«Τον απατούσε με τον κολλητό του – Δεν άντεξε τη σχέση της με τον επί 35 χρόνια αδελφικό του φίλο»
Με αυτόν τον τρόπο επέλεξε να ξεπλύνει την 13η καταγεγραμμένη γυναικοκτονία της χρονιάς η «εφημερίδα» Star Press. Από το εξώφυλλό της, «ενημερωθήκαμε» επίσης ότι το κίνητρο του «σαλεμένου γυναικοκτόνου» ήταν η «αρρωστημένη ζήλια».
Τι έγινε όμως στην πραγματικότητα;
Η γυναικοκτονία…
Η 48χρονη Νεκταρία είχε αφήσει τον σύζυγό της και ζούσε με τον νέο της σύντροφο. Στις 29/10, ο πρώτος την σταμάτησε στον δρόμο και τη σκότωσε, εξαιτίας της «αρρωστημένης του ζήλιας». Στην πραγματικότητα επειδή δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι η γυναίκα που κατά τη γνώμη του του ανήκε θα μπορούσε να συνεχίσει τη ζωή της χωρίς αυτόν.
Την ίδια αντίληψη και συμπεριφορά είχε και κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, καθώς η κόρη τους τον είχε καταγγείλει για βίαιη συμπεριφορά απέναντι στη μητέρα της, ενώ η ίδια η Νεκταρία είχε απευθυνθεί στην αστυνομία καταγγέλλοντας ότι απειλεί να τη σκοτώσει.
Η αστυνομία, όπως το συνηθίζει σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και απειλών, δεν ασχολήθηκε με το θέμα. Της πρότειναν να κάνει αγωγή για ασφαλιστικά μέτρα, αλλά καθώς εκείνη δεν είχε την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο η υπόθεση δεν προχώρησε. Η αστυνομία δεν μπήκε καν στον κόπο να κάνει ούτε μια απλή σύσταση στον δράστη.
Όλα αυτά σε μια μικρή πόλη, όπου όλοι τα ξέρουν όλα, όπου οι φίλοι του γυναικοκτόνου άκουγαν συχνά ότι σκόπευε να τη σκοτώσει, αλλά «δεν το πίστευαν», δεν το έπαιρναν σοβαρά και όταν τελικά πραγματοποίησε την απειλή του, «έπεσαν από τα σύννεφα»!
Άλλη μια γυναικοκτονία που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, αν η αστυνομία δεν έκανε για ακόμη μια φορά τα στραβά μάτια, αν έπαιρνε έγκαιρα μέτρα για να προστατέψει την καταγγέλλουσα, αν οι φίλοι του γυναικοκτόνου έπαιρναν στα σοβαρά τις απειλές του. Αντί γι’ αυτό, και ενώ όταν πρόκειται για την κλοπή ενός αυτοκινήτου από Ρομά, οι ράμπο του «νόμου και της τάξης» δε διστάζουν να σκοτώσουν, στην περίπτωση της Νεκταρίας προσπαθούσαν επί ώρες να πείσουν τον γυναικοκτόνο να μην αυτοκτονήσει όπως απειλούσε, για να μην μείνουν τα παιδιά του ορφανά! Γιατί, ποιο παιδί δεν θέλει στη ζωή του τον δολοφόνο της μητέρας του;
… και η δικαιολόγησή της
Στο μεταξύ τα πιο σάπια μέσα ενημέρωσης ανέλαβαν, έμμεσα, να δικαιολογήσουν για άλλη μια φορά τη γυναικοκτονία. Γιατί όταν γράφεις,
«τον απατούσε με τον επί 35 χρόνια αδελφικό του φίλο»
όπως η Star Press ή
«τρελάθηκε όταν την είδε σε φωτογραφία με τον καλύτερο του φίλο»
όπως η On Time
τότε στα μυαλά των ανθρώπων που έχουν εκπαιδευτεί στον ρόλο του «πατέρα και άντρα αφέντη» υπάρχει «κατανόηση» για τη δολοφονία.
Αυτοί οι τίτλοι στην πραγματικότητα προσφέρουν «άλλοθι» στον δολοφόνο. Από εκεί και πέρα οι «σκληρές» αναφορές περί «αρρωστημένης ζήλιας» και για «σαλεμένο γυναικοκτόνο» κάθε άλλο παρά βοηθάνε στην κατανόηση των πραγματικών αιτιών της γυναικοκτονίας.
Η ουσία της γυναικοκτονίας είναι η αντίληψη του γυναικοκτόνου ότι η γυναίκα του του ανήκει. Είναι η αντίληψη ότι παρότι είχαν χωρίσει, η Νεκταρία δεν είχε δικαίωμα να κάνει άλλη σχέση στη ζωή της, πολύ περισσότερο με πρώην φίλο του άντρα της (όλοι «φίλοι» τελικά δεν είναι σε μια μικρή πόλη;). Από τη στιγμή που αυτή τον άφησε τότε «ζήλεψε», «θόλωσε», και στην κακιά στιγμή…
Αυτά τα επιχειρήματα τα έχουμε ακούσει αμέτρητες φορές. Προκειμένου να ξεπλυθεί η σεξιστική, ιδιοκτησιακή αντίληψη πίσω από τις γυναικοκτονίες, επιστρατεύεται η αρρωστημένη ζήλια, η υπερβολική αγάπη, ενοχοποιείται το θύμα που με κάποιον τρόπο «προκάλεσε» τη βίαιη αντίδραση του δράστη.
Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς γιατί ασχολούμαστε με σκουπίδια τύπου Star Press και On Time. Η απάντηση είναι ότι τέτοιου είδους σκουπίδια διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την αντίληψη σημαντικών στρωμάτων της κοινωνίας γύρω από τα σεξιστικά εγκλήματα.
Όταν χρησιμοποιούν τη λέξη «γυναικοκτόνος» και «γυναικοκτονία» την ώρα που στην ουσία τη δικαιολογούν, την ώρα που την ταυτίζουν με την «υπερβολική αγάπη», τη «ζήλια», ακόμη και την «ψυχική ασθένεια» –στιγματίζοντας εκτός των άλλων τους ανθρώπους που παλεύουν μαζί της– στην πραγματικότητα αλλοιώνουν το πραγματικό νόημά του εγκλήματος: ότι μια γυναίκα δολοφονήθηκε από κάποιον άντρα επειδή αυτός πίστευε ότι έχει πάνω της δικαιώματα ζωής και θανάτου.
Το «καμία άλλη» να γίνει πραγματικότητα!
Ήταν (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία) η 13η γυναικοκτονία της χρονιάς. Το μόνο αισιόδοξο σημείο σε μια κατά τα άλλα μαύρη καθημερινότητα, είναι ότι το γυναικείο κίνημα και οι οργανώσεις του αρχίζουν τους τελευταίους μήνες και χρόνια να κάνουν όλο και πιο αισθητή την παρουσία τους, να αναδεικνύουν τους πραγματικούς λόγους πίσω από τη σεξιστική βία και τις γυναικοκτονίες, να καταγγέλλουν όσους προσπαθούν να ξεπλύνουν τέτοια περιστατικά, όσους ενοχοποιούν τα θύματα. Ο αγώνας είναι δύσκολος και θέλει χρόνο, αλλά αυτή η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί, μέχρι το σύνθημα «καμία άλλη δολοφονημένη» να γίνει πραγματικότητα.
