Η κρίση που έχει ξεσπάσει στα σύνορα μεταξύ Πολωνίας και Λευκορωσίας έχει σαν αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν 4.000 πρόσφυγες κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες στα σύνορα των δυο χωρών, ενώ η διπλωματική κρίση που έχει προκύψει δεν δείχνει καμία προοπτική εκτόνωσης.
Τι συμβαίνει στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας
Οι πρόσφυγες που είναι κυρίως από το Ιράκ, τη Συρία και το Αφγανιστάν ξεκίνησαν από το Μινσκ της Λευκορωσίας με στόχο να φτάσουν στα σύνορα με την Πολωνία. Εκεί όμως βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις στρατιωτικές δυνάμεις της Πολωνίας που είχαν παραταχθεί στην άλλη πλευρά των συνόρων.
Τα σύνορα προς την Πολωνία και τη Λιθουανία είναι κλειστά για τους πρόσφυγες. Όσοι συλλαμβάνονται κατά τη διέλευσή τους, μεταφέρονται από τους συνοριοφύλακες πίσω στη Λευκορωσία. Πρόκειται στην πραγματικότητα για μεθόδους παράνομων επαναπροωθήσεων, με βάση το διεθνές δίκαιο για τους πρόσφυγες.
Στους πρόσφυγες που επιχείρησαν να περάσουν από την επίσημη συνοριακή διάβαση στην Κουζνίκα της Πολωνίας, η απάντηση της πολωνικής κυβέρνησης ήταν να ενισχύσει τη φύλαξη των συνόρων με 12.000 στρατιώτες προκειμένου να σφραγιστεί η διέλευση.
Από τότε που η πολωνική κυβέρνηση κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στα σύνορα με τη Λευκορωσία, οι πρόσφυγες παρέμειναν απροστάτευτοι μέσα στο δάσος σε συνθήκες πολύ χαμηλών θερμοκρασιών, ενώ πολλοί από αυτούς δεν έχουν καν κουβέρτες ή σκηνές για να προστατευτούν από το κρύο.
Τουλάχιστον 10 πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους λόγω της παραπάνω κατάστασης, αρκετοί από αυτούς κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ενώ η πολωνική κυβέρνηση απαγόρευσε την αποστολή ακόμα και ανθρωπιστικής βοήθειας στο σημείο.
Στήριξη της ΕΕ στην Πολωνία – ούτε κουβέντα για τους πρόσφυγες
Οι αντιδράσεις από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήταν άμεσες και όλοι έτρεξαν να καταδικάσουν τις πρακτικές της κυβέρνησης της Λευκορωσίας, που όλα δείχνουν ότι προωθεί τους πρόσφυγες στα σύνορα με την Πολωνία για τους δικούς της σκοπούς, κατηγορώντας την ως αποκλειστικά υπεύθυνη για την κρίση που έχει ξεσπάσει στα σύνορα των δυο χωρών. Ταυτόχρονα έδωσαν πλήρη στήριξη στην Πολωνία.
Η πρόεδρος της Κομισιόν της ΕΕ, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία έχει δεσμευτεί για μεγαλύτερη υποστήριξη στην Πολωνία, τη Λιθουανία και τη Λετονία για την αστυνόμευση των συνόρων, δήλωσε πως «Η εργαλειοποίηση των μεταναστών για πολιτικούς σκοπούς είναι απαράδεκτη». Από την πλευρά του το ΝΑΤΟ δήλωσε πως είναι έτοιμο να υποστηρίξει τους συμμάχους και να παρέχει ασφάλεια.
Παράλληλα, ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ υποστήριξε ανοιχτά τις παράνομες επαναπροωθήσεις των προσφύγων και την κατασκευή του συνοριακού τείχους στα σύνορα της Πολωνίας. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Bild, είπε ότι η πολωνική κυβέρνηση «αντέδρασε σωστά μέχρι στιγμής» και συνέχισε λέγοντας:
«Πρέπει να βοηθήσουμε την πολωνική κυβέρνηση να διασφαλίσει την ασφάλεια των εξωτερικών της συνόρων. Αυτό θα πρέπει να είναι θέμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής… Καλώ τώρα για δράση».
Υποκρισία χωρίς όριο
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της γαλλικής εφημερίδα Λε Μοντ, η Λευκορωσία δίνει τουριστικές βίζες σε πρόσφυγες από πρεσβείες της στη Μ. Ανατολή με σκοπό να φτάσουν στη χώρα και στη συνέχεια να τους οδηγήσει στα σύνορα και να ασκήσει πολιτική πίεση. Σύμμαχό της σε αυτό το σχέδιο έχει και τη Ρωσία, ενώ απαντώντας σε ενδεχόμενες οικονομικές κυρώσεις της ΕΕ, απειλεί να «κλείσει» τις στρόφιγγες των αγωγών φυσικού αερίου που ελέγχει.
Όποια κι αν είναι η ακρίβεια αυτών των ισχυρισμών, το συμπέρασμα είναι το εξής: Οι ανταγωνισμοί, οι στρατιωτικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι που προκαλούνται από τοπικούς ανταγωνισμούς αλλά και τις επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, ΕΕ, Βρετανίας, Ρωσίας, Κίνας, κ.λπ.) είναι αυτά που δημιουργούν μαζικά προσφυγικά κύματα για να γλιτώσουν από την πείνα, την φτώχεια και τον πόλεμο.
Το γεγονός όμως ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις φωνάζουν και καταγγέλλουν τη Λευκορωσία ότι χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες για πολιτικές σκοπιμότητες, χωρίς πουθενά να αναφέρονται και τα δικαιώματα που έχουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες, αποτελεί άλλο ένα κομμάτι της υποκρισίας τους.
Η ΕΕ και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις που έχουν τεράστιο μέρος της ευθύνης για τις πολεμικές συγκρούσεις που προκαλούν τις μαζικές προσφυγικές ροές, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να μην δεχτούν αυτούς τους πρόσφυγες όταν φτάνουν στα σύνορά τους.
Τα κέντρα κράτησης προσφύγων, οι φράχτες στα σύνορα, οι ευρωπαϊκές συνοριοφυλακές (Frontex) οι επαναπροωθήσεις και οι μαζικές απελάσεις, αποτελούν τα μέτρα «ασφαλείας» στα οποία έχουν επενδύσει οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για να αποτρέψουν τις προσφυγικές ροές
Οι αντιπροσφυγικές πολιτικές τροφοδοτούν την Ακροδεξιά
Η πολωνική κυβέρνηση αποδεικνύεται ότι είναι πιστή στις πολιτικές της Ευρώπης-Φρούριο. Πρόσφατα πέρασε νόμο που επιτρέπει στην αστυνομία να αγνοήσει τα αιτήματα ασύλου και να απελάσει με συνοπτικές διαδικασίες τους πρόσφυγες πίσω στη Λευκορωσία. Ταυτόχρονα η πολωνική κυβέρνηση ενέκρινε ένα νέο τείχος στα σύνορα για να κρατήσει τους πρόσφυγες έξω από τη χώρα.
Οι παραπάνω πολιτικές αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της πολωνικής Ακροδεξιάς.
Την Πέμπτη 11 Νοέμβρη χιλιάδες Πολωνοί βγήκαν στους δρόμους της Βαρσοβίας με αφορμή την Ημέρα Ανεξαρτησίας της χώρας.Τα τελευταία χρόνια στις συγκεντρώσεις για την Ημέρα Ανεξαρτησίας της Πολωνίας η ακροδεξιά δίνει τον τόνο, ενώ αποτελούν και πεδίο επιθέσεων κατά μεταναστών.
Φέτος, ο δήμαρχος της Βαρσοβίας, Ραφάλ Τρζασκόφσκι, επικαλούμενος τις ακροδεξιές επιθέσεις προσπάθησε να μπλοκάρει την συγκέντρωση. Η κυβέρνηση όμως του κόμματος «Νόμος και Δικαιοσύνη» (PiS) ανήγγειλε ότι η πορεία θα αποτελεί «κρατική εκδήλωση». Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση έδωσε ανοιχτή στήριξη στην Ακροδεξιά.
Η «κρατική εκδήλωση» όμως μετατράπηκε σε μια αντιπροσφυγική κινητοποίηση με τους ακροδεξιούς να χαιρετάνε ναζιστικά και να φωνάζουν «Ζήτω η Μεγάλη Πολωνία» και «Συνοριοφύλακες, ανοίξτε πυρ».
Κοινός αγώνας
Η κρίση στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας είναι ενδεικτική της κατάστασης στην οποία τοποθετούνται οι πρόσφυγες και πώς γίνονται μπαλάκι ανάμεσα στα διαφορετικά συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς.
Για να μπει ένα τέλος σε αυτή την τραγωδία και να μπορέσουν οι πρόσφυγες να ξεφύγουν από αυτές τις συμπληγάδες, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και οι δυνάμεις της ανατρεπτικής Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες πρέπει να παλέψουμε για να δοθεί από κοινού η μάχη για:
- Το δικαίωμα των προσφύγων να καταθέτουν αιτήματα ασύλου στα σύνορα όλων των χωρών της ΕΕ. Σ’ αυτά τα πλαίσια να καταργηθεί και η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για επαναπροώθηση όσων προσφύγων περάσουν τα τουρκικά σύνορα προς την Ευρώπη.
- Την αναλογική κατανομή των προσφύγων στις χώρες τις ΕΕ, με βάση το ΑΕΠ και τον πληθυσμό της κάθε χώρας.
- Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων με πλήρη πρόσβαση σε Υγεία, Παιδεία και νομική βοήθεια, όχι στα κλειστά κέντρα φυλακές και τις άθλιες συνθήκες στους καταυλισμούς.
- Να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι στρατιωτικές επεμβάσεις που οδηγούν τους ανθρώπους στην προσφυγιά και την εξαθλίωση.
- Τέλος, να συνδέσουμε αυτή την πάλη με τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που γεννούν και αναπαράγουν τον πόλεμο και την προσφυγιά.
