Πριν μερικές μέρες, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Βόνταφον, σε καταγγελία του δημοσιεύει ένα e-mail που έστειλε προϊστάμενος της εταιρίας στο τμήμα VBC Connections.
Η γλώσσα και το περιεχόμενο του mail αυτού παραπέμπει σε κέντρο εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων του ελληνικού στρατού και προσπαθεί να διαλύσει κάθε έννοια εργασιακής αξιοπρέπειας.
Παραθέτουμε παρακάτω αποσπάσματα από το mail αυτό, για να πάρουν οι αναγνώστες μας εικόνα περι τίνος πρόκειται:
«Διανύουμε περίοδο αδειών και αναμένω από όσους έχουν μείνει πίσω να δίνουν το 110% του εαυτού τους καθημερινά για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στα daily tasks.
…
Ο (όνομα Supervisor) και εγώ κάναμε τα πάντα για να μπορέσουμε να σας εξυπηρετήσουμε στο κομμάτι των αδειών. Παρόλα αυτά δεν βλέπω την ίδια ανταπόκριση και από εσάς. Να είστε σίγουροι ότι θα με βάλει σε αρκετές σκέψεις αυτή η συμπεριφορά σας και θα το σκεφτώ αρκετά για τον τρόπο που θα εξυπηρετηθείτε στην επόμενη περίοδο αδειών.
…
Πριν βγείτε διάλειμμα περνάτε από το γραφείο μου για να με ενημερώσετε. Κανείς δεν θα βγαίνει διάλειμμα αν δεν με ενημερώσετε πρώτα
…
Την ώρα που είμαστε στο γραφείο και εργαζόμαστε, απλά εργαζόμαστε. Δεν μιλάμε σε τηλέφωνο εκτός δουλειάς, δεν τρώμε. Στο διάλειμμα σας όλοι μπορείτε να μιλήσετε όσο θέλετε και να φάτε όσο θέλετε.
…
Όταν δεν έχουμε δουλειά, είστε υποχρεωμένοι αμέσως να μου ζητήσετε.
…
Είναι η τελευταία προειδοποίηση και ισχύει για όλους.
…
Δεν περίμενα πότε να συντάξω το συγκεκριμένο email και αυτό είναι αποκλειστικά κατόρθωμα δικό σας.»
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Το ύφος; Την προσπάθεια πλήρους ελέγχου όσων συμβαίνουν στο χώρο εργασίας; Τις έμμεσες απειλές για τις άδειες; Την συμπεριφορά δασκάλου της δεκαετίας του ’50 με τη βίτσα στο χέρι;
***
Η Vodafone θέλει να παρουσιάζεται ως «προοδευτική» εταιρία, που δεν έχει εργαζόμενους αλλά «συνεργάτες», που χρηματοδοτεί τα pride και είναι ανοιχτόμυαλη. Αυτά στην επιφάνεια, καθώς όπως πολλές φορές έχει αποδειχτεί, τα παραπάνω γίνονται στην προσπάθεια να κρυφτεί το γεγονός ότι η εταιρία υιοθετεί ακραίες μορφές αυταρχισμού και εκμετάλλευσης των εργαζομένων της. Ενδεικτικά αναφέρουμε: απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους, κυριαρχία ελαστικών μορφών εργασίας μέσω επινοικίασης εργαζομένων, μηνύσεις, πειθαρχικά συμβούλια, και πολλά άλλα.
***
Η δημοσιοποίηση της παραπάνω επιστολής απλά αποδεικνύει αυτό που η εταιρία προσπαθεί να κρύψει: τον αυταρχισμό και την απληστία της.
