Δημοσιεύουμε ανακοίνωση του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων Vodafone – Πάναφον για τη Γενική Απεργία της 14ης Δεκέμβρη.
Πέμπτη 14 Δεκέμβρη, συμμετέχουμε στη Γενική Απεργία
Μόνο με αγώνες κατακτάμε τα δικαιώματά μας
Την Πέμπτη 14 Δεκέμβρη έχει προκηρυχτεί Γενική Απεργία με αφορμή την ψήφιση του νέου Προϋπολογισμού. Παρά το success story που επιχειρεί να περάσει η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύψει τα νέα μέτρα: μαζικοί πλειστηριασμοί, περιορισμός -στην ουσία κατάργηση- του δικαιώματος στην απεργία, σοβαρές περικοπές στα προνοιακά επιδόματα, την πρόβλεψη πως για να αποδειχτεί το εργατικό ατύχημα, θα πρέπει στα δικαστήρια να αποδειχτεί ο δόλος του εργοδότη και το ξεπούλημα των μονάδων λιγνίτη της ΔΕΗ με συνέπεια την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση στην τιμή ρεύματος,.
Οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας ξεκίνησαν και μάλιστα ηλεκτρονικά για να αποφευχθούν οι αντιδράσεις του κινήματος. Ο αριθμός τους θα αυξηθεί κατακόρυφα το νέο έτος, ξεκινώντας από τον Ιανουάριο του 2018 οπότε θα διενεργηθούν 500-700 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Η αύξηση αναμένεται να είναι με γεωμετρική πρόοδο από τον Μάρτη, με στόχο μέχρι τον Σεπτέμβρη να διενεργούνται 1.000 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί μηνιαίως, για να φτάσουν τους 2.000 μηνιαίως στο τελευταίο τρίμηνο του 2018. Ας σημειωθεί ότι για να μπορέσουν να επιτύχουν τους στόχους για τους οποίους δεσμεύτηκαν προς τους «θεσμούς», θα πρέπει να διενεργούνται περίπου 40.000 πλειστηριασμοί κάθε χρόνο για την επόμενη τριετία.
Για την απεργία η κυβέρνηση απέσυρε προσωρινά την τροπολογία που είχε κατεβάσει μεσάνυχτα σε άσχετο νομοσχέδιο και όπου μέσα σε 4 γραμμές επιχειρούσε να περιορίσει- να καταργήσει το δικαίωμα στην απεργία, επιβάλλοντας αυξημένο όριο του 50% + 1 των οικονομικά εντάξει μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων στις γενικές συνελεύσεις. Η συγκεκριμένη πρόταση (για την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία) θα επανέλθει σε επόμενο νομοσχέδιο και θα ψηφιστεί μέχρι τα μέσα Γενάρη –σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο- αποκαλύπτει τον φόβο κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ για τον επόμενο γύρο ξεσηκωμού του κινήματος και των εργαζομένων εξαιτίας των πολιτικών που θέλουν να εφαρμόσουν.
Αυτή η Γενική Απεργία υπερψηφίστηκε στη ΓΣΕΕ από τις παρατάξεις της ΝΔ (ΔΑΚΕ), του ΣΥΡΙΖΑ (ΜΕΤΑ), του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ) και του ΚΚΕ (ΠΑΜΕ). Οι τρεις πρώτες αποτελούν τους συνδικαλιστικούς βραχίονες κομμάτων που ψήφισαν και εφάρμοσαν μνημόνια, επομένως η υπερψήφιση της απεργίας από αυτές αποτελεί μια εξοργιστικά υποκριτική στάση.
Από την πλευρά του το ΠΑΜΕ ενώ συμμετέχει και ψηφίζει στην ΓΣΕΕ αποφάσεις για απεργία, στην πράξη την ημέρα της απεργίας καλεί για άλλη μια φορά σε δική του ξεχωριστή συγκέντρωση, συμβάλλοντας στο κλίμα διάσπασης και απομαζικοποίησης του κινήματος.
Έτσι καταλήγουμε σε μια απεργία χωρίς προετοιμασία, οργάνωση, σχέδιο κλιμάκωσης, σχεδόν επετειακή, που γίνεται κάθε χρόνο παραμονές των γιορτών με αφορμή την ψήφιση του προϋπολογισμού στη Βουλή.
Συνεπώς είναι απόλυτα κατανοητή η αποστροφή των εργαζομένων μπροστά σε αυτή την κατάσταση. Το θέμα όμως είναι ότι η αποχή από τις απεργίες και τους αγώνες αφήνει ατιμώρητη την κυβέρνηση και τις συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος.
Επιπλέον, μια χαμηλή συμμετοχή στην απεργία θα επιτρέψει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ να δηλώνει ανερυθρίαστα ότι «ο κόσμος συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης για αυτό δεν κατεβαίνει στους δρόμους» και στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να κρύβει τις δικές της ευθύνες και ανεπάρκειες λέγοντας ότι «εμείς καλούμε σε αγώνες αλλά το κίνημα δεν τραβάει».
Η αλήθεια είναι ότι στον κόσμο υπάρχει τεράστια συσσώρευση οργής, απόγνωσης και αγανάκτησης. Αυτό αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις αλλά και στον κοινωνικό περίγυρο όλων των συναδέλφων. Ο λόγος που δεν εκφράζεται σε αυτή την φάση με μαζικούς αγώνες είναι η έλλειψη εναλλακτικής πολιτικής που να εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων και όλων όσων πλήττονται από τα μνημόνια.
Η μαζική συμμετοχή μας στις απεργίες μπορεί να αποτελέσει το γρανάζι που θα αρχίσει να γυρνά για να αλλάξει η σημερινή κατάσταση.
Η αναμφισβήτητη και σκληρή πραγματικότητα είναι:
- 3,5 εκατομμύρια συμπολίτες κάτω από το όριο της φτώχειας (ζουν με λιγότερα από 4.150 ευρώ ετησίως)
- 126 επισήμως άνεργοι (στοιχεία ΕΛ.ΣΤΑΤ)
- 60% των νέων προσλήψεων στον ιδιωτικό τομέα είναι με ευέλικτες μορφές απασχόλησης, με 127.000 εργαζόμενους να αμείβονται με μεικτό μηνιαίο μισθό έως 100 ευρώ (περιοδικές δηλώσεις ΕΦΚΑ, Μάρτιος 2017)
- Περικοπές μισθών σε ποσοστό 18,9% στον ιδιωτικό τομέα τη διετία 2015-17
- Αυξήσεις φόρων, μείωση αφορολογήτου ορίου, τιμολογίων ΔΕΚΟ
- Ξεπούλημα εθνικών πόρων και υποδομών
Έχουμε λόγους για να απεργήσουμε:
- Στο χώρο δουλειάς μας η εντατικοποίηση και οι απολύσεις καλά κρατούν
- Επινοικιαζόμενοι συνάδελφοι μας, ειδικά στα τηλεφωνικά κέντρα, δουλεύουν με απαράδεκτα χαμηλούς μισθούς και ελαστικότατες σχέσεις εργασίας
- Η εργοδοσία περιορίζει μισθούς και επιδόματα, ενώ συνεχίζει να αρνείται προσχηματικά την υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβαση Εργασίας.
Η κυβέρνηση έχει ήδη υπογράψει την εφαρμογή νέων δυσβάστακτων μέτρων από το 2019 αλλά και πριν από τότε με βάση το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης.
Είναι αυτές οι πολιτικές για τις οποίες πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο ο Γ.Ντάισεμπλουμ ομολόγησε κυνικά ότι: «Είχαμε τραπεζική κρίση, δημοσιονομική κρίση και χρησιμοποιήσαμε πολλά από τα χρήματα του φορολογούμενου, με λάθος τρόπο κατά την γνώμη μου, για να σώσουμε τις τράπεζες και ο κόσμος που επέκρινε τα πρώτα χρόνια λέγοντας πως όλα έγιναν για τις τράπεζες, έχει κάποιο δίκαιο».
Είναι για όλους αυτούς τους λόγους που πρέπει να απεργήσουμε στις 14 Δεκέμβρη:
- Για να αντισταθούμε στις πολιτικές τους
- Για να αρχίσει να αλλάζει η κατάσταση στα συνδικάτα και στην κοινωνία
- Για να πάρουμε πίσω όλα όσα έχουμε χάσει τα χρόνια των μνημονίων
Ενωτικά, μαχητικά, ταξικά και με πρωτοβουλίες από τα κάτω. Γιατί κανείς δεν πρόκειται να κάνει για μας όσα εμείς πρέπει να κάνουμε για τον εαυτό μας, τα παιδιά μας και την κοινωνία ολόκληρη.
Το Δ.Σ. του
Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων Vodafone-Πάναφον
