Βαγγέλης Κολτσίδης, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Vodafone-Panafon
Στις αρχές Μαρτίου ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης πραγματοποίησε επίσκεψη στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Diakinisis στην Αττική.
Μετά από συνάντηση που είχε με τη διοίκηση, τα στελέχη, τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους της εταιρείας δήλωσε:
«Όταν υπάρχει μια κυβερνητική πολιτική που ενθαρρύνει τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα, βάζοντας ταυτόχρονα ψηλά την κοινωνική προστασία, αλλά και όταν την ίδια στιγμή υπάρχει αληθινά προοδευτικό πνεύμα στις επιχειρήσεις και στα σωματεία των εργαζομένων, η Ελλάδα πάει μπροστά, η οικονομία πάει μπροστά, οι εργαζόμενοι βγαίνουν κερδισμένοι».
Συμπλήρωσε βέβαια και ότι:
«Προφανώς, οι άνθρωποι έχουν τα προβλήματά τους. Σίγουρα, θα ήθελαν – όπως όλοι οι εργαζόμενοι – υψηλότερους μισθούς».
Στο ίδιο πνεύμα και ο πρωθυπουργός
Την ίδια μέρα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε στον Alpha παραδέχτηκε ότι:
«Οι μισθοί σήμερα είναι χαμηλοί και αυτό είναι το αποτέλεσμα δεκαετούς κρίσης. Η ανάπτυξη θα πρέπει να αντανακλάται και στους μισθούς».
Στη συνέχεια μεταξύ άλλων είπε:
«Ακούω γκρίνια από τους εργοδότες ότι δεν βρίσκουν υπαλλήλους. Η απάντησή μου είναι πληρώστε περισσότερο… Αυτό που νοιάζει τον πολίτη είναι τι μένει στην τσέπη του… Δεν γίνεται αυτή τη στιγμή ο μισός μισθός να πηγαίνει στο ενοίκιο».
Η κυβέρνηση της ΝΔ, στην προσπάθεια της να παρουσιάσει κάποια κοινωνική ευαισθησία, αναγκάζεται να παραδεχτεί κάποιες αντικειμενικές αλήθειες. Παραδέχεται δηλαδή ότι οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί, ενώ οι μεγάλες επιχειρήσεις παρουσιάζουν αύξηση κερδοφορίας, με αποτέλεσμα να μην αρκούν οι αποδοχές των εργαζομένων ώστε να καλύψουν τις βασικές βιοτικές τους ανάγκες.
Ο υπουργός Εργασίας αποκαλύπτει τη στήριξη που παρέχει η κυβέρνησή του στις μεγάλες επιχειρήσεις (χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες για τις φοροαπαλλαγές, τα δάνεια με ευνοϊκούς όρους, την κατάργηση της φιλεργατικής νομοθεσίας κα).
Επιπλέον, υποστηρίζει ότι όταν πάει καλά η οικονομία (δηλαδή αυξάνουν τα κέρδη τους οι μεγάλες επιχειρήσεις) βγαίνουν κερδισμένοι και οι εργαζόμενοι. Η πραγματικότητα βέβαια είναι γνωστή σε όσους και όσες έχουν έστω και μικρή εμπειρία στην αγορά εργασίας: τα κέρδη μένουν στις τσέπες των αφεντικών και οι εργαζόμενοι ασφυκτιούν.
Πανηγυρισμοί Άδωνι για Jumbo
Ο Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης ανάρτησε στις 8 Μάρτη στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter άρθρο με τα οικονομικά αποτελέσματα του ομίλου Jumbo για το 2021.
Ο Υπουργός πανηγυρίζει για το γεγονός ότι οι πωλήσεις των Jumbo είναι αυξημένες κατά 19,87% και ανέρχονται στο ποσό των 832 εκατ. ευρώ. Τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) ανήλθαν στα 305 εκατ. ευρώ αυξημένα κατά 46% σε σχέση με το 2020.
Σύμφωνα με αυτά που ακούσαμε από τα κυβερνητικά στελέχη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, θα έπρεπε και οι εργαζόμενοι μιας από τις πιο επικερδείς εταιρείες στη χώρα να επωφελούνται από την καλή πορεία της επιχείρησης στην οποία εργάζονται. Μόνο που η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί τους.
Jumbo: Κέρδη για τη διοίκηση, κάτεργο για τους εργαζόμενους
Η εταιρεία Jumbo έχει απασχολήσει αρκετές φορές την κοινή γνώμη με τις εκστρατείες μποϊκοταρίσματος #cancel_jumbo να διαδέχονται η μία την άλλη.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας έχει καταγγείλει δεκάδες φορές τις απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες στον όμιλο κάνοντας λόγο για εργασιακό μεσαίωνα και αποκαλύπτοντας εκβιασμούς των εργαζόμενων από τη διοίκηση. Ο τελευταίος εσωτερικός κανονισμός της εταιρείας περιλαμβάνει το δικαίωμα της διοίκησης:
- να μετακινεί χιλιάδες εργαζομένους σε άλλο κατάστημα σε όλη τη χώρα,
- να επιβάλλει στους εργαζόμενους επέκταση ωραρίου,
- να χορηγεί άδειες τμηματικά ανάλογα με τις ανάγκες της εταιρείας
- και να επιβάλει πρόστιμα σε εργαζόμενους που μπορεί να φτάνουν ακόμα και το 1/4 του συνολικού τους μισθού!
Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, Απόστολος Βακάκης, είναι αυτός που κατά το παρελθόν έχει ταχθεί υπέρ της εφαρμογής 7ημερης και 12ωρης εργασίας. Είναι ο ίδιος που λειτουργεί τα καταστήματα του όλες τις Κυριακές του χρόνου σε Πρέβεζα και Κατερίνη, είναι αυτός που πιέζει να ανοίξουν τα καταστήματα και την αργία της 26ης Δεκεμβρίου, ενώ έχει επιβάλει την εξαήμερη εργασία στους εργαζομένους του.
Τα Jumbo δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας
Οι εργασιακές συνθήκες στα Jumbo δεν είναι κάποια εξαίρεση στον παράδεισο της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα. Αντίθετα, αποκαλύπτουν τον τρόπο με τον οποίο βγάζουν τα κέρδη τους οι μεγαλοεπιχειρηματίες, εκμεταλλευόμενοι την εργασία των υπαλλήλων τους.
Αυτό επιβεβαιώνει και η ετήσια έκθεση του Πληροφοριακού Συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» για το 2021.
Στην έκθεση διαπιστώνεται:
- Αύξηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας των εργαζομένων [κατά μέσο όρο σε πάνω από 38 ώρες τη βδομάδα]
- Το 1/3 των απασχολούμενων αμείβεται με λιγότερα από 500 ευρώ τον μήνα
- Πληθώρα εργαζόμενων δουλεύουν με συμβάσεις μερικού χρόνου ή σε καθεστώς ημιαπασχόλησης
Ο νόμος Χατζηδάκη έχει καταργήσει θεμελιώδεις κατακτήσεις των εργαζομένων όπως το 8ωρο, δίνοντας το «ελεύθερο» στις μεγάλες επιχειρήσεις να αυξάνουν τα κέρδη τους πατώντας πάνω στην ακραία εκμετάλλευση των εργαζομένων τους.
Το τελευταίο διάστημα η πλειοψηφία της κοινωνίας δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει στην κατακόρυφη αύξηση των τιμών στο ρεύμα, τα καύσιμα, τα είδη πρώτης ανάγκης και τα τρόφιμα.
Οι πενιχρές αυξήσεις του βασικού μισθού δεν αρκούν ούτε για να καλύψουν την άνοδο του πληθωρισμού, η οποία μειώνει με τη σειρά της ακόμη περισσότερο την αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων.
Ακόμη μια φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία από τις βασικές αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος: τη συσσώρευση πλούτου σε λίγα χέρια από τη μία μεριά (μεγαλοεπιχειρηματίες) και από την άλλη την εξαθλίωση και την ανέχεια για την υπόλοιπη κοινωνία (εργαζόμενοι, φτωχά στρώματα και άνεργοι).
Ανάγκη οργάνωσης και κοινής δράσης
Όταν αναφέρεται ο υπουργός Εργασίας στο «προοδευτικό πνεύμα» των εργαζομένων και των σωματείων τους εννοεί την υποταγή των συμφερόντων των εργαζομένων στα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Με μία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση στην εξουσία ο μόνος που μπορεί να απειλήσει τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι ο κοινός αγώνας των εργαζομένων, των φτωχών στρωμάτων και των ανέργων.
Σήμερα βέβαια, οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ των εργοδοτών και της κυβέρνησής τους και δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να προσφέρουν στους αγώνες των εργαζομένων και των ανέργων.
Αυτό όμως δεν ισχύει για τα συνδικάτα στο σύνολό τους και ειδικά για τη βάση του συνδικαλιστικού κινήματος. Αντίθετα, τα σωματεία σε επίπεδο βάσης αποτελούν το σημαντικότερο εργαλείο που έχουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ολομέτωπη επίθεση που δέχονται από τους μεγαλοεργοδότες και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Τα σωματεία πρέπει να περάσουν στα χέρια των εργαζομένων και να λειτουργούν δημοκρατικά και ενωτικά.
Οι διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις που μπορεί να υπάρχουν σε ιδεολογικό, πολιτικό, θεωρητικό επίπεδο ανάμεσα στους εργαζόμενους δεν πρέπει να αποτελούν λόγο για τη διάσπαση του εργατικού κινήματος.
Η ενωτική δράση όλων των αγωνιζόμενων στρωμάτων μέσα από συλλογικούς φορείς και μαχητικά σωματεία πρέπει να αποτελεί την κοινή συνισταμένη για τη βελτίωση των όρων ζωής και εργασίας της κοινωνικής πλειοψηφίας.
