Η άρχουσα τάξη της χώρας, τα ΜΜΕ της, «τύποι» του είδους του Στ. Θεοδωράκη, ο κάθε Γιούνγκερ, ο κάθε Σουλτς και όλα τα golden boys της ΕΕ, «εξηγούν» ακούραστα στον ελληνικό λαό, ότι ο Τσίπρας «πρέπει να συμπεριφερθεί σαν πρωθυπουργός της χώρας» και όχι σαν επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.
Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να προσκαλούν ανοιχτά τον Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει σε συμφωνία με τους δανειστές, την οποία και να θέσει για ψηφοφορία στη βουλή, παραμερίζοντας ακόμα και την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Και στην περίπτωση που η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ δεν την ψηφίσει, τον καλούν «να μην ανησυχεί» γιατί θα την ψηφίσουν οι άλλοι – το Ποτάμι σίγουρα και πιθανά και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αν όχι επίσημα και στο σύνολό τους, τουλάχιστον τμήματά τους.
Πρόκειται για δημόσιο και προκλητικό κάλεσμα προς την ηγετική ομάδα, να προχωρήσει σε ανοικτή αποστασία από το κόμμα, να τοποθετηθεί με την πλευρά της άρχουσας τάξης και της Τρόικα (που τώρα ονομάζεται «Θεσμοί)» και να διασπάσει το κόμμα.
Πώς απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ;
Από τη μεριά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπουμε τις απαραίτητες κινήσεις και δηλώσεις που θα κλείνανε στόματα και θα ξεκαθάριζαν με σαφή τρόπο τη στάση της.
Αντίθετα, βλέπουμε την ηγετική ομάδα να συνεχίζει τα «ανοίγματα» σε δυνάμεις του κατεστημένου. Ενώ την ίδια στιγμή, δεν κρύβει ότι προετοιμάζεται για την πιθανότητα σύγκρουσης με την αριστερή πτέρυγα του κόμματος.
Τελευταία και χτυπητά παραδείγματα ανοιγμάτων προς το χώρο του κατεστημένου αποτελούν οι επιλογές των Ταγματάρχη για την ΕΡΤ (δείτε σχετικά άρθρα εδώ, εδώ και εδώ) και της Παναρίτη για το ΔΝΤ. Η τελευταία αναγκάστηκε βέβαια σε παραίτηση, κάτω από τις έντονες αντιδράσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όμως το γεγονός παραμένει ότι την απόφαση πήρε το Μαξίμου, όπως το ίδιο με δημόσια ανακοίνωση ξεκαθάρισε, κι όχι ο Βαρουφάκης από μόνος του, βέβαια!
Θέμα κομματικής πειθαρχίας από τον Παππά
Την ίδια στιγμή έχουμε τις δηλώσεις του πολύ στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού και υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, ο οποίος είπε πως θα τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας στις ψηφοφορίες στην βουλή. Ο Παπαδημούλης δηλώνει ότι αν κάποιοι στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ αρνούνται να ψηφίσουν την πρόταση που θα καταθέσει ο πρωθυπουργός τότε πρέπει να πάμε σε εκλογές. Ο Ν. Φίλης επιβεβαιώνει με δηλώσεις του και το ένα και το άλλο…
Οι απειλές αυτές δεν είναι γενικές και αόριστες. Απευθύνονται πολύ συγκεκριμένα στην αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ την οποία, η ηγετική ομάδα, απειλεί ευθέως με διαγραφές και με νέες εκλογές στις οποίες θα χάσουν την βουλευτική τους έδρα, καθώς σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο αν γίνουν πρόωρες εκλογές μέσα στους πρώτους 18 μήνες τα ψηφοδέλτια αποφασίζονται από τον αρχηγό του κάθε κόμματος.
Γιατί η ηγετική ομάδα καταφεύγει σε τέτοιου είδους απειλές; Η απάντηση είναι: γιατί ανησυχεί πως η συμφωνία που διαπραγματεύεται στα παρασκήνια θα προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις μέσα στο κόμμα.
Ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ και η κοινωνία
Κάποια επιφανή στελέχη στον ΣΥΡΙΖΑ «νομίζουν», και το λένε ευθαρσώς, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε στο 27% και μετά στο 36%, επειδή επικεφαλής του βρέθηκαν «χαρισματικοί άνθρωποι όπως ο Τσίπρας», κλπ. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Τον ΣΥΡΙΖΑ τον δημιούργησαν οι αντικειμενικές συνθήκες και οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσε θέμα ανάληψης της διακυβέρνησης/εξουσίας και απευθύνθηκε ενωτικά στην υπόλοιπη Αριστερά. Με παρόμοιο τρόπο σε όλες τις χώρες που κτυπήθηκαν από την κρίση έχουμε την εμφάνιση νέων πολιτικών φαινομένων που οδηγούν την πολιτική σκηνή που κυριαρχεί για δεκαετίες σε ριζική και οριστική ανατροπή – είτε από τα αριστερά, είτε από τα δεξιά, είτε κι από τα δύο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αριστερών ανατροπών, αυτή την εποχή, δεν είναι μόνο η Ελλάδα, αλλά και η Ισπανία και η Ιρλανδία.
Η απάντηση στα διάφορα κέντρα, είτε της άρχουσας τάξης είτε της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πως κανένα δικαίωμα δεν έχει ο Τσίπρας να πάρει καμία απόφαση μόνος του!
Αν το σύνταγμα και οι νόμοι που έφτιαξε η άρχουσα τάξη θέλουν τον πρωθυπουργό με βοναπαρτιστικές εξουσίες (να είναι δηλαδή, σαν «εξουσία», πάνω και από το κόμμα του και από την κοινωνία) με γεια τους και χαρά τους! Ο Τσίπρας, αν θέλει να είναι συνεπής με τις ιδέες της Αριστεράς, δεν έχει κανένα δικαίωμα να κάνει τέτοια χρήση των εξουσιών που του παρέχουν οι νόμοι! Αντίθετα έχει ευθύνη να αλλάξει αυτούς τους νόμους! Απλά και καθαρά!
Ας αναγνωρίσουν πρώτα τα λάθη τους…
Η ηγετική ομάδα γύρω από τον Τσίπρα έχει κατ’ αρχήν μια άλλη ευθύνη: να αναγνωρίσει τα λάθη της. Να αναγνωρίσει ότι είχε αυταπάτες ότι θα έκανε μια «αμοιβαία επωφελή διαπραγμάτευση με τους εταίρους» για να ανακαλύψει, στη συνέχεια, ότι απέναντί της είχε λυσσασμένα σκυλιά που δεν υποχωρούσαν με τίποτα. Ο λαλίστατος Βαρουφάκης, να θυμηθεί ότι πριν τις εκλογές έλεγε πως η ΕΕ ετοίμαζε ένα «δώρο» για την επόμενη κυβέρνηση – ενώ στην πραγματικότητα ετοίμαζε μια θηλιά! (δείτε σχετικό άρθρο εδώ: «Η αδιαλλαξία των δανειστών, το παράπονο του Χαρδούβελη και το λάθος του Βαρουφάκη»)
Μέσα από το αδιέξοδο που προέκυψε, η ηγετική ομάδα αποφάσισε να εγκαταλείψει την ιδέα της «ενδιάμεσης συμφωνίας – γέφυρας» για να πάει για τη συνολική συμφωνία. Μόνο που ούτε αυτή βγαίνει! Κι έτσι η ηγεσία το γύρισε στις απειλές: «κομματική πειθαρχία» και «εκλογές», αν υπάρξουν διαφωνίες!
Συνοψίζοντας
Συνοψίζοντας και επαναλαμβάνοντας, ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε Τσίπρα στις τελευταίες εκλογές, ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ.
Και δεν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ «για να διασφαλίσει ότι δεν θα φύγουμε από το ευρώ» όπως ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθούν να πείσουν οι παπαγάλοι του Μπόμπολα και του Αλαφούζου. Αλλά ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ για να τερματίσει τη λιτότητα.
Αυτό το έργο ανάλαβε να φέρει σε πέρας ο ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό πρέπει να κάνει ο Τσίπρας αν δεν θέλει να περάσει στην ιστορία σαν ένας ακόμα από όλους εκείνους τους θλιβερούς αριστερούς που συμβιβάστηκαν και υποτάχτηκαν.
