Άρθρο εργαζόμενης στην Vodafone
Τον Απρίλιο του ΄08, μετά από προσπάθειες 4 ετών, δημιουργήθηκε το Σωματείο Εργαζομένων στην Vodafone, κάνοντας έτσι ένα σημαντικό βήμα σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα , με 2700 εργαζόμενους, την δεύτερη σε μέγεθος εταιρεία τηλεπικοινωνιών στην χώρα. Έγινε ένα σημαντικό βήμα, σε έναν χώρο, όπου συστηματικά καλλιεργούνταν ο ατομικισμός, η απομόνωση των εργαζομένων, στην ουσία η αδυναμία συλλογικής τους έκφρασης απέναντι στην εταιρεία. Η διεκδίκηση ακόμα και των πλέον απλών αιτημάτων απουσίαζε και έτσι ο κάθε εργαζόμενος έπρεπε να αντιμετωπίσει μόνος τα προβλήματα που είχε στην εταιρεία μέσω απευθείας διαπραγμάτευσης με τον εκάστοτε προϊστάμενο του, με αποτελέσματα συνήθως αρνητικά.
Το νεοϊδρυθέν σωματείο, από το πρώτο δίμηνο, χωρίς να έχει ανακοινωθεί καν η ύπαρξη του, βρέθηκε μπροστά σε επιθετικές κινήσεις της εταιρείας. Συγκεκριμένα, μέσα με τέλη Ιουνίου, πάνω από 80 εργαζόμενοι σε 1,5 εβδομάδα, οδηγήθηκαν στην ανεργία με την μορφή του εξαναγκασμού σε οικειοθελή παραίτηση. Για να χρυσώσει κάπως το χάπι η διοίκηση έδωσε μεγαλύτερες αποζημιώσεις, συμπεριλαμβανομένου και του ταμείου ανεργίας, ώστε να μην μετρήσουν σαν απολύσεις, οι απολύσεις που έκανε.
Τότε στο σωματείο υπήρξαν 2 απόψεις: η μία που έλεγε να εμφανιστούμε δημόσια και να καταγγείλουμε το γεγονός αφού επρόκειτο για μαζικές απολύσεις και η άλλη που υποστήριζε πως δεν είμασταν έτοιμοι να εμφανιστούμε. Δυστυχώς επικράτησε η δεύτερη.
Μόνο αντιπροσωπεία του ΕΚΑ και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, έκαναν παρέμβαση στο χώρο και σε συνάντηση που είχαν με στέλεχος του τμήματος προσωπικού, τους διαβεβαίωσε ότι επρόκειτο για αναδιαρθρώσεις…, που θα σταματούσαν άμεσα.
Ένα μήνα μετά, στο τέλος Ιουλίου ακολούθησε δεύτερη προσπάθεια μείωσης προσωπικού, με την μορφή του outsourcing. Μέσα σε τρεις μέρες κάλεσαν το μεγαλύτερο μέρος του τμήματος μηχανικών πεδίου να πάει στην τεχνική εταιρεία ΚINTEC, γνωστής για τις άσχημες συνθήκες αμοιβών και εργασίας. Στην αρχή οι εργαζόμενοι δεν το δέχτηκαν αυτό, αναγκάζοντας τον ίδιο τον διευθ.συμβ., Σοφοκλέους να πάει για να τους εξηγήσει τα σχέδια τους, υποχρεώνοντας την διοίκηση σε υποχώρηση. Τότε πρωτοεμφανίστηκε το Σωματείο, με ανακοίνωση του, καταγγέλλοντας τα γεγονότα. Ακολούθησε περίοδος σκληρών πιέσεων προς τους εργαζόμενους του τμήματος, με προεδρικά διατάγματα, που χρησιμοποιούνταν από την διοίκηση, με τετ α τετ διαπραγματεύσεις, κλπ, καταφέρνοντας έτσι στο τέλος Αυγούστου την μεταφορά του τμήματος στην ΚΙNTEC.
Στο διάστημα που ακολούθησε την ήττα αυτή, το σωματείο προσπάθησε να αυξήσει τα μέλη του και έκανε και μια συνάντηση με τον προσωπάρχη για να του θέσει τυπικά αιτήματα, στα περισσότερα από τα οποία η εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε θετικά. Ενόψει εκλογών απαγορεύθηκε από την εταιρεία η δυνατότητα περιοδείας στο χώρο εργασίας από μέλη της προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής των εργαζομένων.
Τελικά οι εκλογές έγιναν 17-18/10 και έχει συγκροτηθεί το ΔΣ. Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν καλή, αφού συμμετείχαν από τα 240 μέλη, τα 165. Για το μέλλον, που προβλέπεται δύσκολο, οι βασικές κινήσεις θα αφορούν κυρίως σε διατήρηση θέσεων εργασίας και βελτίωση συνθηκών εργασίας και αμοιβών με κυριότερο στόχο την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης, ώστε στην πράξη πλέον, οι εργαζόμενοι να καταλάβουν την αξία ύπαρξης του σωματείου και να συμμετέχουν πολύ πιο μαζικά σε αυτό.
