Ανακοίνωση της «Ανεξάρτητης Παρέμβασης» (συνδικαλιστική παράταξη στην ΟΣΥ όπου συμμετέχει το «Ξ»)
H χρονιά που πέρασε σημαδεύτηκε από μια σειρά γεγονότα σταθμούς για την ιστορία της δημόσιας αστικής συγκοινωνίας της Αθήνας. Το 2018 οι εργαζόμενοι και η ίδια η ΟΣΥ δέχτηκαν τόσα χτυπήματα όσα δεν είχαν δεχτεί όλα τα προηγούμενα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μαζί, ενώ η εταιρεία μπήκε για τα καλά στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης.
Η κυβέρνηση, για να υλοποιήσει τα σχέδιά της για την ΟΣΥ, τοποθέτησε στη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου τον Γ. Γλυκό, προερχόμενο από την Eurobank όπου εργάζονταν ως σύμβουλος στον τομέα της εκκαθάρισης επιχειρήσεων…
Λίγο αργότερα στην εταιρεία ήρθε και η σύζυγος του Κ. Γλυκού, ως νομική σύμβουλος, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα κριτήρια για τις αποφάσεις της νέας Διοίκησης της ΟΣΥ θα είναι πάνω απ’ όλα αξιοκρατικά και αντικειμενικά.
Μέσα στο 2018:
- Το συγκοινωνιακό έργο συρρικνώθηκε περαιτέρω. Συνεχώς ο ΟΑΣΑ προχωρά σε περικοπές βαρδιών και αλλαγές δρομολογίων για να αντιμετωπίσει την συρρίκνωση της ΟΣΥ σε όλα της τα επίπεδα. Απο 1η Φλεβάρη έχουμε νέα μειωμένη δρομολόγηση σε αρκετές γραμμές. Η πραγματική κατάσταση των δρομολογίων δεν αντικατοπτρίζεται πάντα στην τηλεματική με αποτέλεσμα να εκτίθεται ο οδηγός, ο οποίος θεωρείται από τους επιβάτες ο μόνος υπεύθυνος
- Η ΟΣΥ πέρασε στο υπερταμείο, μαζί με την υπόλοιπη δημόσια περιουσία που είναι προς «αξιοποίηση» ή κοινώς προς ξεπούλημα. Το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ (ΣΕΟ), ένα από τα μεγαλύτερα πρωτοβάθμια σωματεία της χώρας, για πολλοστή φορά δεν έκανε τίποτα…
- Το μεγαλύτερο αμαξοστάσιο της ΟΣΥ, το αμαξοστάσιο Ελληνικού, εκκενώθηκε και παραδόθηκε στην LAMDA Development, συμφερόντων Λάτση, όπως πρόσταζε το Μνημόνιο που ο κ. Τσίπρας τίμησε με τον ίδιο τρόπο που το τίμησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το ΣΕΟ, αντί να προχωρήσει σε κατάληψη και απεργιακές κινητοποιήσεις για να υπερασπιστεί τη δημόσια περιουσία και τη δημόσια συγκοινωνία, περιορίστηκε σε κινήσεις που είχαν μοναδικό στόχο την προβολή συγκεκριμένων συνδικαλιστών. Αντί τα μέλη του ΔΣ να οργανώσουν τον κλάδο,κυνηγούσαν πέρα δώθε λεωφορεία για τα μάτια του κόσμου. Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος του συνδικάτου εξηγούσε στους εργαζόμενους που λάμβαναν εντολές να παρουσιασθούν σε άλλα αμαξοστάσια ότι δεν είχαν δικαίωμα να αρνηθούν να εκτελέσουν τις εντολές της Διοίκησης. Και ενώ ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ κλπ πέταξαν για μια ακόμα φορά την πετσέτα πριν καλά καλά αρχίσει ο αγώνας, άλλα μέλη ΔΣ (ΕΑΣ & ΜΕΤΑ) συμμετείχαν ενεργάστην εκπόνηση του σχεδίου της Διοίκησης για την εκκένωση του αμαξοστασίου.
- Μετά από την παραπάνω επιτυχία το Υπουργείο θεώρησε ότι είναι η κατάλληλη περίοδος για να περάσει και το μέτρο της εισόδου από την μπροστινή πόρτα, πράγμα που δεν είχαν καταφέρει να εφαρμόσουν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι οι οδηγοί καλούνται πλέον να παίζουν ταυτόχρονα το ρόλο του πορτιέρη και του εισπράκτορα για να αυξηθούν τα έσοδα της εταιρείας. Η όποια αύξηση των εσόδων δεν πρόκειται να διοχετευτεί βέβαια ούτε στους μισθούς ούτε στην ανάπτυξη της εταιρείας. Θα διοχετευτεί και αυτή στους δανειστές -μέχρι η εταιρεία να πουληθεί.
- 3/10/2018 ψηφίστηκε τροπολογία που επιτρέπει την εκχώρηση τμήματος του συγκοινωνιακού έργου του ΟΑΣΑ στα ΚΤΕΛ και σε άλλους ιδιώτες. Ο νόμος ψηφίστηκε. Μένει η εφαρμογή του… Το ΔΣ του συνδικάτου αντί να σημάνει συναγερμό και να καλέσει σε κινητοποιήσεις το σύνολο των αστικών συγκοινωνιών δεν είχε την παραμικρή αντίδραση ούτε σε αυτό το θανάσιμο πλήγμα στην δημόσια αστική συγκοινωνία.
Παράλληλα με τα παραπάνω η Διοίκηση της ΟΣΥ προχώρησε με πολύ εντατικό ρυθμό στο χτίσιμο δικών της μηχανισμών για να ελέγξει ακόμα καλύτερα την εταιρεία και τους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα προχώρησε σε πολλές δεκάδες αναθέσεις καθηκόντων σε στελέχη του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ) και της ΕΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Οι δε «προαχθέντες» μπήκαν με τη σειρά τους γρήγορα στο παιχνίδι που παίζεται δεκαετίες τώρα στην ΟΣΥ: ταξίματα, βολέματα, πιέσεις, απειλές, εκβιασμοί.
Σε αυτό το κλίμα έγιναν και οι εκλογές του Συνδικάτου όπου οι παρατάξεις που δεν είχαν σχέση με κόμμα εξουσίας, όπως είναι η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ,βρέθηκαν εκτός ΔΣ ή είδαν τις δυνάμεις τους να συρρικνώνονται σημαντικά. Ο κλάδος αντιμέτωπος με αυτή την επίθεση από την κυβέρνηση και τη διοίκηση και με ένα ΔΣ σωματείου που στην συντριπτική του πλειοψηφία όχι μόνο αρνούνταν να αγωνιστεί αλλά περιγελούσε τον αγώνα ακόμα και τις πιο κρίσιμες στιγμές για την εταιρεία, υπέκυψε στα ταξίματα, τα βολέματα και τις απειλές.
Τις εκλογές ακολούθησαν διώξεις. Ο εκπρόσωπος της Ανεξάρτητης Παρέμβαση στο προηγούμενο ΔΣ του Συνδικάτου, ο Α. Κασιμέρης, που πρωτοστατούσε σε όλες τις κινητοποιήσεις και υπερασπιζόταν τα δικαιώματα των εργαζομένων μετακινήθηκε στα τρόλεϊ, ώστε να αποκοπεί από τα υπόλοιπα μέλη του σωματείου του.
Το 2019 ξημέρωσε, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί καμία από τις προσλήψεις που επανειλημμένα είχε υποσχεθεί ο κ. Σπίρτζης. Αυτό που πραγματοποιήθηκε όμως ήταν πολλές μετατάξεις οδηγών σε υπουργεία, γιατί «τα δικά μας παιδιά» πρέπει να βολεύονται, κι ας είναι εις βάρος της δημόσιας αστικής συγκοινωνίας.
Το 2019 ξημέρωσε επίσης με τη διοίκηση της ΟΣΥ να χρωστάει χιλιάδες μέρες άδεια και ρεπό στους οδηγούς της και χωρίς κανένα σχέδιο βέβαια να τα πληρώσει ή να τα δώσει. Η κυβέρνηση που προσπαθεί να το παίξει φιλεργατική καταπατά πρώτη την εργατική νομοθεσία στην δημόσια (αν και υπό καθεστώς ξεπουλήματος) αστική συγκοινωνία.
Την ίδια στιγμή τα δημοσιεύματα στον τύπο μιλούν για τα σχέδια της κυβέρνησης να δώσει τα συνεργεία της ΟΣΥ σε ιδιώτη, αλλά και για την μελλοντική εκκένωση του αμαξοστασίου του Βοτανικού, στα πλαίσια ανάπλασης της περιοχής με ολίγον από γκαζόν και πολύ εμπορικό κέντρο.
Αναμένοντας τους ιδιώτες η Διοίκηση μπήκε σε διάλογο για νέα (προσωρινή) ΣΣΕ. Μέχρι στιγμής έχουμε για μία ακόμα φορά γελοιοποίηση των διαδικασιών με τον διευθύνοντα να «γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του» κάθε αίτημα των εργαζομένων, κάθε υπογεγραμμένο, κάθε κεκτημένο. Ο κος Γλυκός βέβαια συμπεριφέρεται ανάλογα και με ποιούς έχει απέναντί του. Δεδομένου ότι το 2020 θα έχουμε μείωση του αφορολόγητου και αύξηση του φόρου που πληρώνουμε 100 ευρώ κατά μέσο όρο, το ΣΕΟ οφείλει να διεκδικήσει ανάλογη αύξηση των μισθών μας και να μην υπογράψει τίποτα λιγότερο.
Συνάδελφοι,
Οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σε κάθε έναν από εμάς είναι δύο.
Να κοιτάξει ο καθένας τον εαυτό του και να νομίζει ότι μπορεί να σωθεί ατομικά είτε επειδή θα τα χει καλά με κάποια από τις παρατάξεις που έχουν δύναμη, είτε επειδή θα κρατά χαμηλό προφίλ και δεν θα μπαίνει στο στόχαστρο.
Ή
Να προσπαθήσουμε συλλογικά να ανασυνταχτούμε. Να παλέψουμε ενάντια στη σαπίλα που κυριαρχεί σε αυτή την εταιρεία, να σταματήσουμε την κατρακύλα στις αποδοχές και στα δικαιώματά μας, να δώσουμε τη μάχη για να διατηρηθεί η αστική συγκοινωνία δημόσια και να έχουμε και εμείς και τα παιδιά μας μέλλον.
