Δημοσιεύουμε άρθρο του Σ. Σεφεριάδη* που δημοσιεύτηκε στην Real News, Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018
Όσες προσπάθειες και αν έγιναν τις τελευταίες ημέρες για να υποστηριχθεί το αντίθετο, το ιδεολογικό στίγμα του σημερινού συλλαλητηρίου, η προσδοκώμενη πολιτική του αξιοποίηση και το όλο σκεπτικό που συνέχει το εγχείρημα είναι ξεκάθαρα: δεν πρόκειται για την υπεράσπιση «εθνικών δικαίων», αλλά για μιαν αδίστακτη προσπάθεια μετάθεσης (καλύτερα παλινδρόμησης) της ατζέντας στον αιματηρό και αδιέξοδο δρόμο της εθνικιστικής μισαλλοδοξίας –πάντα βέβαια στο όνομα του «πατριωτισμού».
Τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν απ’ αυτό –δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να επιτραπεί ένα πισωγύρισμα στο ’91-’93. Επ’ αυτού, τρία μόνο σημεία:
(1) Στα 2,500 χρόνια της ιστορίας της, η Μακεδονία δεν υπήρξε και δεν είναι «μία»: έχουν περάσει και ζήσει εκεί αναρίθμητες εθνότητες και φυλές.
(2) Τροφή στους εκατέρωθεν εθνικισμούς που ευθέως πλήττουν την υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης είναι –ακριβώς– η διεκδίκηση αυτής της ανιστορικής αποκλειστικότητας –ό,τι δηλαδή επιχείρησε στο παρελθόν η ελληνική πολιτική ηγεσία, και βρήκε αναμενόμενη αντανάκλαση τη γειτονική χώρα.
(3)Υπάρχει σήμερα ευκαιρία η πηγή αυτή του εθνικιστικού δηλητηρίου –που δίνει βήμα στον εγκληματικό νεοναζισμό και σε ό,τι πιο αντιδραστικό και παρωχημένο υπάρχει στην ελληνική κοινωνία– να βγει από τη μέση.
Είναι αυτό προϋπόθεση ώστε, με διεθνιστική ενότητα, να μπορέσει να καταπολεμηθεί ο πραγματικός εχθρός: το μέλλον της κοινωνικής εξαθλίωσης που εξυφαίνεται ένθεν και ένθεν των συνόρων.
