Σχόλιο από το «Ξ»
Ένα από τα πρώτα μέτρα που πήρε η Μάργκαρετ Θάτσερ στην πολιτική της καριέρα και ενώ ήταν υφυπουργός Παιδείας, ήταν να καταργήσει τη δωρεάν διανομή γάλακτος στα σχολεία για παιδιά επτά ως έντεκα ετών. Το μέτρο αυτό ήταν ενδεικτικό της μετέπειτα πολιτικής της σταδιοδρομίας, που διέλυσε το δημόσιο σύστημα υγείας, ιδιωτικοποίησε κάθε τομέα κοινωνικών παροχών, «τσάκισε» τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Με λίγα λόγια, η Θάτσερ άφησε μία τεράστια «κληρονομιά» για τις επόμενες κυβερνήσεις που προσπαθούν μέχρι και σήμερα να ανακαλύψουν τις παροχές προς την εργατική τάξη που έχουν μείνει και να τις καταργήσουν. Έτσι, η σημερινή Κυβέρνηση των «Τόρηδων» στη Βρετανία, ανακοίνωσε τη μείωση της χρηματοδότησης για τα δωρεάν σχολικά γεύματα. Παράλληλα, μειώνει το εισοδηματικό κριτήριο των οικογενειών, των οποίων τα παιδιά τα δικαιούνται, στις 7.400 λίρες ετησίως.
Όπου φτωχός… κι η πείνα του!
Οι αντιδράσεις ενάντια στο παραπάνω μέτρο είναι πολλές και δικαιολογημένες, αφού υπολογίζεται ότι αν εφαρμοστεί, περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά θα χάσουν την πρόσβαση στα δωρεάν σχολικά γεύματα. Κι όταν μιλάμε για ένα εκατομμύριο παιδιά, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η πλειοψηφία θα είναι παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχότερων στρωμάτων.
Μάλιστα, σύμφωνα με εκπρόσωπο της οργάνωσης «Κοινωνία των Παιδιών» (Children’s Society) μόλις μια οικογένεια με ένα παιδί περάσει το εισοδηματικό όριο των 7.400 λιρών, θα χρειαστεί να κερδίζει επιπλέον 1.000 λίρες ετησίως, προκειμένου να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του παιδιού, κάτι που μεταφράζεται σε 2,4 επιπλέον ώρες εργασίας κάθε εβδομάδα (με βασικό μισθό)!
Και όμως, η κυβέρνηση λέει πως όποιοι/ες ξεπερνούν αυτό το όριο, θα έπρεπε να είναι και ικανοί/ες να καλύπτουν τις ανάγκες του παιδιού τους σε φαγητό.
Μάλλον η βρετανική κυβέρνηση
- «αγνοεί» ότι σύμφωνα με δομές συσσιτίων, η ζήτηση για δωρεάν φαγητό διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια των σχολικών αργιών
- «αγνοεί» τα αποτελέσματα μίας διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής που κατέληξε στο συμπέρασμα πως μέχρι και τρία εκατομμύρια παιδιά κινδυνεύουν από πείνα κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών
- «αγνοεί» επίσης ότι αντίστοιχη έρευνα της Εθνικής Ένωσης Εκπαιδευτικών διαπίστωσε ότι βάσει των εκτιμήσεων των εκπαιδευτικών, το ένα τρίτο των παιδιών επιστρέφουν στο σχολείο μετά τις αργίες με σημάδια υποσιτισμού.
Και η φτώχεια αυξάνεται…
Τα σχολικά γεύματα λοιπόν καλύπτουν βασικές ανάγκες για εκατομμύρια παιδιά, που χωρίς αυτά τα γεύματα δε θα είχαν πρόσβαση ούτε σε αρκετό, ούτε σε ποιοτικό φαγητό. Η κατάργηση των δωρεάν γευμάτων έρχεται σε μία περίοδο κατά την οποία οι εκτιμήσεις λένε ότι αυτά θα γίνονται όλο και πιο απαραίτητα.
Σύμφωνα με μελέτη για τις επιπτώσεις της πολιτικής φορολογίας από την Επιτροπή Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μέχρι το 2021, 1,5 εκατομμύριο επιπλέον παιδιά θα βρεθούν να ζουν σε συνθήκες φτώχειας!
Από τα παραπάνω είναι εμφανές ότι τα μέτρα λιτότητας φτωχοποιούν όλο και μεγαλύτερα τμήματα της βρετανικής κοινωνίας και οδηγούν όλο και περισσότερα παιδιά στην πείνα και στην ανάγκη για δωρεάν σχολικά γεύματα. Και την ίδια ώρα, τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση απέναντι σε αυτές τις αυξημένες ανάγκες, είναι να μειώσει τον αριθμό των φτωχών οικογενειών που έχουν πρόσβαση στα γεύματα αυτά! Μέσα από το βλέμμα του καπιταλιστικού συστήματος, αυτός ο παραλογισμός παρουσιάζεται σαν η μόνη λογική λύση!
Ακόμα και στις μητροπόλεις του καπιταλισμού, το σύστημα δεν χορταίνει ποτέ, και για να ικανοποιηθεί αυξάνει την πείνα των φτωχών στρωμάτων της εργατικής τάξης…
