατη με την ευρωπαϊκή.
Ο Γενικός Εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, δηλαδή, προτείνει να δοθεί το δικαίωμα στις μεγάλες επιχειρήσεις που λειτουργούν στην Ελλάδα, να απολύουν μαζικά εργαζόμενους, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα και αγνοώντας την ελληνική νομοθεσία!
Και ενώ θεωρητικά υπάρχει πάντα η δυνατότητα το δικαστήριο να πάρει διαφορετική απόφαση από αυτή που εισηγείται ο Γενικός Εισαγγελέας, οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες, αφού όπως ξέρουμε όργανα όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο λειτουργούν για να υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
H κυβέρνηση κοροϊδεύει…
Οι προθέσεις λοιπόν των επιχειρήσεων, των δανειστών που υπαγορεύουν τους νόμους και των δικαστηρίων που λειτουργούν προς όφελός τους, είναι καθαρές. Όπως επίσης είναι πλέον καθαρό πως όταν η κυβέρνηση λέει ότι θα βελτιώσει το νομικό πλαίσιο για τα εργασιακά και συνδικαλιστικά θέματα προς όφελος των εργαζομένων, μας κοροϊδεύει!
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Eργασίας Γ. Κατρούγκαλου:
«Παρακολουθούμε με προσοχή τις εξελίξεις επί του σχετικού παραπεμπτικού ερωτήματος που εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο σεβασμός απέναντι σε κάθε δικαιοδοτική αρχή αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση, η Ελληνική όμως Πολιτεία θα υπερασπιστεί την υφιστάμενη νομοθετική ρύθμιση μέχρι το τέλος της δικαστικής διαδικασίας».
Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί πιο χλιαρή δήλωση «υπεράσπισης της υφιστάμενης νομοθετικής ρύθμισης» που προσφέρει μια ελάχιστη, εξαιρετικά περιορισμένη στον Έλληνα εργαζόμενο. Η ελληνική κυβέρνηση «σέβεται κάθε δικαιοδοτική αρχή», αλλά δε θα εγκαταλείψει το δικαίωμα της να αρνείται τις ομαδικές απολύσεις… μέχρι το τέλος της δικαστικής διαδικασίας. Και μετά;
Τι θα γίνει όταν (ή, έστω, «αν») το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφασίσει ότι οι βιομήχανοι πρέπει να έχουν το ελεύθερο να απολύουν μαζικά εργαζόμενους; Τότε, με βάση την παραδοχή του υπουργού, η ελληνική κυβέρνηση, σεβόμενη την ευρωπαϊκή νομοθεσία, θα προσαρμόσει αντίστοιχα την ελληνική, χτυπώντας ακόμη περισσότερο τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Στη συνέχεια, βέβαια, θα ακούσουμε ξανά το γνωστό παραμύθι: Κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό, δώσαμε σκληρή μάχη, αλλά τελικά αναγκαστήκαμε να δεχτούμε αυτό που μας επιβάλλουν, προκειμένου να αποφύγουμε τα χειρότερα…
