Όπως κάθε Άνοιξη έρχονται τα χελιδόνια, όπως κάθε καλοκαίρι βγαίνουν τα καρπούζια, έτσι και κάθε φθινόπωρο, εκεί στις αρχές Σεπτέμβρη, 20.000 εκπαιδευτικοί ανοίγουν τους υπολογιστές τους και αφιερώνουν αμέτρητες ώρες μπροστά από μία οθόνη, αναμένοντας με αγωνία να μάθουν εάν και πού θα διδάξουν τη νέα σχολική χρονιά.
Πόσα χρόνια ακόμα;
Κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας όλα είναι πιθανά, να βρεθούν στην άλλη άκρη της χώρας ή σε κάποιο νησί, να ανακαλύψουν ότι φέτος τα μόριά τους δεν ήταν αρκετά για τις περιοχές που επέλεξαν να δηλώσουν και άρα μένουν εκτός σχολείου και χωρίς δουλειά, να αναγκαστούν μέσα σε 48 ώρες να οργανώσουν μετακόμιση, ενοικίαση σπιτιού, κλπ. Επίσης, στην περίπτωση που ένας/μία εκπαιδευτικός δεν τοποθετηθεί σε σχολείο στην αρχή της χρονιάς, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί! Μπορεί να τον/την καλέσουν ανά πάσα στιγμή κατά την σχολική χρονιά, ακόμα και στη μέση της σχολικής χρονιάς! Ένα όμως είναι σίγουρο: το καλοκαίρι, με τις πρώτες ζέστες, όλοι/ες οι αναπληρωτές/τριες θα βρεθούν και πάλι άνεργοι/ες. Και το Σεπτέμβρη θα επαναληφθεί η ίδια ψυχοφθόρα διαδικασία…
Μια ζωή στο πόδι
Όχι ότι η σχολική χρονιά είναι εύκολη υπόθεση για τους αναπληρωτές, το αντίθετο!
Τον προηγούμενο Σεπτέμβρη, αναπληρωτές/τριες που είχαν τοποθετηθεί σε τουριστικά νησιά αναγκάστηκαν να διανυκτερεύσουν στην… παραλία επειδή είτε δεν υπήρχαν κενά δωμάτια, είτε τα ενοίκια ήταν απλησίαστα, της τάξης των 400, 500 ή 700 ευρώ!
Αλλά και σε φθηνότερες περιοχές, οι αναπληρωτές/τριες είναι υποχρεωμένοι/ες να καλύπτουν τα έξοδα μετακίνησής και μετακόμισής τους, να πληρώνουν ενοίκια και εγγυήσεις, κλπ.
Παράλληλα αδυνατούν να κάνουν προγραμματισμό για την ζωή τους, αφού δεν ξέρουν πού θα βρίσκονται τους επόμενους μήνες ή χρόνια.
Εκπαιδευτικοί β’ κατηγορίας
Και φυσικά το κράτος όχι μόνο δεν τους διευκολύνει, αλλά αντιθέτως τους δίνει λιγότερα δικαιώματα από τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς. Έτσι, για παράδειγμα, εάν ένας/μία αναπληρωτής/τρια αρρωστήσει, τότε καλά θα κάνεινα μην χρειαστεί αναρρωτική άδεια περισσότερο από15 ημέρες γιατί αυτό μπορεί να συνεπάγεται μέχρι και απόλυση.
Ενώ αν μία αναπληρώτρια νιώσει αρκετά «γενναία» και αποφασίσει να κάνει παιδί, τότε δεν δικαιούται άδεια σε περίπτωση επαπειλούμενης κύησης, ούτε άδεια ανατροφής μετά τον τοκετό, παρά μόνο άνευ αποδοχών.
Και φυσικά, μετά από το «ξεζούμισμα» των αναπληρωτών/τριων κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς, ακολουθεί η απόλυση και η ανεργία. Προσοχή όμως! Αν ο/η αναπληρωτής/τρια έχει προσληφθεί μετά τον Νοέμβρη (κάτι για το οποίο φυσικά δεν ευθύνεται αυτός/η), τότε δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας!
Κενά και εργαζόμενοι υπάρχουν, τι λείπει;
Οι εργασιακές συνθήκες και η ανασφάλεια των αναπληρωτών εκπαιδευτικών είναι από μόνα τους προκλητικά, αλλά ακόμα πιο μεγάλη πρόκληση αποτελεί το γεγονός ότι σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις, τα κενά εκπαιδευτικών ξεπερνούν τις 24.000!
Παρόλα αυτά, τον Απρίλη του 2017 ο Υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι παγώνουν οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών για τα επόμενα 2 χρόνια! Αφήνοντας έτσι στον αέρα εκπαιδευτικούς, που μπορεί να δουλεύουν ακόμα και πάνω από 10 χρόνια με καθεστώς «αναπλήρωσης»!Παράλληλα, τα τελευταία 8χρόνια δεν έχει γίνει ούτε ένας μόνιμος διορισμός στους εκπαιδευτικούς!
Και όλα αυτά, όταν υποτίθεται «η παιδεία είναι πρώτη προτεραιότητα» για όλες τις κυβερνήσεις…
Χρειάζονται μαζικοί διορισμοί τώρα!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι αναπληρωτές/τριες έχουν φτάσει στα όρια των αντοχών και της ανοχής τους και έχουν ξεκινήσει καμπάνια διεκδικώντας μόνιμους διορισμούς και απαιτώντας να πάψουν να είναι αόρατοι/ες!
Στα πλαίσια αυτής της καμπάνιας έχει καλεστεί συλλαλητήριο για την Παρασκευή 2 Μαρτίου, στο Υπουργείο Παιδείας στις 13:00.
Το αντίστοιχο κάλεσμα για την Θεσσαλονίκη είναι στις 12:00 στο Άγαλμα του Βενιζέλου.
Η σελίδα της καμπάνιας στο facebook εδώ
https://www.facebook.com/267115477061542/videos/403273410112414/
