Η απόφαση του υπουργείου οικονομίας να αλλάξει μονομερώς τον κανονισμό εργασίας του ΟΤΕ εντάσσεται στα σχέδια για την πλήρη ιδιωτικοποίηση του οργανισμού. Η κυβέρνηση αλλάζει εκ βάθρων το εργασιακό καθεστώς του ΟΤΕ με στόχο ο νέος «στρατηγικός επενδυτής» να τα βρει όλα έτοιμα. Μία επιχείρηση όπου δεν ισχύουν η μονιμότητα και γενικότερα οι ευνοϊκότερες συνθήκες εργασίας που ισχύουν (ή καλύτερα ίσχυαν) στις περισσότερες ΔΕΚΟ είναι πιο ελκυστική για τους ιδιώτες.
Αλλαγή κανονισμού
Με την τροπολογία του Αλογοσκούφη στον ΟΤΕ πλέον θα εφαρμόζεται ο κανονισμός της COSMOTE πράγμα που σημαίνει ότι όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων «πάνε περίπατο». Με επιστολή του προς τους εργαζόμενους του οργανισμού στις 2 Γενάρη η διοίκηση ξεκαθαρίζει ότι ήδη έχει αρχίσει η εφαρμογή του νέου κανονισμού και τους πληροφορεί μεταξύ άλλων ότι:
* «Για όσους εργάζονταν στον ΟΤΕ ως και τις 21 Δεκεμβρίου δεν υπάρχουν μεταβολές στο μισθολογικό τους καθεστώς»
* «Για όσους εργάζονταν στον ΟΤΕ ως και τον Ιούλιο του 2005 διατηρούνται οι διατάξεις του παλαιού κανονισμού για θέματα όπως οι απολύσεις, οι παραιτήσεις, η υπηρεσιακή αρχαιότητα, οι άδειες κλπ.
* Η διοίκηση έχει πια τη δυνατότητα να προσλαμβάνει ελεύθερα στελέχη από την αγορά και να τοποθετεί σε θέσεις ευθύνης εργαζομένους του ΟΤΕ ανεξαρτήτως του χρόνου προϋπηρεσίας τους. Παράλληλα, τα ωράρια εργασίας και ο μηχανισμός των μεταθέσεων θα καθορίζονται με αποφάσεις της ίδιας.
Από τα παραπάνω είναι ξεκάθαρο ότι στον ΟΤΕ πλέον θα υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων. Οι παλιοί που θα διέπονται από το προηγούμενο καθεστώς και οι νέοι που δε θα έχουν τα ίδια δικαιώματα. Επιπλέον η διοίκηση πια αποφασίζει και διατάζει για μία σειρά ζητήματα (ωράρια, μεταθέσεις κτλ) γεγονός που αποτελεί (όπως και η μονομερής απόφαση για την αλλαγή του κανονισμού) ταφόπλακα στο θεσμό των ΣΣΕ. Τέλος, το γεγονός ότι η διοίκηση του ΟΤΕ είναι παντοδύναμη με το νέο κανονισμό αλλά και το ότι θα προσλαμβάνονται «στελέχη από την αγορά» (μάνατζερ), κάνει τον ΟΤΕ μία πλήρως ιδιωτική εταιρεία που δεν έχει στόχο την παροχή υπηρεσιών στην κοινωνία αλλά την κερδοφορία των ιδιοκτητών της.
Μέχρι σήμερα στο δημόσιο ανήκε η μειοψηφία των μετοχών του ΟΤΕ αλλά η κυβέρνηση είχε τον πρώτο λόγο στη διοίκηση του. Συνεπώς σε μία σειρά ζητήματα που αφορούσαν άμεσα εργαζόμενους και καταναλωτές (μισθοί, ωράρια, τιμολόγια κτλ) εφαρμοζόταν η κυβερνητική πολιτική. Αν ο ΟΤΕ δοθεί πλήρως σε ιδιώτες και οι τελευταίοι αναλάβουν και τη διοίκηση τότε οι συνθήκες εργασίας θα είναι ίδιες με αυτές στο ιδιωτικό τομέα και ο ΟΤΕ θα είναι καθαρά ένας κερδοσκοπικός οργανισμός.
Η αντίδραση των εργαζομένων
Απέναντι σε όλα αυτά τα μέτρα η ΟΜΕ – ΟΤΕ πραγματοποίησε ήδη μία 3ήμερη απεργία με μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων και ένα αρκετά πετυχημένο πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα. Από την τρίτη 9/1 οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ ξεκινούν νέο γύρο απεργιακών κινητοποιήσεων. Παρόλη όμως την επιτυχία των κινητοποιήσεων αυτών η κινητοποίηση των εργαζομένων στον ΟΤΕ δεν είναι από μόνη της αρκετή για να βάλει φρένο στην επίθεση της κυβέρνησης. Χρειάζεται το χτίσιμο ενός μετώπου με τους εργαζόμενους στις άλλες ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ κτλ) που πλήττονται με παρόμοια μέτρα. Πάνω απ’ όλα η ΓΣΕΕ έχει ευθύνη να μπει μπροστά να συντονίσει και να κλιμακώσει όλες αυτές τις κινητοποιήσεις στα πλαίσια ενός συγκεκριμένου και καλά οργανωμένου προγράμματος δράσης ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και του κοινωνικού κράτους γενικότερα.
Ευθύνες της
συνδικαλιστικής ηγεσίας
Όταν όμως γίνεται συζήτηση για τον ΟΤΕ δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να παραβλέπουμε τις ευθύνες της ηγεσίας της ΟΜΕ – ΟΤΕ γιατί η συνδικαλιστική ηγεσία είναι συνυπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση.
Ήταν οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ (που σήμερα ξεσπαθώνουν κατά της πολιτικής της κυβέρνησης) που συμφώνησαν με την 1η φάση της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ που ξεκίνησε εδώ και μια δεκαετία περίπου, καλώντας μάλιστα τους εργαζόμενους να αγοράσουν μετοχές!! Και ήταν η ίδια συνδικαλιστική ηγεσία που πέρυσι υπέγραψε την επαίσχυντη συμφωνία για την εθελούσια έξοδο που άνοιξε το δρόμο για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.
Οι εργαζόμενοι λοιπόν την ίδια στιγμή που πρέπει να δώσουν τη μάχη για την ανατροπή των αντιδραστικών σχεδίων της κυβέρνησης πρέπει να αγωνιστούν και για την αλλαγή της συμβιβασμένης ηγεσίας χτίζοντας μέσα από τους αγώνες τους νέες μαχητικές ηγεσίες από τα κάτω.
Δημήτρης Πανταζόπουλος
_______________
