Στο Δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης στις 11 Οκτωβρίου υπήρξε μια σημαντική ανατροπή. Η δημοτική αρχή ανακάλεσε την απόφαση που είχε λάβει στις 23 Μαρτίου με την οποία είχε προχωρήσει στην άρση της απαλλοτρίωσης του οικοπέδου που βρίσκεται δίπλα στην Αλυσίδα (σημ. περιοχή Χαριλάου) και το οποίο προοριζόταν εδώ και πάνω από 20 χρόνια για να γίνει νηπιαγωγείο.
Όλο αυτό το διάστημα που μεσολάβησε είχε ξεσπάσει ένας σημαντικός τοπικός αγώνας στην περιοχή. (διαβάστε περισσότερα για την υπόθεση εδώ)
Πώς όμως από την απόφαση για επιστροφή του οικοπέδου στους ιδιώτες, που φαινόταν να είναι βασική επιλογή της διοίκησης Ζέρβα, φτάσαμε στην εκ νέου απαλλοτρίωση και σε νέο σχεδιασμό για υλοποίηση της σχολικής στέγης;
Πώς, με άλλα λόγια, κατάφερε αυτός ο αγώνας να έχει μια πρώτη πολύ σημαντική νίκη;
Παρακάτω κάνουμε μια προσπάθεια να καταγράψουμε κάποια βασικά συμπεράσματα από αυτόν τον αγώνα που θεωρούμε σημαντικά και χρήσιμα για το μέλλον, όχι μόνο για το συγκεκριμένο ή άλλα τοπικά κινήματα, αλλά και συνολικότερα.
Κινηματική δράση ή αναζήτηση θεσμικών λύσεων;
Είναι δεδομένο ότι σε κάθε αγώνα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ό,τι εργαλείο υπάρχει διαθέσιμο και μπορεί να βελτιώσει την διεκδικητική μας δύναμη. Παρόλα αυτά έχει μεγάλη σημασία πού θα δοθεί το βάρος. Πολλές φορές φαντάζει πιο εύκολος και σύντομος ο δρόμος της αναζήτησης θεσμικών λύσεων, νομικών ενεργειών, κτλ. Αυτές προφανώς είναι χρήσιμες και όντως έγιναν τέτοιες, όπως για παράδειγμα ενστάσεις κατοίκων και παρατάξεων ενάντια στην απόφαση της Δημοτικής Αρχής, ερώτηση του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή για το θέμα των χρηματοδοτήσεων σχετικά με την αγορά γης και την ανέγερση σχολικών κτιρίων κλπ. Τέτοιες κινήσεις όντως βοήθησαν στο να αποκαλυφθούν τα ψέματα της διοίκησης. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν αρκετές ή καθοριστικές.
Το καταλυτικό, αυτό που καθόρισε το αποτέλεσμα, ήταν ότι το βάρος δόθηκε στην κινηματική δράση και την πολιτική πίεση.
- Μαζέψαμε πάνω από 800 υπογραφές από τη γειτονιά,
- Καθιερώσαμε κυριακάτικο ραντεβού έξω από το οικόπεδο για 13 συνεχείς εβδομάδες (μετά την παύση του καλοκαιριού ξαναρχίσαμε) με σκοπό την ενημέρωση και την δημοκρατική συζήτηση μεταξύ των κατοίκων σχετικά με την πορεία του αγώνα,
- Τοποθετήσαμε πανό στην περίφραξη, τόσο η «Πρωτοβουλία Κατοίκων» όσο και οργανώσεις, φορείς και συλλογικότητες (Η Πόλη Ανάποδα-Δύναμη Ανατροπής, Ξεκίνημα, Σύλλογοι που έχει πλειοψηφία το ΠΑΜΕ, κ.α.),
- Διοργανώσαμε τοπική πορεία,
- Μοιράσαμε χιλιάδες ανακοινώσεις στον δρόμο, στα σχολεία και πόρτα-πόρτα, γεμίσαμε πολλές φορές τις πολυκατοικίες της γειτονιάς με αφισάκια,
- Πραγματοποιήσαμε παρέμβαση διαμαρτυρίας στο Δημοτικό Συμβούλιο,
- Δώσαμε συνεντεύξεις στα τοπικά μέσα της πόλης.
Αυτή η μαχητική στάση και η ανταπόκριση των κατοίκων ήταν που στρίμωξε την δημοτική αρχή και την ανάγκασε σε υποχώρηση.
Συμπερασματικά, ενώ σε θεσμικό επίπεδο μπορούμε και πρέπει να παρεμβαίνουμε, την ίδια στιγμή χρειάζεται να γνωρίζουμε τους μεγάλους περιορισμούς που υπάρχουν εκεί καθώς αυτό είναι το «γήπεδο» του αντιπάλου. Η δική μας δύναμη είναι η μαζικότητά μας και οι ελπίδες για να έχουμε νικηφόρους αγώνες βρίσκονται στους αγώνες.
Διάρκεια και χτίσιμο σχέσεων εμπιστοσύνης
Ένας αγώνας, είτε είναι τοπικός όπως οι κινητοποιήσεις των κατοίκων στη γειτονιά της Αλυσίδας, είτε είναι εργατικός, μια απεργία για παράδειγμα, είτε κεντρικός, όπως οι μάχες απέναντι σε ένα νομοσχέδιο της κυβέρνησης, πρέπει να χαρακτηρίζεται από σχέδιο, διάρκεια και κλιμάκωση.
Όταν καταλήξαμε να προτείνουμε καμπάνια ενάντια στην απόφαση του Δήμου εκτιμήσαμε ότι δε θα είναι ένας αγώνας δρόμου που θα λήξει σε μια-δυο εβδομάδες, αλλά ότι αντίθετα θα πρέπει να σχεδιάζουμε σε βάθος μηνών γιατί ο αγώνας θα είχε διάρκεια.
Ακτιβιστικές ενέργειες ή μαζικά περάσματα από το σημείο χωρίς να έχουν συνέχεια σε βάθος χρόνου και χωρίς να εντάσσονται σε κάποιο σχέδιο δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα.
Επίσης, πρέπει να λάβουμε υπόψη κι έναν ακόμα παράγοντα. Η συνθηκολόγηση και η υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα έχουν δημιουργήσει απογοήτευση και καχυποψία απέναντι στην Αριστερά. Αυτό είναι ένα αντικειμενικό γεγονός, που για να σπάσει, για να χτιστούν δηλαδή σχέσεις εμπιστοσύνης με το κόσμο της γειτονιάς που θέλει να κινητοποιηθεί, απαιτείται χρόνος και συνεχής τριβή.
Συλλογικότητα στην γειτονιά
Ο αγώνας δεν θα μπορούσε να έχει το αποτέλεσμα που είχε αν δεν συγκροτούνταν «Πρωτοβουλία Κατοίκων», ενωτική και με δημοκρατική λειτουργία.
Εκεί συμμετέχουν μέλη συλλογικοτήτων, οργανώσεων αλλά κατά βάση ενεργοί δημότες και δημότισσες της γειτονιάς.
Ο αγώνας μ’ αυτόν τον τρόπο έγινε κτήμα της γειτονιάς, αυτό του έδωσε ορμή και τον έβαλε στα σπίτια όλων των κατοίκων της περιοχής.
Παρέμβαση της Αριστεράς και προτάσεις προς το κίνημα
Από τη μια είναι το κίνημα, οι πρωτοβουλίες γειτονιάς, ο αυθορμητισμός των κατοίκων που θέλουν να βγουν έξω και να παλέψουν για να προασπίσουν την ποιότητα της ζωής τους. Από την άλλη είναι η Αριστερά, οι οργανωμένες δυνάμεις, που θα πρέπει να εμπλακούν και να βοηθήσουν στην μάχη. Οι δύο αυτοί όροι, κίνημα και Αριστερά, είναι απαραίτητοι για να έχουν πιο πολλές πιθανότητες επιτυχίας οι αγώνες μας.
Την αρχική πρωτοβουλία για την καμπάνια ενάντια στην απόφαση της Δημοτικής Αρχής την πήραν τα δημοτικά σχήματα «Η Πόλη Ανάποδα» και «Δύναμη Ανατροπής». Αυτή ήταν μια πολύ σωστή κίνηση. Επίσης πολύ σωστό ήταν το ανοιχτό κάλεσμα στους κατοίκους της γειτονιάς να μπουν μπροστά σε αυτή την μάχη και η παρουσία μελών των δημοτικών σχημάτων στις κινητοποιήσεις. «Η Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής» έκανε, επίσης, πολλές παρεμβάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο για το ζήτημα επιχειρώντας να αποκαλύψει τον εμπαιγμό της δημοτικής αρχής και να μεταφέρει τα αιτήματα των κατοίκων, ενώ το ΚΚΕ, πέρα από το δημοτικό επίπεδο, έκανε σχετική ερώτηση στην Ευρωβουλή.
Είναι εξαιρετικά σημαντική η πολιτική στήριξη των αγώνων και η ανάδειξη τους σε όλα τα επίπεδα (Δημοτικό Συμβούλιο, Βουλή, Ευρωβουλή, κτλ.), αλλά ο πιο σπουδαίος λόγος ύπαρξης της Αριστεράς είναι η ενεργή εμπλοκή της στα κινήματα μέσα από καλά επεξεργασμένες προτάσεις τόσο σε πολιτικό επίπεδο (ανάλυση, αιτήματα, διεκδικήσεις) όσο και σε επίπεδο οργανωτικό και μορφών πάλης, με στόχο να τα βοηθήσει για να πετύχουν τους στόχους τους και να νικήσουν.
Κεντρικό σημείο στα παραπάνω αποτελεί και το ζήτημα της Δημοκρατίας στο κίνημα, που όπως έχει αποδειχθεί είναι αποφασιστικής σημασίας ζήτημα.
Η Συμβολή του «Ξ»
Ως «Ξεκίνημα» μπήκαμε από την πρώτη στιγμή ενεργά σ’ αυτή τη μάχη, με δυνάμεις και πάνω απ’ όλα με προτάσεις προς τους κατοίκους σχετικά με τα αιτήματα και τις αιχμές του αγώνα, το σχέδιο κλιμάκωσης της πίεσης προς την Δημοτική Αρχή, τις μορφές οργάνωσης και δράσης (πρωτοβουλία κατοίκων, παρεμβάσεις, μοιράσματα, τοπική πορεία, κτλ.) και με προσπάθεια να λάβει ο αγώνας αυτός μαζικά, ενωτικά και δημοκρατικά χαρακτηριστικά.
Σημειώθηκε μια πολύ σημαντική πρώτη νίκη. Στη γειτονιά επικρατούν αισθήματα χαράς και μια αίσθηση ότι όταν παλεύουμε μπορούμε να κερδίζουμε.
Την ίδια στιγμή είμαστε σε εγρήγορση προκειμένου να υλοποιηθεί η απόφαση του δήμου και συνεχίζουμε τον αγώνα για ενίσχυση της δημόσιας Παιδείας και για ελεύθερους χώρους πρασίνου στην πόλη μας.
