Του Ανδρέα Παγιάτσου
Το σενάριο είναι πια γνωστό. Ο «παλικαράς» πρόεδρος (αλλού, πρωθυπουργός) υπόσχεται δυναμική αντιμετώπιση των προβλημάτων, και σκληρή διαπραγμάτευση με την Τρόικα. Στη συνέχεια και μόλις εκλεγεί ακολουθεί την πεπατημένη: σκληρή επίθεση στα λαϊκά στρώματα για να πληρώσουν αυτά για την κρίση που προκάλεσαν οι τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο!
Μετά τη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 15% τα προηγούμενα δύο χρόνια, μετά την ύφεση που κτύπησε την κυπριακή οικονομία και εκτίναξε την ανεργία στο 14% (από 3-5% που ήταν παραδοσιακά στην Κύπρο) ήρθε η πρόταση για «κούρεμα» των καταθέσεων των λαϊκών στρωμάτων κατά 6,75% για όσους έχουν καταθέσεις που δεν ξεπερνούν τις 100.000 και για 9,9% για όσες καταθέσεις ξεπερνούν τις 100.000.
Αν στην Ελλάδα και το Νότο συνολικά η ληστεία έγινε με έμμεσο τρόπο, στην Κύπρο επιχείρησαν να την κάνουν με εντελώς άμεσο τρόπο: να πάρουν 5,8 δισ. € από τις τσέπες των καταθετών και να τα δώσουν κατ’ ευθείαν στις τράπεζες για να καλύψουν τις ζημιές τους! (Το ποσό αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 30% του ΑΕΠ!).
Καθαρή, άμεση, ληστεία
Όπως έχουμε γράψει ξανά, ενώ σε άλλες χώρες του Νότου, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, οι άρχουσες τάξεις χρησιμοποίησαν σαν άλλοθι τα ψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους και δημόσιων ελλειμμάτων που υπήρχαν προτού ξεσπάσει η κρίση, στην Κύπρο δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο!
Τα σχετικά στοιχεία της κυπριακής οικονομίας ήταν καλύτερα κι από της γερμανικής: το δημόσιο χρέος της Κύπρου πριν την κρίση ήταν κάτω από το 60% του ΑΕΠ ενώ ο προϋπολογισμός είχε πλεόνασμα!
Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από τις τράπεζες
Στην Κύπρο το πρόβλημα βασικά προκύπτει από τα κερδοσκοπικά παιγνίδια των κυπριακών τραπεζών: της Λαϊκής-Μαρφίν και της Τράπεζας Κύπρου.
Οι τράπεζες αυτές, με μεγάλη ισχύ και επέκταση στο εξωτερικό, με συνολικό μέγεθος που ξεπερνάει κατά 7 περίπου φορές το ΑΕΠ της Κύπρου, τελούν υπό κατάρρευση. Σαν ιδιωτικές επιχειρήσεις και στα πλαίσια της λειτουργίας της καπιταλιστικής αγοράς οδηγούνται στη χρεοκοπία.
Το αρχικό σχέδιο της Τρόικας, με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης Αναστασιάδη, ήταν να κόψουν 5,8 δισ. ευρώ από τις καταθέσεις και να τα δώσουν στους τραπεζίτες. Πέρα απ’ αυτό το ποσό, η κυπριακή κυβέρνηση θα έπρεπε, σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο να δανειστεί ακόμα 10 δισ. € περίπου, ποσό που αντιστοιχεί στο 55% περίπου του κυπριακού ΑΕΠ.
Όλοι πληρώνουν – για να έχουν κέρδη οι τραπεζίτες
Με βάση αυτό τον δανεισμό το δημόσιο χρέος της Κύπρου θα εκτινασσόταν (τελικά θα εκτιναχθεί έτσι κι αλλιώς – αυτό που δεν είναι σίγουρο είναι το πόσο) από λιγότερο από 60% που ήταν το 2009, προτού ξεσπάσει η κρίση, σε πάνω από 135% του ΑΕΠ φέτος και στο 150% το 2014. Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο Τρόικας-Αναστασιάδη, μέχρι το 2020 το χρέος θα… «μειωθεί» στο 100% του ΑΕΠ!
Αυτό που συζητιέται τη στιγμή που γράφεται το άρθρο αυτό είναι η μείωση του «κουρέματος» μέχρι και ο μηδενισμός του για τις μικρές καταθέσεις. Αυτό μπορεί να παρουσιαστεί ακόμα και σαν «προστασία των μικρών καταθετών» και φορολογία των πλουσίων (μπερδεύοντας για λίγο τον κυπριακό λαό). Η Κυπριακή κυβέρνηση διαπραγματεύεται ταυτόχρονα με τη ρωσική κυβέρνηση επιδιώκοντας κάποια συμφωνία.
Ποια είναι η ουσία!
Η ουσία όμως παραμένει: ακόμα και αν υποθέσουμε πως η κυπριακή κυβέρνηση βρίσκει τελικά από κάπου ένα ποσό γύρω στα 5,8 δισ. €, ακόμα και αν οι μικρές καταθέσεις γλιτώσουν το «κούρεμα», η Κύπρος θα φορτωθεί (τουλάχιστον) με 10 δισ. € επιπλέον χρέους – και το χρέος θα εκτιναχθεί (τουλάχιστον) στο 150% του ΑΕΠ.
Αυτό θα σημαίνει μια διαρκή αιμορραγία που θα γονατίσει την κυπριακή οικονομία και κοινωνία – για να σωθούν οι τραπεζίτες.
Την ίδια στιγμή (όπως έχει συμφωνήσει ο Αναστασιάδης με την Τρόικα) θα συνθλιβούν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι συντάξεις ενώ ο δημόσιος πλούτος θα βγει στο σφυρί – ιδιωτικοποιήσεις fast track!
Ο Κυπριος πρόεδρος με το μελοδραματικό διάγγελμά του, την Κυριακή 17 Μάρτη υποσχέθηκε πως μετά από αυτό το μέτρο δεν θα χρειαστούν άλλα! Τι ψεύτης! Τι υποκριτής, θεατρίνος! Για το ότι η κυπριακή κοινωνία μπαίνει στο κρεβάτι του Προκρούστη, ούτε λέξη!
Και οι τραπεζίτες; Αυτοί που με τα κερδοσκοπικά τους παιγνίδια μήπως έχουν κάτι να χάσουν; Μήπως θα χάσουν τις επιχειρήσεις τους; Μήπως θα κατασχεθούν οι περιουσίες τους; Μήπως θα πάει κάποιος απ’ αυτούς φυλακή γιατί με τα κερδοσκοπικά τους παιγνίδια οδήγησαν την οικονομία στα βράχια; Μα όχι βέβαια! Όλη αυτή η «βρωμερή ιστορία», έχει να κάνει με την εξυπηρέτηση ενός και μόνου στόχου: να παραμείνουν οι τράπεζες κερδοφόρες, να παραμείνουν ισχυρές και στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου!
Επαναλαμβάνουμε, αυτό που έχουμε γράψει ξανά: Ποτέ, από την εποχή του β’ παγκόσμιου πολέμου και μετά, δεν ήταν το καπιταλιστικό σύστημα περισσότερο καταστροφικό, περισσότερο σάπιο, περισσότερο παρασιτικό και απάνθρωπο, από ότι είναι σήμερα!
Οι ευθύνες του ΑΚΕΛ
Αν όμως αυτές οι πολιτικές είναι φυσιολογικές για τους ανθρώπους του κεφαλαίου, όπως είναι ο νέος πρόεδρος της Κύπρου, Ν. Αναστασιάδης, τι να πει κανείς για το ΑΚΕΛ, το οποίο είχε την κυβέρνηση της Κύπρου μέχρι τις τελευταίες εκλογές, στα τέλη Φλεβάρη;
Γιατί, το ΑΚΕΛ ήταν αυτό που πρώτο χτύπησε μισθούς και συντάξεις τα προηγούμενα χρόνια για να βρει τα χρήματα που ήθελαν οι τραπεζίτες! Επί ΑΚΕΛ ήταν που η κυπριακή οικονομία βυθίστηκε στην ύφεση και η ανεργία τινάχτηκε στο 14%!
Αντί το ΑΚΕΛ να εθνικοποιήσει τις κυπριακές τράπεζες (και να εγγυηθεί τις καταθέσεις των λαϊκών στρωμάτων) ανάλαβε να «διαχειριστεί» το καπιταλιστικό σύστημα, κι έτσι φορτώθηκε την ευθύνη για τις συνέπειες της κρίσης.
Λόγω αυτής της επιλογής της, να διαχειριστεί το καπιταλιστικό σύστημα και να «φορτωθεί» την κρίση του, η ηγεσία του ΑΚΕΛ προετοίμασε το έδαφος για τη νίκη του Αναστασιάδη! Κι όμως ακόμα και τώρα, εμφανίζεται εντελώς ανίκανη να βγάλει συμπεράσματα! Επιμένει να μιλά για την ανάγκη «εθνικής ενότητας» για κυβερνήσεις πλατιάς, πατριωτικής συνεργασίας, και άλλα παρόμοια, που οδηγούν τους Κύπριους εργαζόμενους στο σφαγείο!
Εδώ στην Ελλάδα, ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς, το μεγαλύτερο τμήμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι πρόσφατα παρουσίαζε τον Δημήτρη Χριστόφια σαν πρότυπο για τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν. Και αυτή η Αριστερά αρνείται να βγάλει τα απαραίτητα συμπεράσματα. Με κίνδυνο να γίνουμε φορτικοί, επαναλαμβάνουμε αυτό που έχουμε ξανά γράψει: αν η μελλοντική κυβέρνηση της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ επιλέξει να ακολουθήσει πολιτικές διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, παρόμοιες μ’ αυτές που εφάρμοσε το ΑΚΕΛ, το αποτέλεσμα θα είναι η καταστροφή – μια ιστορικών διαστάσεων ήττα για το ελληνικό εργατικό κίνημα και την ελληνική Αριστερά.
Ο μόνος δρόμος
Για μια ακόμη φορά τονίζουμε ότι η άρνηση πληρωμής του χρέους και η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος δεν αποτελούν εμμονές σε ιδεολογήματα αλλά επιτακτικές ανάγκες, το μοναδικό τρόπο να διασωθούν οι οικονομίες και οι κοινωνίες από την καταστροφή. Κι αυτά τα μέτρα με τη σειρά τους οδηγούν και αναπόφευκτα απαιτούν, την εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και τον δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας σε συνθήκες κοινωνικού και εργατικού ελέγχου και διαχείρισης. Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση.
Αυτό ισχύει τόσο για την Κύπρο, όσο και για την Ελλάδα και για ολόκληρο το Νότο. Πάνω σ’ αυτή τη βάση είναι που η πάλη δεν μπορεί να είναι περιορισμένη σε εθνικό επίπεδο, αλλά πρέπει απαραίτητα να είναι διεθνιστική, με στόχο μια Ευρώπη των εργαζομένων και του σοσιαλισμού, αντί της σημερινής Ευρώπης του κεφαλαίου, των αγορών και των πολυεθνικών.
______________________
Σημείωση: Στο άρθρο αυτό έχουν γίνει κάποιες μικρές φραστικές αλλαγές για να λάβουν υπόψη το γεγονός ότι η κυπριακή βουλή καταψήφισε χτες, Τρίτη 19/03 το πακέτο που πρότεινε η Τρόικα. Το αρχικό άρθρο είχε αναρτηθεί τη Δευτέρα 18/03, μία μέρα πριν από το "όχι" της κυπριακής βουλής
Διαβάστε περισσότερα για την κρίση στην Κύπρο, στο site του «Ξ»:
Tο βρώμικο παιχνίδι πίσω από τη «βιωσιμότητα» του χρέους της Κύπρου, 14/03/2013https://xekinima.org/arthra/view/article/to-bromiko-paixnidi-piso-apo-ti-biosimotita-toy-xreo/
