Δημοσιεύουμε δελτίο τύπου που μας έστειλε η συλλογικότητα Generation 400
Μια εβδομάδα έχει περάσει από τις φονικές πυρκαγιές που ξέσπασαν στην ανατολική Αττική και άφησαν πίσω τους τεράστιες υλικές ζημιές και την ανυπολόγιστη καταστροφή από τον θάνατο πάνω από 90 ανθρώπων.
Τις προηγούμενες ημέρες, η πρωτοβουλία μας έγινε κομμάτι του πρωτοφανούς κύματος αλληλεγγύης στους πυρόπληκτους στην Ραφήνα και την Νέα Μάκρη. Οι εμπειρίες μας από τις περιοχές που βίωσαν την τραγωδία ήταν καταλυτικές καθώς κυριαρχούσε ο βαρύς πόνος και το πένθος των πυρόπληκτων ταυτόχρονα με την συγκινητική αλληλεγγύη.
Το συμπέρασμα είναι πως μια φυσική καταστροφή εξελίχθηκε σε θανατηφόρο κυβερνητικό έγκλημα όπου συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με την τραγική έλλειψη κρατικής υποστήριξης, πόρων και συντονισμού.
Η αγανάκτηση μας κατακλύζει, για ένα κράτος ικανό να ξεπληρώνει χρέη, ικανό να ενεργοποιεί χιλιάδες αστυνομικούς για την καταστολή ή τη προστασία του πολιτικού προσωπικού, ικανό να σπαταλά δισεκατομμύρια για την παραμονή στο ΝΑΤΟ αλλά ταυτόχρονα πλήρως ανίκανο να παρέχει προστασία από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες στους πολίτες του.
Αυτή η ανικανότητα είναι στο DNA των μνημονικών πολιτικών όπου οικοδομούν ένα κράτος φοροεισπράκτορα, χωρίς κοινωνικές παροχές που στον παραμικρό κίνδυνο ή δυσκολία μετράει δεκάδες νεκρούς και επαιτεί για βοήθεια από «εθνικούς ευεργέτες».
Για αυτό το λόγο Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση συζητούν επί της πρότασης Μητσοτάκη για ανάληψη του κόστους συντήρησης των πυροσβεστικών μέσων, από το Ίδρυμα Νιάρχος.
Η οργή μας ξεχειλίζει, για το θράσος της κυβερνητικής προπαγάνδας που προσπαθεί να μετακυλήσει ευθύνες στους ίδιους τους πυρόπληκτους, στα καιρικά φαινόμενα και στον πολεοδομικό σχεδιασμό.
Είναι το ίδιο θράσος, όπου αντιμετωπίσαμε σαν νέα γενιά απέναντι στις διεκδικήσεις μας, για να μην ζήσουμε σαν δούλοι των 400 ευρώ.
Eίναι το ίδιο θράσος όπου αντιμετώπισε όποιος έχασε το σπίτι του από τους πλειστηριασμούς.
Είναι το ίδιο θράσος με το οποίο προπαγάνδιζαν την αναγκαιότητα της λιτότητας, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και των ιδιωτικοποιήσεων όλα αυτά τα χρόνια.
Το «μαζί τα φάγαμε» του 2010 όπως και τα σύγχρονα «όλοι φταίμε για την καταστροφή» ή «μαζί τα κάψαμε» είναι η χυδαία προσπάθεια αποποίησης των πολιτικών ευθυνών και μεταφοράς τους στην ίδια την κοινωνία.
Παρότι οι περισσότεροι από εμάς ενηλικιωθήκαμε μέσα στην κρίση και την εφαρμογή των μνημονίων, αρνούμαστε να συνηθίσουμε.
Αρνούμαστε η διάσωση των τραπεζών και η επίτευξη δημοσιονομικών στόχων να ιεραρχείται πιο ψηλά από την ανθρώπινη ζωή.
Αρνούμαστε να δουλεύουμε 40 ώρες τη βδομάδα για μισθούς-χαρτζιλίκια που μας τα παίρνουν από παντού και να δεχτούμε το θάνατο από πυρκαγιές, πλημμύρες, φτώχια ή αδυναμία παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης εν έτη 2018.
Αρνούμαστε τη μοιρολατρία, η αγανάκτηση και η οργή όλων μας να γίνουν δράση:
- Να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους
- Να ψηφιστούν άμεσα μέτρα ανακούφισης και αποζημίωσης των πυρόπληκτων
- Δεν ξεχνάμε – δεν συγχωρούμε, να παραιτηθούν τώρα οι κυβερνητικοί και υπηρεσιακοί υπεύθυνοι, άμεση απόδοση ποινικών ευθυνών
Καλούμε τους επισφαλής εργαζομένους, τους άνεργους, τη γενιά των 400 ευρώ να οργανωθούμε μαζί, πλάι στους πυρόπληκτους, να συνεχίσουμε με κάθε τρόπο τις δράσεις για την ανάδειξη των πολιτικών ευθυνών της κυβέρνησης και να ενισχύσουμε την αλληλεγγύη.
Δικά σας τα πλεονάσματα, δικοί μας οι νεκροί
