Του Ραφαήλ Πράσινου, φοιτητή στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Π.Θ. (Βόλος)
Λίγες μέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (8 Μαρτίου 2020) συνέβη ένα περιστατικό στην πόλη του Βόλου το οποίο αν και δεν έλαβε διαστάσεις αξίζει να σημειωθεί.
Μια ομάδα, κατά πάσα πιθανότητα, νεαρών ατόμων με το όνομα «Πατριωτική Νεολαία Βόλου» απέσπασε δύο πανό, ένα του Ξεκινήματος και ένα του ΝΑΡ-νΚΑ, που ήταν κρεμασμένα σε κεντρικό σημείο δίπλα στο Πολυτεχνείο. Στη συνέχεια ανέβασε μια φωτογραφία στη σελίδα της στο fb, τραβηγμένη στον προαύλιο χώρο του 6ου ΓΕΛ Βόλου, όπου τα μέλη της ΠΝΒ κρατάνε τα πανό ανάποδα μοστράροντας ταυτόχρονα μια ελληνική σημαία στη μέση. Τα δύο πανό αφορούσαν αντίστοιχα σε δύο εκδηλώσεις, μια σχετική με τους πολέμους που διεξάγονται στη Μ. Ανατολή και μια σχετικά με το δικαίωμα στην άμβλωση τόσο στη χώρα μας όσο και παγκοσμίως.
Η «Πατριωτική Νεολαία Βόλου» είναι μια εθνικιστική – ακροδεξιά ομάδα που φτιάχτηκε όταν προέκυψε το θέμα της ονομασίας της Βόρειας Μακεδονίας όπως φαίνεται από τα στοιχεία της:
Πρόκειται για μια ξεκάθαρη ένδειξη ότι οι εθνικιστές, οι ακροδεξιοί και οι φασίστες προσπαθούν να οργανωθούν και να χτίσουν δυνάμεις στη νεολαία, αξιοποιώντας τα «εθνικά» ζητήματα και το προσφυγικό.
Η ακροδεξιά αυτή ομάδα έχει δραστηριοποιηθεί στο Βόλο και άλλες φορές όπως φαίνεται και από τις «δράσεις» της είτε κατεβάζοντας αφίσες άλλων αριστερών οργανώσεων στην πόλη είτε γράφοντας εθνικιστικά μηνύματα σε τοίχους:
Οι ακροδεξιοί προσπαθούν να προσεγγίσουν νέους, που συχνά φανατίζονται μέσω του σχολείου, του εκκλησιαστικού κύκλου και των ΜΜΕ ώστε να μένουν προσηλωμένοι στην ιδέα του έθνους, αποσιωπώντας έτσι την έννοια του ταξικού διαχωρισμού (των ανθρώπων) και τον πραγματικό εχθρό-υπεύθυνο για τις ανισότητες στον κόσμο: τους κεφαλαιούχους που με τη στήριξη των κυβερνήσεων, των κρατικών θεσμών και των ΜΜΕ προσπαθούν να εμπορευματοποιήσουν κάθε κοινωνικό αγαθό στοχεύοντας διαρκώς στη μεγιστοποίηση του ιδιωτικού κέρδους.
***
Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό των ομάδων αυτών είναι η γενικότερη προσπάθεια αποπολιτικοποίησης των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών προβλημάτων στην κοινωνία και η αντίληψη ότι για αυτά ευθύνονται συγκεκριμένες πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, όπως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, και όχι οι κυβερνητικές πολιτικές υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, που προωθούν τα αστικά κόμματα όσο εναλλάσσονται στην εξουσία. Έτσι οποιαδήποτε διεκδίκηση κλονίζει τους πυλώνες του δόγματος πατρίς-θρησκεία-οικογένεια αποτελεί για αυτούς απειλή και πρέπει να περιορίζεται με κάθε τρόπο προτού «μολύνει» την υπάρχουσα «κανονικότητα».
Απέναντι στην προσπάθεια των ακροδεξιών να ανασυνταχθούν η Αριστερά έχει ένα διπλό έργο. Πρώτον να αποδομήσει με κατάλληλα επιχειρήματα την προπαγάνδα που υφίστανται τα παιδιά ήδη από μικρή ηλικία, κυρίως από το σχολείο και δεύτερον, να θέσει τις σωστές βάσεις στα παιδιά με οργανωμένες προτάσεις που θα βοηθήσουν στην ανατροπή του παρόντος συστήματος αλλά και θα δομήσουν τη λειτουργία ενός δημοκρατικού και δίκαιου για όλους κόσμο.
Ωστόσο, η ανάπτυξη οργανωμένων δυνάμεων της Αριστεράς στα σχολεία και πανεπιστήμια, οι συντονισμένες αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές δράσεις και ο καθημερινός αγώνας για τα πραγματικά προβλήματα της νεολαίας (εκπαίδευση, ανεργία, εργασιακά δικαιώματα, περιβάλλον) μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Είναι φανερό ήδη ότι σε πολλές χώρες του πλανήτη η νεολαία αμφισβητεί το υπάρχον σύστημα και θέλει να παλέψει για ένα καλύτερο μέλλον. Ο αγώνας ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό και το φασισμό χρειάζεται να συνεχιστεί και να δυναμώσει για να μην αφήσουμε την ακροδεξιά απειλή να εξαπλωθεί ούτε στο Βόλο, ούτε πουθενά!
