Της Ελένης Μπέκου,
φοιτήτριας στο Τμήμα Γλωσσικών & Διαπολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Στις 7 Απριλίου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε συνέντευξη στη Youtuber Νεφέλη Μεγκ (Nefeli Meg) για θέματα που αφορούσαν μεταξύ άλλων τα ΜΜΜ, την αστυνομική αυθαιρεσία και το εκλογικό σύστημα κα. Γενικότερα, πρόκειται για μια συνέντευξη που προσφέρει μπόλικο υλικό για κριτική και σχολιασμό, ειδικά αν ληφθεί υπόψη το χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκε, καθώς μετράμε λιγότερο από δύο μήνες μετά το σιδηροδρομικό έγκλημα στα Τέμπη και λίγο καιρό από την συνέντευξη-ξέπλυμα του Κ. Μητσοτάκη στον Σταύρο Θεοδωράκη στις 22 Μαρτίου. Η συνέντευξη στοχεύει στους νέους ψηφοφόρους, δηλαδή το κομμάτι του εκλογικού σώματος από το οποίο η ΝΔ παίρνει τις λιγότερες ψήφους.
Στη συνέντευξη αυτή, που στήθηκε για τους επικοινωνιακούς στόχους του Κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ, ο πρωθυπουργός προχώρησε στην δικαιολόγηση και την κανονικοποίηση της αστυνομικής βαρβαρότητας, χρησιμοποίησε ευθαρσώς το επιχείρημα ότι οι απεργίες στα ΜΜΜ «ταλαιπωρούν» τους πολίτες (τη στιγμή που το έγκλημα στα Τέμπη απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι με τις κινητοποιήσεις και τις διαμαρτυρίες τους προειδοποιούσαν για την επικίνδυνη κατάσταση στα τρένα) ενώ χρησιμοποίησε ξανά το αφήγημα περί ατομικής ευθύνης.
Το κομμάτι της συνέντευξης όμως στο οποίο το παρόν άρθρο επιδιώκει να εστιάσει είναι αυτό για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία.
Παρόλο που πρόκειται για έναν νόμο που ουσιαστικά «ναυάγησε», κάτω από την πίεση και τις κινητοποιήσεις του φοιτητικού κινήματος, επανέρχεται στη συζήτηση μέσα από τη συγκεκριμένη συνέντευξη. Ο λόγος που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός για το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι άκρως αποπροσανατολιστικός και επικίνδυνος.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι ένας χώρος ανομίας, όπου κυριαρχούν τα εγκληματικά στοιχεία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει και πρακτικές όπως τις φοιτητικές καταλήψεις. Ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται επίσης ότι «με την Πανεπιστημιακή Αστυνομία δε θα περιορίσουμε την ελευθερία της έκφρασης». Στη συνέχεια, επιχειρεί να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα του δημόσιου πανεπιστημίου, αναφερόμενος σε «συγκεκριμένες ομάδες» που προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψή τους.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πόσο τους έχει ενοχλήσει η ήττα της ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές του 2022, ενώ παράλληλα κάθε φωνή που αντιδρά στην πολιτική της κυβέρνησης θα πρέπει να κατασταλεί, αφού πρώτα χαρακτηρισθεί ως «παραβατική».
Η ΝΔ παραδέχεται έτσι με έμμεσο τρόπο ότι δε θέλει μέσα στα ΑΕΙ να υπάρχει φοιτητικό κίνημα και Αριστερά. Προωθεί την αποπολιτικοποίηση του φοιτητικού σώματος. Όπως άλλωστε δήλωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην συνέντευξη, τους φοιτητές δε θα έπρεπε να τους νοιάζουν οι παρατάξεις («να μη φορούν κομματική ταμπέλα»), αλλά τα μαθήματά τους και η καλή φοιτητική ζωή. Με λίγα λόγια, η ΝΔ θέλει φοιτητές που θα σκύβουν το κεφάλι, δε θα αντιδρούν και θα διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Θέλει δηλαδή τον περιορισμός της ανάπτυξης οποιασδήποτε πολιτικής συνείδησης. Εκτός βέβαια αν είσαι ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Εκεί αλλάζει το πράγμα.
Για τη Νέα Δημοκρατία τα κακώς κείμενα στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν είναι η υποχρηματοδότηση, τα παράθυρα που πέφτουν,[1] οι ελλείψεις κτιριακών υποδομών που οδήγησαν στον σοβαρό τραυματισμό του φοιτητής της Νομικής του ΑΠΘ όταν έπεσε από τον τρίτο όροφο, η έλλειψη μόνιμου προσωπικού, η υποβάθμιση της δωρεάν σίτισης-στέγασης, κλπ, αλλά το ζήτημα του «νόμου και της τάξης». Πιο συγκεκριμένα, ο Κ. Μητσοτάκης επικαλείται έμμεσα την έννοια της ασφαλειοποίησης. Όπως εξηγεί και η Balzacq,[2] «η ασφαλειοποίηση είναι μια πρακτική η επιτυχία της οποίας δεν εξαρτάται από την ύπαρξη μιας πραγματικής απειλής αλλά από την ικανότητα καλλιέργειας της ιδέας της απειλής». Ο πρωθυπουργός δηλαδή, καλλιεργώντας ένα κλίμα φόβου, κατασκευάζει μια πραγματικότητα για το δημόσιο πανεπιστήμιο όπου κυριαρχεί μια υποτιθέμενη απειλή («η εγκληματικότητα», «η παραβατικότητα», «η ανομία») την οποία ενσαρκώνουν οι αριστερές παρατάξεις. Επικαλείται μια πραγματικότητα (νομιμοποιεί δηλαδή τις πολιτικές της ΝΔ και τον νόμο Κεραμέως) και καλεί τους φοιτητές να αντιδράσουν. Πώς; Ψηφίζοντας ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές και ΝΔ στις βουλευτικές. Γιατί φυσικά η ΝΔ είναι εδώ για να λύσει τα προβλήματα της νεολαίας…
Όμως, αυτό που αποτελεί πραγματικά κίνδυνο για τις/τους φοιτήτριες/τες είναι η χρόνια υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ, η επίθεση στα επαγγελματικά τους δικαιώματα, η βία και η ατιμώρητη αυθαιρεσία της αστυνομίας και των ΜΑΤ και οι αντιλαϊκές πολιτικές που θέλουν να διαλύσουν τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος και της κοινωνίας.
Για αυτό στις φοιτητικές εκλογές στις 10 Μαΐου είναι σημαντικό να υπάρξει μαζική συμμετοχή και ψήφος υπέρ των παρατάξεων/ σχημάτων της ανατρεπτικής Αριστεράς αλλά και να υπάρξει μια αναζωογόνηση των φοιτητικών συλλόγων, των γενικών συνελεύσεων και των οργανωμένων διεκδικήσεων του φοιτητικού κινήματος.
