Του Γιώργου Κασαμπαλάκου
Η ελαστικοποίηση της εργασίας σε όλη την Ευρώπη εντείνεται. Με όχημα και πρόσχημα την οικονομική κρίση, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να άρουν και τα τελευταία εμπόδια για να πετύχουν την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Η επίθεση ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα επικεντρώνεται στην καθιέρωση του 65ωρου και την εγκατάσταση του λεγόμενου opt out, του δικαιώματος δηλαδή των εργοδοτών να επιβάλλουν ωράρια ακόμα και 13 ωρών τη μέρα.
65ωρο
Στην Ευρώπη επίσημα ισχύει το 48ωρο, κάποιος εργαζόμενος δεν επιτρέπεται να εργαστεί περισσότερες από 48 ώρες εβδομαδιαία. Μιλάμε βέβαια για κάτι που παραμένει στα χαρτιά, αφού σε όλη την Ευρώπη ισχύουν αντεργατικοί νόμοι όπως και στην Ελλάδα. Οι ώρες υπερεργασίας και υπερωρίας πληρώνονται πολύ φτηνότερα από πριν και σε πολλούς κλάδους η ελαστικοποίηση του ωραρίου είναι πλήρης. Θεωρητικά όμως, η εργάσιμη εβδομάδα δεν μπορεί να ξεπερνά κατά μέσο όρο τις 48ώρες. Αυτό που θέλουν οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές είναι η εργάσιμη εβδομάδα να μπορεί να φτάσει κατά μ.ο. τις 65 ώρες. Αυτό δεν θα σημαίνει μόνο αύξηση των ωρών εργασίας αλλά και μείωση αποδοχών, αφού θα καταργούσε την έννοια της υπερωρίας.
Η ρήτρα αυτοεξαίρεσης
Το opt out(ρήτρα αυτοεξαίρεσης) ξεκίνησε από την Θάτσερ στην Αγγλία τη δεκαετία του 80 και συνεχίζει να ισχύει για συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων ακόμα και σήμερα. Στην πράξη σημαίνει την συμφωνία – βλέπε εξαναγκασμό- του εργαζόμενου να απασχολείται περισσότερο από 48 ώρες τη βδομάδα και να δουλεύει ακόμα και 13 ώρες την ημέρα καθώς ο μόνος περιορισμός για τον εργοδότη είναι να μεσολαβούν 11 ώρες ανάπαυσης στο 24ωρο. Στις 17/12 το ευρωκοινοβούλιο ψήφισε την πρόταση του Ισπανού ευρωβουλευτή των σοσιαλιστών Α.Σέρκας για κατάργηση της ρήτρας αλλά σε 3 χρόνια, γεγονός που αφήνει όλα τα παράθυρα ανοικτά. Ήδη άλλωστε η τσέχικη προεδρία της ΕΕ σχεδιάζει να επαναφέρει άμεσα το θέμα.
Πρόταση Μίχαλου για 3ήμερη εργασιακή εβδομάδα
Μέσα σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα, ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ και ανερχόμενος αστέρας της ΝΔ, Μίχαλος, έριξε την ιδέα για 3-4 εργάσιμες ημέρες την εβδομάδα. Η πρόταση αυτή ταίριαξε απόλυτα –και χρονικά- με την όλη συζήτηση για ελαστικοποίηση της εργασίας στην ευρωβουλή, άρα η υποβολή της τη συγκεκριμένη στιγμή μόνο αθώα δεν ήταν. Κατά τον Μίχαλο και όσους κρύβονται πίσω από αυτόν, θα μπορούσαν οι εργαζόμενοι να ζήσουν με μισθούς των 500 ευρώ το μήνα. Με την τρομοκράτηση των ανθρώπων της εργασίας και του μόχθου για ανεργία και εξαθλίωση, εάν δεν συμμορφωθούν με τις νεοφιλελεύθερες επιταγές, προσπαθεί η κυβέρνηση να εντείνει τον εργασιακό μεσαίωνα.
Την ευρωπαϊκή εργασιακή πολιτική την υποδεικνύουν οι μεγάλες πολυεθνικές και οι Μίχαλοι κάθε χώρας. Αυτοί όμως που μπορούν να την ανατρέψουν είναι οι ίδιοι οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι. Όλα αυτά που γίνονται απαιτούν από τους εργαζόμενους πανευρωπαϊκά να συντονιστούν και να παλέψουν ενάντια στις πολιτικές αυτές, ώστε να πετύχουν την Ευρώπη των εργαζομένων και όχι των εργοδοτών.
