Η αντιφασιστική πορεία που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα για τα 9 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα από τον νεοναζί και μέλος της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, Γιώργο Ρουπακιά, για άλλη μια χρονιά ήταν μεγαλειώδης. Πάνω από 10.000 κόσμου βγήκε στους δρόμους του Κερατσινίου με παλμό, ενώ η Μάγδα Φύσσα ήταν όπως πάντα στην κεφαλή της πορείας μαζί με τον πατέρα του Βασίλη Μάγγου.
Ένα στοιχείο που αξίζει να κρατήσουμε είναι πως για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά συμμετείχε ενωτικά στην πορεία και το ΚΚΕ.
Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και πορείες σε 14 ακόμα πόλεις.
Ένα άλλο εξίσου σημαντικό στοιχείο που αξίζει να σημειώσουμε είναι το κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθούσαν να χτίσουν οι δυνάμεις της αστυνομίας. Όπως δήλωσαν κάτοικοι της περιοχής, τις προηγούμενες μέρες η αστυνομία προειδοποιούσε τους κατοίκους ότι θα γίνουν επεισόδια.
Την ημέρα της πορείας η αστυνομία προχώρησε σε εξακρίβωση στοιχείων σε πολλούς που έβγαιναν από το μετρό της Νίκαιας, ενώ μηχανάκια της ομάδας ΔΙΑΣ προκαλούσαν κόσμο που κατευθυνόταν προς το σημείο της συγκέντρωσης.
Όμως, η μαζική και μαχητική πορεία έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Παρά το κλίμα τρομοκρατίας ο κόσμος θα συνεχίσει να βρίσκεται στους δρόμους. 9 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και 2 χρόνια από την καταδικαστική απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής, που αναγνώρισε τη νεοναζιστική συμμορία ως εγκληματική οργάνωση, φαίνεται πως τίποτα δεν έχει τελειώσει. Κι αυτό γιατί το τελευταίο διάστημα οι νεοναζί προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν και να κερδίσουν χώρο παρέμβασης.
Διαβάστε στην συνέχεια άρθρο του σ. Τάκη Γιαννόπουλου για την προσπάθεια που κάνουν οι φασίστες να επανεμφανιστούν.
Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη από την πλευρά της ναζιστικής ακροδεξιάς είχαμε τα εξής:
- Διεξαγωγή του 9ου συνεδρίου της Χρυσής Αυγής και διοργάνωση πανελλαδικής φιέστας στις Θερμοπύλες στις 10/9, για πρώτη φορά μετά από χρόνια.
- Την επαναλειτουργία του site της ΧΑ, εκδηλώσεις στο στέκι νεολαίας ΣΑΡΙΣΑ στη Θεσσαλονίκη, δράσεις πυρήνων στην Κρήτη, στον Βόλο, στη Λακωνία κ.α., πύρινα άρθρα του Μιχαλολιάκου μέσα από το κέντρο αποκατάστασης όπου βρίσκεται.
- Συγκέντρωση, πορεία και ομιλία Κασιδιάρη στη Θεσσαλονίκη την ημέρα των πορειών της ΔΕΘ με 300 συμμετέχοντες και νεολαίους που προκαλούσαν ανοικτά μετανάστες, αλλά και μέλη αριστερών οργανώσεων!
- Καταγραφή δημοσκοπικών ποσοστών του κόμματος Κασιδιάρη 1,6-2%, που του ανοίγουν την προοπτική να ελπίζει σε είσοδο στη Βουλή.
- Δράσεις φασιστών στα σύνορα του Έβρου ενάντια στους πρόσφυγες.
Την ίδια ώρα ξεκινάει ξανά στις 28 Σεπτέμβρη η 2η δίκη της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο της Αθήνας, με ανοικτό τον κίνδυνο νέων αποφυλακίσεων και βασικό στόχο από τη μεριά τους την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης.
Προσπαθούν να επανέλθουν στο προσκήνιο
Οι φασίστες δείχνουν τα δόντια τους και προσπαθούν να επανέλθουν με όλους τους τρόπους. Από τη μια με την παλιά δοκιμασμένη μέθοδο της Χρυσής Αυγής των τραμπουκισμών και της βίας και από την άλλη με αυτή της πιο «σοβαρής εκδοχής» της, που τόσο επίμονα και προκλητικά ζητούσαν επώνυμα στελέχη της ΝΔ!
Η πολιτική και οικονομική κρίση, το όργιο συνωμοσιολογίας και ανορθολογισμού με αφορμή την πανδημία, σε συνδυασμό με το πολιτικό κενό και την αδυναμία της Αριστεράς να δώσει μια μαζική και πειστική εναλλακτική απάντηση, δίνουν αέρα στα πανιά όλων των εκφάνσεων της Ακροδεξιάς, ναζιστικής και μη. Από τη Χρυσή Αυγή ως τον Βελόπουλο και τους Βοριδο-γεωργιάδηδες της ΝΔ.
Αυτό άλλωστε αποτελεί διεθνές φαινόμενο. Το 41% της Λεπέν στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, το 20,4% των Σουηδών Δημοκρατών στις πρόσφατες εκλογές στη Σουηδία, η πρωτιά της Μελόνι στις δημοσκοπήσεις στην Ιταλία, η υψηλή δημοτικότητα του Τραμπ στις ΗΠΑ, αποτελούν πολύ σαφή δείγματα του κινδύνου που μας απειλεί.
Αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή πολέμων, γεωπολιτικής αστάθειας και συγκρούσεων που κάνει τα ακροδεξιά φαινόμενα ακόμα πιο επικίνδυνα.
Πέρυσι τέτοια εποχή είχαμε την προκλητική εμφάνιση φασιστών στις περιοχές της Σταυρούπολης και του Ευόσμου στη Θεσσαλονίκη, όπως και επιθέσεις στην Αθήνα. Όλες, διόλου τυχαία, στόχευαν μέλη οργανώσεων της Αριστεράς.
Τότε είχαμε μια μαζική και μαχητική απάντηση του αντιφασιστικού κινήματος τόσο στην Σταυρούπολη όσο και στην Αθήνα στο Εφετείο στις 7 Οκτώβρη με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Αυτές ήταν πολύ σημαντικές κινήσεις για να ανακοπεί η προκλητικότητα των φασιστών. Ωστόσο δεν είναι αρκετές για να διασφαλίσουμε ότι θα παραμείνουν στο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο.
Τώρα προσπαθούν να επανεμφανιστούν. Το κάνουν με προσαρμογή των θέσεών τους ώστε να χαϊδεύουν κάθε αντιδραστική πτυχή θεωριών που πιστεύαμε ότι ανήκουν οριστικά στο παρελθόν: την αμφισβήτηση του δικαιώματος στην άμβλωση, την απόσυρση μαθημάτων σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης από τα σχολεία, τις δολοφονίες προσφύγων στα σύνορα, τον αντικομμουνισμό, τον μύθο του «διωκόμενου έθνους» και της παγκόσμιας εβραϊκής συνωμοσίας, τη θεωρία ότι τα εμβόλια στοχεύουν στη μείωση του πληθυσμού, τη θεωρία της «Μεγάλης Αντικατάστασης» του λευκού πληθυσμού από μουσουλμάνους, κοκ. Ακόμα και την κλιματική κρίση την θεωρούν ψέμα και παραμύθι μεγάλων και σκοτεινών δυνάμεων!
Κανένας εφησυχασμός!
Κάθε λογική εφησυχασμού απέναντι στους φασίστες ρίχνει νερό στον μύλο τους. Απόψεις του είδους «ο φασισμός τελείωσε με την καταδίκη της ΧΑ», «μαζεύονται πολύ λίγοι στις συγκεντρώσεις τους», «η ΧΑ διαλύθηκε οριστικά», κοκ, δεν λαμβάνουν υπόψη την ιστορία αλλά και την σημερινή πραγματικότητα όπως ξεδιπλώνεται γύρω μας διεθνώς.
Παραβλέπουν την εμπειρία της ανόδου της Χρυσής Αυγής από το 0,29% το 2009 στο 9,4% και τις 536.000 ψήφους στις ευρωεκλογές του 2014. Παραβλέπουν τις διεθνείς και εγχώριες αντικειμενικές συνθήκες που ευνοούν την άνοδο της Ακροδεξιάς. Τέλος αγνοούν ή υποτιμούν την τωρινή τους δραστηριότητα σε συνθήκες καταδίκης, φυλακίσεων και εκπαραθύρωσης από τη Βουλή.
Οι «Έλληνες» του Κασιδιάρη και η Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου, αποτελούν τις πιο σημαντικές και άμεσες απειλές για το κίνημα. Και αυτό γιατί σε αντίθεση με τους άλλους, μπορούν να κινητοποιούν ομάδες κρούσης και τάγματα εφόδου στους δρόμους όταν οι συνθήκες τους το επιτρέπουν.
Το σύστημα τους ανέχεται, ας μην υπάρχουν αυταπάτες σε σχέση μ’ αυτό. Άλλωστε, τόσο ο Μιχαλολιάκος όσο και ο Κασιδιάρης, παρά το ότι έχουν καταδικαστεί σαν ηγετικά στελέχη εγκληματικής οργάνωσης, μπορούν να κατεβαίνουν στις εκλογές χωρίς να είναι τυπικά αρχηγοί, να διατηρούν στέκια, γραφεία και σάιτ, να κάνουν δημόσιες εκδηλώσεις, συνέδρια και ομιλίες, να έχουν εκπροσώπηση σε δήμους και περιφέρειες, κοκ. Είναι να διερωτάται κανείς τα μέλη ποιας άλλης εγκληματικής οργάνωσης απολαμβάνουν τέτοιες ελευθερίες.
Η Χρυσή Αυγή μπορεί να μην καταγράφεται ακόμα στις δημοσκοπήσεις και ο Μιχαλολιάκος να μην έχει ξεκαθαρίσει ότι θα κατέβει στις εκλογές, αλλά το σίγουρο είναι ότι μετράει το κλίμα και τις δυνάμεις του για να το κάνει. Άλλωστε το 9ο συνέδριό της έγινε στα κρυφά και ανέδειξε νέα ηγεσία.
Ο Κασιδιάρης με την αμέριστη στήριξη του Χίου και εφημερίδων τύπου «Μακελειό» και «Ελεύθερη Ώρα» προσπαθεί να κρύψει το τατουάζ με την σβάστικα στο μπράτσο και να φορέσει την «γραβάτα» του Σαλβίνι ή της Μελόνι.
Και αυτός όπως και η Χρυσή Αυγή, αυτή τη στιγμή έχουν το κέντρο βάρους των δράσεών τους στη Θεσσαλονίκη. Ξεκινούν από εκεί που έχουν τις περισσότερες δυνάμεις και από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές.
Σε άλλες περιοχές και ειδικά σε αυτές που βρίσκονται στα σύνορα ή στα νησιά του Β. Αιγαίου, οι φασίστες όλων των ειδών δρουν μέσα από τοπικά μετωπικά σχήματα με παρακρατικά χαρακτηριστικά, αξιοποιώντας το κλίμα εθνικισμού και ξενοφοβίας και σε συνεργασία με κυβερνητικούς παράγοντες, στελέχη της αυτοδιοίκησης, τον στρατό και την αστυνομία, παίζουν ενεργό ρόλο σε αντιπροσφυγικές δράσεις και επαναπροωθήσεις.
Το αντιφασιστικό κίνημα και η Αριστερά
Το ευρύτερο αντιφασιστικό κίνημα και οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής-ανατρεπτικής Αριστεράς έχουν ευθύνη να μπουν μπροστά για να κινητοποιήσουν ευρύτερα το μαζικό κίνημα, με στόχο να στείλουν τους φασίστες στα σκουπίδια της ιστορίας.
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι οι πρώτες που θα χτυπηθούν αν οι φασίστες καταφέρουν να δημιουργήσουν ξανά περιοχές άβατα τύπου Αγίου Παντελεήμονα ή Νίκαιας. Γι’ αυτό πρέπει να κινητοποιηθούν έγκαιρα. Κανένα αστικό δικαστήριο ή κόμμα του κατεστημένου δεν πρόκειται να εξαλείψει τον φασισμό! Να τον ελέγξουν ώστε να μην ξεφεύγει από τα όρια και τα σχέδιά τους, ναι. Να τον εξαλείψουν, όχι. Γιατί τον χρειάζονται στις κοινωνικές συγκρούσεις που έρχονται. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η έγκαιρη δράση της Αριστεράς.
Δεν πρέπει να περιμένουμε να έχουμε νέο νεκρό ή τραυματίες για να δράσουμε. Τώρα ξέρουμε. Οι πορείες είναι απαραίτητες. Όπως έγινε και φέτος στις 18 Σεπτέμβρη στο Κερατσίνι, χρειάζεται να δίνουμε μαζικές, ενωτικές και μαχητικές απαντήσεις. Και η παρουσία στο δικαστήριο είναι απαραίτητη.
Όμως και αυτά –όσο απαραίτητα και αν είναι– δεν αρκούν. Χρειαζόμαστε ξανά αντιφασιστικές επιτροπές όπως κάναμε κυρίως από το 2011 και μετά. Σε γειτονιές, πόλεις, εργατικά σωματεία, φοιτητικούς χώρους, σχολεία κοκ. Πλατιές, ενωτικές, με δημοκρατική λειτουργία και σταθερή δράση. Που να απαντούν πολιτικά στις ναζιστικές και ακροδεξιές απόψεις. Και που να υπερασπίζουν έμπρακτα τον καθένα και την καθεμία που απειλείται από τους φασίστες.
