Την Πέμπτη 22/9 έγινε στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η δίκη αφορούσε την διαμαρτυρία κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις 30 Μαρτίου του 2012 στο δημαρχείο της Ιερισσού κατά την συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
Η δίκη έγινε λόγω των μηνύσεων που κατέθεσε ο τότε δήμαρχος Χρ. Πάχτας και δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξης του σε 22 αγωνιστές του κινήματος. Ο ένας εκ των κατηγορούμενων, ο συναγωνιστής Δημήτρης Κάλτσος απεβίωσε πέρυσι. Οι κατηγορίες αφορούσαν την κατοχή, προμήθεια και κατασκευή εκρηκτικών και έκρηξη, ενώ άλλοι 3 από αυτούς κατηγορούνταν για ηθική αυτουργία σε κακουργηματικές πράξεις. Ο Πάχτας δήλωσε ότι κινδύνευσε η ζωή του από μια μαζική διαμαρτυρία έξω από το Δημαρχείο, το οποίο προστατευόταν από τα ΜΑΤ. Στην πραγματικότητα ο στόχος της δίωξης ήταν η τρομοκράτηση του κινήματος.
Πολιτικές (και γελοίες) διώξεις
Από την αρχή της δίκης φάνηκε ότι οι κατηγορίες είναι πολιτικές, μιας και ο Πάχτας όσο και οι άλλοι μάρτυρες κατηγορίας δεν αναγνώρισαν τους κατηγορουμένους, από τον κατάλογο που οι ίδιοι είχαν συντάξει κάποιες μέρες μετά τα επεισόδια. Μάλιστα όταν ρωτήθηκαν οι απαντήσεις τους ήταν τραγικά αστείες:
«Κάποιος μας το είπε»,
«Όλοι μαζί συντάξαμε τη μηνυτήρια αναφορά. Εγώ δεν είδα κανέναν από τους κατηγορούμενους στα επεισόδια. Δεν μπορούσα να δω ποιος ήταν έξω»,
«τα ονόματα των κατηγορούμενων τα πληροφορηθήκαμε από άλλους κατοίκους της περιοχής οι οποίοι όμως φοβούνται να καταθέσουν», κλπ.
Μάλιστα στις κατηγορίες ότι χρησιμοποιήθηκε το Γυμνάσιο, που βρίσκεται κοντά στο τότε δημαρχείο, για κατασκευή μολότωφ, ο Γυμνασιάρχης δήλωσε πως αυτό κλειδώνεται μετά την λήξη των μαθημάτων, ενώ δεν υπάρχει καμία έκθεση της αστυνομίας που να έχει καταγράψει το γεγονός.
Έτσι, η ίδια η πρόεδρος του δικαστηρίου είπε:
«Είναι θλιβερό μια τοπική κοινωνία να δικάζεται. Το δικαστήριο θεωρεί ότι εκφράζει το σύνολο της κοινωνίας. Ομόφωνα κηρύσσει αθώους τους κατηγορούμενους»
Δεν σταματάμε μέχρι την απαλλαγή όλων
Κατά τη διάρκεια της δίκης πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση συμπαράστασης στους κατηγορούμενους αγωνιστές από τις Επιτροπές Αγώνα και συλλογικότητες της πόλης, ενώ είχε πραγματοποιηθεί δυναμική πορεία στους δρόμους της πόλης την Τρίτη 19/9. Φυσικά για τα κανάλια την ημέρα της δίκης, τίποτα από αυτά δεν εγιναν, μιας και ήταν απασχολημένα με την κάλυψη της συγκέντρωσης των μεταλλωρύχων της εταιρείας στην Αθήνα.
Η «δίκη του Δημαρχείου» ήταν η πρώτη από τις 3 μεγάλες δίκες (που αφορούν κακουργήματα) του αγώνα στις Σκουριές Χαλκιδικής. Η άλλη δίκη για την υπόθεση των επεισοδίων στο Λάκκο Καρατζά πήρε αναβολή για τις 10 Μάη, όταν θα βρεθούν ενώπιον του δικαστηρίου 27 αγωνιστές του κινήματος. Τέλος, η δίκη για τον εμπρησμό στις Σκουριές έχει οριστεί για τις 9 Νοέμβρη.
Διαβάστε περισσότερα για τις διώξεις του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη εδώ.
Και η Eldorado που τελικά… μένει (μέχρι να την διώξουμε εμείς)
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση εξέδωσε τις 3 από τις 4 άδειες για το εργοστάσιο της Ολυμπιάδας που ζητούσε επιτακτικά η εταιρεία μέσω του εκβιασμού ότι θα αναστείλει τις εργασίες της στη Χαλκιδική. Έτσι, η εταιρία δήλωσε «πολύ ικανοποιημένη» από τον «εποικοδομητικό διάλογο» με την κυβέρνηση και αναστέλλει την αναστολή λειτουργίας της…
Αυτά ήταν λίγο- πολύ αναμενόμενα μιας και τις 2 προηγούμενες φορές που η εταιρεία απείλησε με αναστολή των εργασιών, η κυβέρνηση «έτρεξε» να εκδώσει τις αντίστοιχες άδειες.
Ωστόσο θέλει μεγάλο θράσος να βγαίνουν στελέχη της κυβέρνησης και να πανηγυρίζουν ότι «η κυβέρνηση κέρδισε επειδή η εταιρεία απέσυρε τον εκβιασμό της»! Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής, που υποτίθεται θέλει να «σταματήσει την καταστροφή» πανηγυρίζει για την απόφαση της Eldorado να μείνει… Πλήρης εξευτελισμός.
Όπως φάνηκε για ακόμα μια φορά η κυβέρνηση έχει διαλέξει στρατόπεδο, υποτάχθηκε στις επιθυμίες της εταιρείας και θέλει να τα βρει με την εταιρία.
Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα για να σταματήσουμε την εξόρυξη που θα καταστρέψει τον τόπο μας και ετοιμαζόμαστε για τις μάχες που έρχονται.
