Της Ελένης Μήτσου
Σήμερα, το 79% των Ανατολικογερμανών και το 51% των Δυτικογερμανών έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Σοσιαλισμός είναι «μια καλή ιδέα» που απλά «εφαρμόστηκε με λάθος τρόπο» στην πρώην Α. Ευρώπη και την ΕΣΣΔ («2004 DATA REPORT» του ομοσπονδιακού γερμανικού γραφείου στατιστικής). Την ίδια ώρα, μόλις το 39% των Ανατολικογερμανών και το 63% των Δυτικογερμανών δηλώνουν ικανοποιημένοι από την Δυτική Δημοκρατία.
Οι Γερμανοί κατέληξαν σ’ αυτά τα συμπεράσματα καθώς τα τελευταία χρόνια δέχονται το ένα χτύπημα μετά το άλλο. Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες που απασχολούν το 15% του πληθυσμού απειλούν με χιλιάδες απολύσεις, αυξάνουν τα ωράρια εργασίας και παγώνουν τους μισθούς. Το κράτος πρόνοιας καταλύεται με τους νόμους Hartz, η ανεργία φτάνει το 10%, ενώ οι νέες «θέσεις εργασίας» που δημιουργούνται αμείβονται με 1 ή 2 ευρώ την ώρα (βλ. Ξεκίνημα Οκτώβρη). Και η κρίση βαθαίνει. 3 από τις μεγαλύτερες αλυσίδες πολυκαταστημάτων ανακοινώνουν τώρα με τη σειρά τους απολύσεις και περικοπές και έτσι μέσα στον επόμενο χρόνο η ανεργία αναμένεται να αυξηθεί στο 11,6%.
Όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει τόσο ο κόσμος εξοργίζεται με τα δυο μεγάλα κόμματα SPD (Σοσιαλδημοκράτες) και CDU (Χριστιανοδημοκράτες) που εφαρμόζουν και προωθούν αυτές τις πολιτικές. Η δυσαρέσκεια και η οργή των Γερμανών αντανακλάται και σε εκλογικά ποσοστά. Έτσι έχουμε άνοδο της ακροδεξιάς σε μια σειρά από κρατίδια, αλλά και άνοδο του PDS (πρώην Κ.Κ. Α. Γερμανίας). Την ίδια στιγμή, μια σημαντική μερίδα του κόσμου αναζητά ένα νέο αριστερό κόμμα που να υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τα συμφέροντά του. Στη Γερμανία υπάρχει ένα μεγάλο πολιτικό κενό το οποίο δεν μπορεί να καλύψει το PDS, το οποίο σε μια σειρά από κρατίδια στηρίζει και εφαρμόζει ως συγκυβέρνηση τα αντιλαϊκά μέτρα των Σοσιαλδημοκρατών.
Ένα νέο αριστερό κόμμα στα σκαριά
Εδώ και μερικούς μήνες, στη Γερμανία έχουν μπει οι βάσεις, για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος της αριστεράς. Πρόκειται για το WASG (Εκλογική Εναλλακτική για την Εργασία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη), ένα κόμμα που ιδρύθηκε αρχικά από συνδικαλιστές, διαφωνούντα μέλη των Σοσιαλδημοκρατών και από νυν και τέως μέλη του PDS (πρώην ΚΚ Α. Γερμανίας). Σήμερα το WASG αριθμεί 3000 μέλη και 70 λειτουργικές τοπικές οργανώσεις.
Το WASG είναι ένα αριστερό κόμμα του οποίου ο ακριβής χαρακτήρας δεν έχει ακόμα κριθεί. Τον Οκτώβρη έγιναν σ’ όλη τη Γερμανία τοπικά συνέδρια που εξέλεξαν τους αντιπροσώπους τους για τον πανγερμανικό συνέδριο που θα γίνει στα τέλη Νοέμβρη και θα αποφασίσει για το πρόγραμμα και την επίσημη ίδρυση του κόμματος.
Τα προσυνεδριακά κείμενα του WASG και οι θέσεις των ιδρυτών του σκιαγραφούν ένα κόμμα που έχει καταρχήν ως στόχο την εκλογική κάθοδο και την δημιουργία μιας εναλλακτικής πρότασης για τις εκλογές και όχι ένα κόμμα που θα μπει ενεργά μπροστά στους αγώνες των εργαζομένων και του κινήματος.
Το WASG δεν είναι ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Δεν μιλά στο όνομα του σοσιαλισμού και δεν έχει ως στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού. Χαρακτηριστικές γι’ αυτό είναι μερικές θέσεις που βρίσκονται στα προσυνεδριακά κείμενα: «η οικονομία πρέπει να τίθεται κάτω από δημοκρατικό έλεγχο και ρύθμιση», «είναι εφικτός ένας άλλος κόσμος, πέρα από αυτόν που το κεφάλαιο παίρνει όλες τις αποφάσεις». Η σημερινή ηγεσία του WASG θέλει το κόμμα να αποτελέσει απλά ένα όσο το δυνατόν πλατύτερο μέτωπο ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και τις επιθέσεις της κυβέρνησης Σρέντερ. Και για να επιτύχει αυτό το μέτωπο είναι διατεθειμένη να νερώσει πολύ το πρόγραμμα του νέου κόμματος, τα αιτήματα, τις διεκδικήσεις και τη δράση του.
Παρόλα αυτά το WASG αυτή τη στιγμή είναι ελπιδοφόρος χώρος. Είναι το μόνο κόμμα που τάσσεται καθαρά ενάντια στις επιθέσεις Σρέντερ και ενώ ο χαρακτήρας του είναι βασικά ρεφορμιστικός, στις γραμμές του υπάρχουν και ριζοσπάστες αντικαπιταλιστές (οργανώσεις και ανένταχτοι) που παλεύουν για να γίνει το WASG ένα κόμμα με αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα που να μπαίνει μπροστά στους αγώνες των εργαζομένων και των νέων.
Η αδελφή οργάνωση του Ξεκινήματος στη Γερμανία (SAV – Σοσιαλιστική Εναλλακτική) συμμετέχει στο WASG, διατηρώντας παράλληλα ακέραιη την ανεξαρτησία της. Μέσα στο WASG παλεύουμε για ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό και αντικαπιταλιστικό προτείνοντας τη μετατροπή του WASG σ’ ένα κόμμα που θα υπερασπίζεται και θα μάχεται για τα συμφέροντα των εργαζομένων και των νέων και όχι έναν ρεφορμιστικό σχηματισμό που να κατεβαίνει απλά στις εκλογές.
Το WASG φαίνεται ότι μπορεί να πάει καλά στις εκλογές του 2006. Δημοσκοπήσεις που γίνονται αυτόν τον καιρό στη Γερμανία του δίνουν ποσοστά που φτάνουν μέχρι και το 11%. Ωστόσο ακριβώς επειδή το WASG είναι ένα νέο κόμμα που ελκύει ημιμαζικά τον κόσμο έχει γίνει πόλος έλξης για διάφορους καρριερίστες από την εσωτερική αντιπολίτευση του SPD. Χαρακτηριστικό είναι η περίπτωση του Λαφοντέν (ο παλιός βασικός εσωκομματικός αντίπαλος του Σρέντερ) ο οποίος δήλωσε πρόσφατα ότι αν ο Σρέντερ δεν απομακρυνθεί από την ηγεσία του SPD τότε θα στηρίξει το WASG στις εκλογές του 2006. Αν ο Λαφοντέν μπει στο WASG, τότε το WASG μπορεί να φτάσει και ποσοστά του 15-20%, καθώς ο Λαφοντέν θα τραβήξει στο WASG δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του SPD, και πολλούς δυτικογερμανούς εργαζόμενους. Ο Λαφοντέν μπορεί τη δεκαετία του 1980 να εφάρμοζε μια ανάλογη ατζέντα με αυτή του Σρέντερ σήμερα, αλλά τα τελευταία χρόνια κάνει κριτική στον Σρέντερ και υποδύεται την αριστερή αντιπολίτευση του SPD. Η είσοδος όμως του Λαφοντέν στο WASG θα σημάνει ότι αυτό το κόμμα δεν θα μπορέσει να γίνει ποτέ πραγματικά αριστερό και μαχητικό. Θα το καταδικάσει στο να γίνει σταδιακά μια μικρογραφία του SPD και να προδώσει τους αγώνες των εργαζομένων όπως έχουν κάνει ιστορικά όλα τα κόμματα της Σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς.
