Tης Σύνταξης του «Ξ»
Η συγκέντρωση και η πορεία της Τρίτης 9 Μάρτη στη Νέα Σμύρνη ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία και καταστολή, ήταν η μαζικότερη που έχει γίνει εδώ και πολλούς μήνες – η μεγαλύτερη μετά την ιστορική συγκέντρωση της 7ης Οκτώβρη του 2020 έξω από το Εφετείο κατά την ανακοίνωση της απόφασης για τη Χρυσή Αυγή. Οι εκτιμήσεις μιλούν για 15.000 κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, με συμμετοχή δυνάμεων από όλο το φάσμα της Αριστεράς και του κινήματος. Τις επόμενες μέρες διοργανώθηκαν πρωτοφανείς σε μαζικότητα και παλμό πορείες στις γειτονιές της Αθήνας, στη Θεσσαλονίκη και σε δεκάδες ακόμη πόλεις.
Οι μαζικές διαδηλώσεις του τελευταίου διαστήματος υποβαθμίστηκαν από τα κυρίαρχα ΜΜΕ με αφορμή τον τραυματισμό ενός αστυνομικού στην πορεία της 9ης Μάρτη στη Νέα Σμύρνη. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το θέμα αυτό για να λασπολογήσει το κίνημα, αλλά και για να τρομοκρατήσει κάθε άνθρωπο που αντιστέκεται, όπως αποκαλύπτουν οι καταγγελίες για βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ του Άρη Παπαζαχαρουδάκη, ο οποίος απήχθη και κακοποιήθηκε για μέρες από τους αστυνομικούς.
***
Επιθέσεις όπως αυτές που οδήγησαν στον τραυματισμό του αστυνομικού στη Ν. Σμύρνη δεν έχουν καμία σχέση με το μαζικό κίνημα και τις μεθόδους του. Παρουσιάστηκε όμως ως το κυρίαρχο γεγονός από τα μέσα ενημέρωσης, παρότι ήταν μόνο μια «στιγμή» της μεγάλης κινητοποίησης της 9ης Μάρτη.
Η «μεγάλη εικόνα» που αποκαλύπτει ακόμα ένα όργιο αστυνομικής καταστολής περιλαμβάνει τα εξής (όλα καταγεγραμμένα σε βίντεο):
- Ανελέητο κυνηγητό, ξύλο και συλλήψεις στα στενά της Νέας Σμύρνης
- Χαστούκι αστυνομικού σε κοπέλα μπροστά σε κάμερα
- Κλωτσιές και χτύπημα με μηχανάκι, σε άτομα που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη μανία της αστυνομίας – μακριά από επεισόδια
- Τράβηγμα όπλου και σημάδεμα διαδηλωτών
- Μανιασμένοι ΔΕΛΤάδες να «ντοπάρονται» πριν την έφοδό τους, φωνάζοντας «πάμε να τους γαμήσουμε, πάμε να τους σκοτώσουμε»
Τα παραπάνω, όσο πλατιά και αν διαδίδονται μέσω των social media, άλλο τόσο σκόπιμα αποσιωπώνται ή παραποιούνται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
Τα γεγονότα αυτά ήρθαν να προστεθούν σε μια μακρά λίστα από περιστατικά αστυνομικής βίας και καταστολής που μέρα με τη μέρα κλιμακώνονται, ξεπερνώντας το ένα όριο μετά το άλλο, όπως η επίθεση της αστυνομίας και η διάλυση του μπλοκ των δικηγόρων πριν καν ξεκινήσει η πορεία για τον Δ. Κουφοντίνα στις 5/3, οι αναίτιες προσαγωγές και η καταστολή στα Πετράλωνα, το Χαλάνδρι και τη Ν. Σμύρνη τις επόμενες μέρες.
Τα ξημερώματα της 11ης Μάρτη, πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν και εκκένωσαν την πρυτανεία του ΑΠΘ από τη συμβολική κατάληψη η οποία βρισκόταν σε εξέλιξη εδώ και μερικές εβδομάδες. Προχώρησαν σε συλλήψεις ανάμεσα στις δεκάδες φοιτητές και φοιτήτριες που βρίσκονταν στο κτίριο, το οποίο στη συνέχεια έπνιξαν στα χημικά. Όλα τα παραπάνω, συνέβησαν παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί η ανακοίνωση λήξης της κατάληψης την ίδια μέρα.
Και αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα από τις τελευταίες βδομάδες….
***
Η κυβέρνηση και τα στελέχη της ΝΔ ξημεροβραδιάζονται στα κανάλια λέγοντας εξόφθαλμα ψέματα και αυτό το κάνουν γιατί νιώθουν ότι τους παίρνει. Αφενός γιατί απολαμβάνουν τηλεοπτική ασυλία από τα καθεστωτικά ΜΜΕ (την πλειοψηφία των οποίων η κυβέρνηση έχει χρηματοδοτήσει αδρά με αφορμή την πανδημία) και αφετέρου γιατί δεν νιώθουν ότι υπάρχει ουσιαστική απειλή από την αντιπολίτευση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο.
Αυτός ο «αέρας» έχει περάσει και στην αστυνομία, που είτε έχει ρητές εντολές για όλα όσα κάνει είτε έχει το «ελεύθερο» από την ΝΔ και τον Χρυσοχοΐδη, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: κάθε μέρα και βδομάδα που περνάει βιώνουμε όλο και μεγαλύτερη έξαρση της καταστολής. Η ασυλία που απολαμβάνουν οι αστυνομικοί, οι οποίοι δεν τιμωρούνται ποτέ, εντείνει φυσικά με τη σειρά της την αυθαιρεσία και τη βία.
***
Αυτά, σε συνδυασμό με την εγκληματική αντιμετώπιση της πανδημίας και την ολομέτωπη επίθεση σε όλα τα ανοιχτά ζητήματα (Παιδεία, εργασιακά, περιβάλλον κλπ) προκαλεί όλο και μεγαλύτερη οργή. Η διάθεση της αντίστασης σε αυτές τις πολιτικές μεγαλώνει, ιδιαίτερα μέσα στα στρώματα της νεολαίας, μαζί με την επιθυμία να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση το συντομότερο δυνατό.
Για να γίνει αυτό πραγματικότητα, χρειάζεται να δυναμώσει κι άλλο το κίνημα. Και γι’ αυτόν τον σκοπό απαιτείται κατ’ αρχήν συντονισμός και κοινή δράση των δυνάμεων που βρίσκονται σήμερα σε κινητοποιήσεις (φοιτητές, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, κίνημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα) αλλά και προσπάθεια από τα μαχητικά σωματεία και τις ομοσπονδίες για να μπουν νέοι χώροι εργασίας στον αγώνα. Η κοινή δράση των δυνάμεων της ανατρεπτικής Αριστεράς μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση, με τη συνέχιση των ενωτικών καλεσμάτων σε κινητοποιήσεις, αλλά και με πρωτοβουλίες για να διευρυνθεί το μέτωπο του αγώνα και την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων και σχεδίου για τη συνέχιση του.
Απαιτούμε:
- Την παραίτηση του Υπουργού «Προστασίας» του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδη.
- Τη διάλυση όλων των ειδικών αστυνομικών σωμάτων καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, ΔΡΑΣΗ κλπ).
- Την κατάργηση του νόμου Κεραμέως που βάζει την αστυνομία στα πανεπιστήμια και αυταρχικοποιεί την εκπαίδευση
- Την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την υγεία και την παιδεία, όχι για τα ΜΑΤ και την αστυνομία.
