«Υπάρχουν σήμερα ασθενείς διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ; Ναι, υπάρχουν. Είναι σε κρεβάτι με κανονική φροντίδα; Είναι. Έχουμε ενδείξεις ότι έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε αυτούς τους ασθενείς, σε σχέση με αυτούς οι οποίοι είναι στις μονάδες εντατικής θεραπείας; Δεν έχω τέτοια ένδειξη. Δεν έχω.».
Αυτή ήταν η δήλωση του Μητσοτάκη στη Βουλή την 1η Δεκέμβρη και η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα, την οποία είχε ήδη στα χέρια του, απέδειξε ακριβώς το αντίθετο.
Η αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα, λοιμωξιολόγος και αυτή, προσπάθησε να υποβαθμίσει τη μελέτη λέγοντας ότι «έχει αδυναμίες», ζητώντας μάλιστα τη συνδρομή των παριστάμενων επιστημόνων, Βάνας Παπαευαγγέλου και Γκίκα Μαγιορκίνη.
Πρόκειται για εξευτελισμό και κατάντια του επιστημονικού προσωπικού της κυβέρνησης που προσπαθεί να δικαιολογήσει πολιτικές επιλογές και να καλύψει όπως-όπως τον Μητσοτάκη, ρίχνοντας με αόριστο τρόπο λάσπη στη μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα και μην αναφέροντας κανένα συγκεκριμένο στοιχείο ή/και επιχείρημα.
Η Αναστασία Κοτανίδου, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Εντατικής Θεραπείας, δεν βρήκε μια κουβέντα να πει για το χυδαίο ψέμα του Μητσοτάκη στη Βουλή Επιβεβαίωσε ωστόσο τη μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα.
Αναφερόμενη στο ποσοστό θνητότητας εκτός ΜΕΘ είπε:
«…γι’ αυτό ζητούσαμε περισσότερες κλίνες ΜΕΘ»
«Μπορείτε να πάτε στα αρχεία του ΕΚΑΒ και να δείτε πριν την πανδημία, τις ουρές διασωληνωμένων ανθρώπων. Θυμάμαι χειμώνες που χάναμε 70 και 80 ανθρώπους οι οποίοι περίμεναν να μπουν σε ΜΕΘ. Δεν καταλαβαίνω γιατί το ανακαλύψαμε τώρα.»
ενώ για την αύξηση θνητότητας όταν οι ΜΕΘ δέχονται αυξημένη πίεση δήλωσε:
«Ήταν έκπληξη για μένα η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα. Για εμάς είναι γνωστό εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια ότι όσο μεγαλύτερη πίεση υπάρχει στις ΜΕΘ, τόσο μεγαλύτερη είναι και η θνητότητα.
Αυτό το ζούμε πάρα πολλά χρόνια, το έχουμε επισημάνει σε όλες τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει και ξαφνικά τώρα βλέπω ότι λέμε πράγματα τετριμμένα και γνωστά ως κάτι τρομερό νέο. Δεν καταλαβαίνω ποιος είναι ο λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά».
Συνειδητή απαξίωση της Υγείας
Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης προσωπικά γίνονται οι βασικοί διακινητές fake news και κρύβουν ή αλλοιώνουν επιστημονικά δεδομένα για να δικαιολογήσουν την πολιτική τους.
Δεν πάει πολύ καιρός που κυβερνητικά στελέχη απαξίωναν και αυτά το δημόσιο σύστημα υγείας και τις ΜΕΘ συγκεκριμένα. Χαρακτηριστικά, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου περιέγραψε ως νεκροθάλαμο τις ΜΕΘ:
«…κάποιος μπαίνει στη ΜΕΘ όταν έχει χάσει κάθε ελπίδα. Σαν να τον παραδίδει (σ.σ. ο γιατρός) στον Θεό και πριν τον παραδώσει, τον βάζει στη ΜΕΘ».
Ενώ ο Μάκης Βορίδης ταύτισε τις ΜΕΘ με μια απλή παροχή αναπνευστήρα:
«…για τη συγκεκριμένη ιατρική πράξη, η οποία στη πραγματικότητα είναι η παροχή ενός αναπνευστήρα, δεν έχουμε δηλαδή μία ευρύτερη ιατρική δύσκολη συνθήκη».
Τί δείχνει η μελέτη
Ωστόσο η μελέτη Τσιόδρα Λύτρα είναι αποκαλυπτική γιατί αποδεικνύει με συγκεκριμένα νούμερα ποια είναι η πραγματικότητα.
- Μελετήθηκαν 6.282 περιπτώσεις ασθενών. Από αυτούς που εισήχθησαν σε ΜΕΘ πέθανε το 63,5%. Από αυτούς που έμειναν εκτός ΜΕΘ πέθανε το 88.4%!
- Όσοι περισσότεροι είναι οι διασωληνωμένοι στο ΕΣΥ, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να επιβιώσουν. Συγκεκριμένα, όταν ξεπεραστεί το όριο των 400 διασωληνωμένων και μέχρι τους 499, η θνητότητα αυξάνεται κατά 25%! Πάνω από τους 499 διασωληνωμένους αυξάνεται ακόμα περισσότερο. Όταν δε ξεπεραστεί το όριο των 800 διασωληνομένων η θνητότητα αυξάνεται κατά 57%! Αυτά τα όρια, σύμφωνα με την μελέτη, αντιπροσωπεύουν συνεπώς αίτια θανάτου. Αν τα συγκεκριμένα αίτια αντιμετωπιστούν, οι θάνατοι από Covid μπορούν να περιοριστούν. Γι’ αυτό και η μελέτη καταλήγει στη ανάγκη ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας, το οποίο χαρακτηρίζει χρόνια υποχρηματοδοτημένο και υποστελεχωμένο.
- Υπάρχει τεράστια ανισότητα στην περίθαλψη μεταξύ Αττικής και υπόλοιπης Ελλάδας. Στη Θεσσαλονίκη η θνητότητα ήταν κατά 35% μεγαλύτερη σε σχέση με την Αττική και στην υπόλοιπη Ελλάδα κατά 40% μεγαλύτερη. Όπως αναφέρει η μελέτη: «Αυτό καταδεικνύει τη διαχρονική ανισότητα στον διαμοιρασμό των υποδομών Υγείας στην Ελλάδα, με τα κρεβάτια, τον εξοπλισμό και το εκπαιδευμένο προσωπικό να βρίσκεται στις μεγάλες πόλεις».
Τα συμπεράσματα από την έρευνα είναι πολλά. Ο Θ. Λύτρας συνόψισε κάποια από αυτά στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter στις 14 Δεκεμβρίου:
«Από τους 3988 θανάτους διασωληνωμένων που αναλύθηκαν, 1535 … αποδίδονται αθροιστικά στους 3 αυτούς παράγοντες. Δηλαδή εκτιμάται πως τόσοι θα γλίτωναν αν όλοι νοσηλεύονταν 1. με χαμηλό φόρτο στο ΕΣΥ (<200 διασωληνωμένους),2. σε νοσοκομεία Αττικής, και 3. εντός ΜΕΘ. »
«Εγώ δείχνω τι λένε τα επιδημιολογικά δεδομένα. Και τα δεδομένα δείχνουν πως το ΕΣΥ αδυνατεί να ανταποκριθεί στον αυξημένο φόρτο: με >400 διασωληνωμένους, χάνουμε ασθενείς που αναμένεται να ζούσαν αν νοσηλεύονταν υπό άλλες συνθήκες. Επιπλέον έχουμε κραυγαλέα & απαράδεκτη υγειονομική ανισότητα μεταξύ Αττικής και υπόλοιπης Ελλάδας».
Με λίγα λόγια, η υποχρηματοδότηση και η υποστελέχωση του ΕΣΥ, η άρνηση ενίσχυσής του με ΜΕΘ (με τον εξοπλισμό και το προσωπικό που αντιστοιχεί στις ΜΕΘ) έχει ως αποτέλεσμα όλο και περισσότερους θανάτους. Συγκεκριμένα, το 38% των θανάτων μέχρι σήμερα θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Έτσι τελικά αποδεικνύεται πως είχαν δίκιο οι νοσοκομειακοί γιατροί της ΟΕΝΓΕ που εδώ και μήνες «καταγγέλλουν τις απαράδεκτες συνθήκες με νοσηλεία διασωληνωμένων μηχανικά αεριζόμενων εκτός ΜΕΘ κι επίσης τα επικίνδυνα πρόχειρα “βαφτίσια” ως δήθεν “ΜΕΘ” πρόχειρων πτερύγων που ΔΕΝ είναι ΜΕΘ κυρίως σε νοσοκομεία εκτός Αττικής».
Σε σχέση όμως με την άρνηση ενίσχυσης του ΕΣΥ υπάρχουν και επιπλέον στοιχεία.
Σχετικά με τις ΜΕΘ
Ένα από αυτά είναι το τί σημαίνει ΜΕΘ και το πως είναι στελεχωμένες μια και από την αρχή της πανδημίας κανείς δεν έχει καταλάβει τελικά πόσες ΜΕΘ υπάρχουν στην Ελλάδα. Και αυτή η σύγχυση δεν είναι τυχαία. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη πάλι κυβερνητικά στελέχη όπως ο Βορίδης που προσπαθούν να ταυτίσουν τη ΜΕΘ με έναν αναπνευστήρα.
Το iMEdD Lab, ανεξάρτητο δημοσιογραφικό μέσο που προσπαθεί από την αρχή της πανδημίας να παρέχει πληροφορίες με βάση τη δημοσιογραφική έρευνα, έχει αναδείξει με συγκεκριμένα στοιχεία εδώ και έναν χρόνο την υποστελέχωση των ΜΕΘ και σε νοσηλευτικό και σε ιατρικό προσωπικό και στις 7 Υγειονομικές Περιφέρειες (ΥΠΕ) σε όλη τη χώρα.
Συγκεκριμένα, ενώ ορίζεται ως ελάχιστη προϋπόθεση λειτουργίας να υπάρχουν 4 –εκπαιδευμένοι στην εντατική και επείγουσα ιατρική– νοσηλευτές ανά κλίνη, αυτή δεν πληρούται: η διάμεση αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού ανά κλίνη ΜΕΘ COVID-19 κινείται από δύο ως τρία άτομα σε κάθε ΥΠΕ, με εξαίρεση τα στρατιωτικά νοσοκομεία.
Στην έρευνα καταγράφεται και η υποστελέχωση σε περιπτώσεις όπως της 3ης ΥΠΕ (Μακεδονίας) που βρέθηκαν στο επίκεντρο του δεύτερου κύματος και όπου καμία ΜΕΘ δεν άγγιζε την ελάχιστη προϋπόθεση λειτουργίας. Και αυτό εξηγεί και το πως γίνεται και κατά τη διάρκεια της πανδημίας βλέπαμε επαρχιακές πόλεις όπως το Αγρίνιο να έχουν ποσοστά θνητότητας εντός ΜΕΘ που υπολογίζονταν στο 100%.
Το ζήτημα της ενίσχυσης του ΕΣΥ όμως βάζει ζητήματα και από μια άλλη σκοπιά.
Ποιο είναι το κόστος σε ανθρώπινες ζωές τα τελευταία δυο χρόνια λόγω της μετατροπής του ΕΣΥ σε σύστημα υγείας μιας νόσου (του κορονοϊού) και της παραπομπής όλων των υπόλοιπων περιστατικών είτε στα ιδιωτικά θεραπευτήρια, είτε στις καλένδες;
Η πανδημία οδήγησε σε περισσότερους θανάτους λόγω και άλλων ασθενειών
Ο μεταδιδακτορικός ερευνητής στα Πανεπιστήμια του Κάρντιφ και του Αιγαίου (Μυτιλήνη) Νίκος Καπιτσίνης, συνέκρινε τον αριθμό του συνόλου των θανάτων του 2020 με τον μέσο όρο των πέντε προηγούμενων ετών (2015-2019) για να εντοπιστεί η υπερβάλλουσα θνησιμότητα, δηλαδή ο αριθμός των επιπλέον θανάτων σε μία χρονιά.
Στη μελέτη αυτή εξετάζει δεδομένα από 79 χώρες και φυσικά οι πιο φτωχές χώρες και αυτές με τα πιο χτυπημένα ή και ανύπαρκτα δημόσια συστήματα υγείας είναι που παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά υπερβάλλουσας θνησιμότητας. Το σημαντικό σε σχέση με την Ελλάδα είναι το εξής:
Στην Ελλάδα, στη διάρκεια του 2020 σημειώθηκαν 132.966 θάνατοι, 7,4% περισσότεροι από τον μέσο όρο της πενταετίας 2015-2019 (123.827). Από τους 9.139 επιπλέον θανάτους, οι δηλωμένοι θάνατοι από κορωνοϊό ήταν 4838. Οι υπόλοιποι ήταν από άλλα αίτια. Σύμφωνα με την έρευνα σε μια περίοδο που οι θάνατοι από άλλες αιτίες είναι περιορισμένοι (πχ από γρίπη ή από τροχαία ατυχήματα) η μόνη εξήγηση που υπάρχει είναι το τσακισμένο σύστημα Υγείας.
Διαγνωστικές εξετάσεις που δεν μπόρεσαν να γίνουν εγκαίρως, σοβαρά χειρουργεία και θεραπευτικές αγωγές όπως π.χ. χημειοθεραπείες που δεν μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν, είναι μερικά παραδείγματα των θανάτων στα οποία οδήγησε η υπερφόρτωση του υποχρηματοδοτημένου και υποστελεχωμένου δημόσιου συστήματος υγείας από τον κορωνοϊό.
Ο ίδιος ο ερευνητής σημειώνει:
«Χώρες με υψηλό ποσοστό δημόσιας χρηματοδότησης της περίθαλψης, όπως η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Νορβηγία, είχαν πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Ιδιαίτερα όσες χώρες είχαν ενισχυμένο προσανατολισμό στην πρωτοβάθμια φροντίδα έδειξαν αυξημένες δυνατότητες στον έλεγχο της πανδημίας, όπως η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία, ο Καναδάς. Από την άλλη, χώρες με υψηλό βαθμό ιδιωτικοποίησης και ιδιωτικών δαπανών υγείας είχαν αυξημένες πιθανότητες για απώλειες, όπως το Αζερμπαϊτζάν, η Αίγυπτος, η Βραζιλία, σε αντίθεση με Ιαπωνία, Δανία, Ισλανδία. Ευάλωτες εμφανίστηκαν και χώρες που υποχρεώθηκαν σε μεγάλες περικοπές μετά το 2008, κι εδώ ο ευρωπαϊκός Νότος και η Ελλάδα έχουν πικρή εμπειρία».
Είναι μόνο τα εμβόλια η λύση;
Η αποτελεσματικότητα των εμβολίων είναι πλέον δεδομένη με βάση τους αριθμούς εισαγωγών στα νοσοκομεία και τους αριθμούς των θανάτων. Η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα ωστόσο και η ίδια η διεθνής εμπειρία αποδεικνύουν ότι τα εμβόλια αποτελούν ένα μόνο μέρος της λύσης για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Μαζί με αυτά χρειάζονται, κατ’ αρχήν, μέτρα για αποσυμφόρηση σε εργασιακούς χώρους και Μέσα Μεταφοράς, πρωτοβάθμια περίθαλψη, συστηματική διαδικασία εντοπισμού-ιχνηλάτησης και απομόνωσης των θετικών κρουσμάτων, μαζικά τεστ αντισωμάτων και πολλά άλλα. Εκ των οποίων το πιο ξεκάθαρο, σύμφωνα με τη μελέτη, αυτό που θα είχε σώσει μέχρι σήμερα το 38% αυτών που νόσησαν, διασωληνώθηκαν και δεν τα κατάφεραν είναι ένα: η ενίσχυση του ΕΣΥ, η πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, πραγματικές ΜΕΘ με το προσωπικό που είναι απαραίτητο για να λειτουργήσουν.
Αντίθετα με όλα αυτά, η κυβέρνηση εδώ και ένα χρόνο έχει ταυτίσει τα εμβόλια με το τέλος της πανδημίας και προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη σε αυτούς που δεν εμβολιάζονται. Ο λόγος είναι ξεκάθαρος και μάλιστα το λένε οι ίδιοι με κάθε ευκαιρία: δεν θέλουν ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα Υγείας, το σχέδιό τους για οριστική διάλυση του ΕΣΥ και κλείσιμο νοσοκομείων παραμένει πάνω στο τραπέζι.
Πολύ πρόσφατα ο ίδιος ο Μητσοτάκης είπε ότι:
«έχουμε περιφερειακά νοσοκομεία, μερικές φορές, περισσότερα από όσα θα πρέπει να έχουμε. Δεν γίνεται να έχουμε τρία νοσοκομεία μέσα σε ακτίνα 20-30 χιλιομέτρων, γιατί όλοι ήθελαν ένα νοσοκομείο στην πόλη τους, και να περιμένουμε ότι θα έχουμε τρία καλά νοσοκομεία»,
επιβεβαιώνοντας ότι ακόμα και μέσα στην πανδημία δεν έχει αλλάξει τίποτα για αυτούς.
Ο ρόλος των αλλοπρόσαλλων πολιτικών
Ακόμα και αυτό όμως το εμβολιαστικό πρόγραμμα που οι ίδιοι παρουσιάζουν ως πανάκεια, είναι οι ίδιοι που το υποσκάπτουν. Όταν σε κυβερνητικό επίπεδο εκφωνείται συστηματικά αντιεπιστημονικός λόγος και όταν οι επιστήμονες που συμβουλεύουν την κυβέρνηση χρησιμοποιούν την ιδιότητά τους για να υπερασπίσουν πολιτικά μέτρα, τότε ενισχύεται η σύγχυση, εύλογα ερωτήματα και άλογες επιφυλάξεις απέναντι στον εμβολιασμό, ενώ βρίσκουν πατήματα οι ανορθολογικές θεωρίες συνωμοσίας. Όπως τα διαγράμματα Μαγιορκίνη για τις μαθητικές τάξεις (ότι είτε 15 είτε 25 μαθητές, είναι το ίδιο), ή οι δηλώσεις της Γιαμαρέλου για τη θεία κοινωνία (ότι δεν μεταδίδεται η νόσος από το κουταλάκι) ή του Τσιόδρα για τα λεωφορεία (ότι δεν μπορούμε να τα αυξήσουμε).
Όταν τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση είναι εντελώς ακατανόητα και δεν έχουν σχέση με κανένα επιδημιολογικό δεδομένο, οι θεωρίες συνομωσίας ενισχύονται και η αναξιοπιστία απέναντι σε οποιοδήποτε μέτρο μεγαλώνει.
Ποιος έχει ξεχάσει το κλείσιμο των περιπτέρων μετά τις 12 το βράδυ ή την απαγόρευση κυκλοφορίας σε παραλίες; Όταν ολόκληρη η στόχευση της κυβέρνησης είναι οι ανεμβολίαστοι για τους οποίους παίρνει τιμωρητικά μέτρα και από την άλλη καλλιεργεί πλήρη εφησυχασμό στους εμβολιασμένους (παρότι μπορούν να μεταδώσουν ιό), είναι σίγουρο ότι ένα κομμάτι της κοινωνίας θα πολωθεί (και ήδη αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει) και ένα άλλο θα συνεχίσει να διασπείρει τον ιό.
«Υπάρχουν και θεραπείες, αλλά τώρα κάνουμε εμβόλια»
Πρόσφατα, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στο Σκάι, μίλησε για 8-9 εγκεκριμένες θεραπείες που η ΕΕ και η κυβέρνηση σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν με το τέλος των εμβολιασμών, δημιουργώντας ερωτηματικά σε σχέση με το τί είδους θεραπείες είναι αυτές και για ποιο λόγο δεν έρχονται. Συγκεκριμένα δήλωσε:
«Κάποια στιγμή μέσα στο ευρωπαϊκό χαρτοφυλάκιο θα πρέπει να βάλουμε και τις θεραπευτικές επιλογές. Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει, έχουμε ήδη εγκρίνει σε κοινοτικό επίπεδο έναν αριθμό οκτώ με εννιά θεραπευτικών επιλογών, οι οποίες είναι διαθέσιμες, οι οποίες είναι εγκεκριμένες, πράγμα που σημαίνει ότι, αν οποιαδήποτε κυβέρνηση θελήσει να κινηθεί προς αυτά, μπορεί να το κάνει χωρίς κανένα πρόβλημα αδειοδοτήσεων. Είναι απόλυτα ελεγμένες και εγκεκριμένες. Ακόμα δεν έχουμε φτάσει σε ένα σημείο μαζικής αγοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο αυτών των θεραπευτικών ουσιών, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό πρέπει να γίνει όταν πια πηγαίνουμε στο τέλος των εμβολίων, όχι στην αρχή της προσπάθειας, όπως βρισκόμαστε τώρα»
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει αποτύχει στο εμβολιαστικό της πρόγραμμα και που έχει αρνηθεί να πάρει οποιοδήποτε άλλο μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, με αποτέλεσμα να ξεπερνάμε πλέον τους 100 νεκρούς την ημέρα, αυτές οι δηλώσεις είναι εξοργιστικές.
Ο Μαργαρίτης Σχοινάς, η ΕΕ και η κυβέρνηση πρέπει να εξηγήσουν: για ποιον λόγο πρέπει να περιμένουμε το τέλος των εμβολιασμών για να αγοραστούν μαζικά και να αξιοποιηθούν θεραπείες που είναι ελεγμένες και εγκεκριμένες; Ποιο είναι ακριβώς το «τέλος» των εμβολίων, μετά από το οποίο οι κοινωνίες «δικαιούνται», με τη δική τους λογική και ηθική, να χρησιμοποιήσουν τις υπάρχουσες θεραπείες; Ιδιαίτερα σε χώρες της ΕΕ όπου τα ποσοστά εμβολιασμού ξεπερνούν το 70% και 80%; Γιατί ενώ υπάρχουν θεραπείες πρέπει ο αριθμός των νεκρών να αυξάνεται;
Πρόκειται για μια εγκληματική, κυνική πολιτική η οποία οδηγεί χιλιάδες συνανθρώπους μας στο θάνατο επειδή συνολικά το σύστημα έχει επιλέξει τον εμβολιασμό ως το μόνο μέσο αντιμετώπισης της πανδημίας. Και αυτό παρόλο που αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι και οι εμβολιασμένοι μπορούν να νοσήσουν και να πεθάνουν, έστω και σε πολύ μικρότερα ποσοστά από τους ανεμβολίαστους.
ΕΕ και κυβέρνηση δημιουργούν μια πλασματική αντιπαράθεση: εμβόλια ή θεραπεία. Αυτό που θα έπρεπε να συμβαίνει είναι το απλό και λογικό: χρειάζονται τόσο τα εμβόλια, όσο και οι υπόλοιπες θεραπευτικές επιλογές.
Κυβέρνηση εγκληματιών
Τα αποτελέσματα των κυβερνητικών επιλογών τα βλέπουμε πλέον στην πράξη. Πάνω από 100 νεκροί κάθε μέρα, θα ξεπεράσουν τους 20.000 μέχρι το τέλος του χρόνου και είμαστε ακόμα στην εποχή της παραλλαγής Δέλτα. Η εμφάνιση της Όμικρον αναμένεται να δημιουργήσει νέα δεδομένα την καινούρια χρονιά και ήδη, μια σειρά λοιμωξιολόγοι αλλά και ο ίδιος ο ΠΟΥ προειδοποιούν και συνιστούν επιπλέον μέτρα, μια και τα εμβόλια δεν είναι από μόνα τους αρκετά ακόμα και στις χώρες με εξαιρετικά ψηλά ποσοστά εμβολιασμών.
Όσο η πανδημία διαρκεί και εξελίσσεται, οι επιλογές της κυβέρνησης και του Μητσοτάκη (αλλά και της ΕΕ, όπως αποκαλύπτουν οι δηλώσεις του Μαργαρίτη Σχοινά) γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες και εγκληματικές για την υγεία των εργαζομένων, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων.
Η συζήτηση για τις VIP ΜΕΘ μπορεί να μοιάζει αστεία αλλά δεν είναι. Η άρχουσα τάξη, οι μεγαλοπαπάδες και οι «διασημότητες» έχουν τον τρόπο να παρακάμπτουν λίστες και να βρίσκουν ΜΕΘ. Γιατί γνωρίζουν αυτοί και οι συν αυτώ ποιο είναι το καλύτερο για τον εαυτό τους.
Χρειάζεται εμείς, οι συλλογικότητες του κινήματος, οι οργανώσεις της Αριστεράς, οι μαχητικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, να καταδείξουμε τις κυβερνητικές ευθύνες και να οργανώσουμε τη μάχη για την προστασία της κοινωνίας από τον κορονοϊό και για το δικαίωμα στην υγεία που πρέπει να έχουν όλοι και όλες.
