Από την αρχή της πανδημίας αλλά κυρίως τον τελευταίο χρόνο, τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης το έχουν παραξηλώσει στην προσπάθεια δημιουργίας μιας εικονικής πραγματικότητας. Τα ψέματα, η απόκρυψη και η παραπληροφόρηση γύρω από τον χειρισμό διαφόρων θεμάτων από την κυβέρνηση είναι μια καθημερινότητα, ενώ σκληρή προσπάθεια γίνεται για να αποκρυφθούν τα στοιχεία της διαρκώς επιδεινούμενης καθημερινότητας της κοινωνίας. Πρόσφατα μάλιστα, «ενημερωτικές» εκπομπές άρχισαν να ασχολούνται με θέματα όπως το τι λένε τα άστρα για το μέλλον του πρωθυπουργού…
Σαν αποτέλεσμα, πολύς κόσμος έχει στραφεί πλέον σε εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ενημέρωσή του. Έτσι, παράλληλα με το διαρκές τάισμα με δημόσιο χρήμα του «υγιούς» και φίλιου ιδιωτικού τομέα στα ΜΜΕ, γίνονται και προσπάθειες φίμωσης ή λογοκρισίας εκεί που δεν φτάνει το χέρι της κυβέρνησης. Γιατί όσο λιγότερες φωνές κριτικής ακούγονται, τόσο το καλύτερο για την ίδια και αυτούς που εξυπηρετεί… Ας δούμε τα τελευταία «γιορτινά» επεισόδια.
Στη σκηνή και στην οθόνη…
Οι τελευταίες περιπέτειες του κωμικού Χ. Ζαραλίκου δε φαίνεται να έχουν τέλος. Ανήμερα της πρωτοχρονιάς, ο λογαριασμός του στο twitter «έπεσε», μετά από σχόλιο για την εορταστική συναυλία που διοργάνωσε ο Δήμος Αθήνας το βράδυ της παραμονής του νέου έτους με τον Σ. Ρουβά στον Λυκαβηττό. Απευθυνόμενος στον δήμαρχο Κ. Μπακογιάννη ο κωμικός έγραψε:
«…κι εγώ μικρός έβαζα άλλους να λένε τα κάλαντα κι εγώ έκανα ταμείο. Νιώθω».
Απ’ ότι φαίνεται, το ειρωνικό σχόλιο για την πανάκριβη πρωτοχρονιάτικη φιέστα δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα… Την επόμενη μέρα και επειδή οι ηλεκτρονικές «προειδοποιήσεις» δεν αρκούν, μετά από τηλεφωνική καταγγελία για μη τήρηση των υγειονομικών μέτρων, το θέατρο στο οποίο παίζει ο Χ. Ζαραλίκος στη Θεσσαλονίκη δέχτηκε επίσκεψη από την αστυνομία. Παρότι οι αστυνομικοί δεν διαπίστωσαν κάποια παράβαση και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν χωρίς να διακοπεί η παράσταση, το μήνυμα ήταν αρκετά σαφές. Όλα αυτά συνέβησαν έναν μόλις μήνα από την τελευταία «επίσκεψη» που δέχτηκε ο κωμικός την ώρα της παράστασης από τη «δημοσιογράφο» Σάσα Σταμάτη και μέλη της «συνοδείας» της, που ανέβηκαν στη σκηνή να του ζητήσουν τον λόγο, καθώς είχε γίνει υπαινιγμός για το όνομα του επιχειρηματία Β. Μαρινάκη. Είναι φανερό πως υπάρχει μια στροφή το τελευταίο διάστημα και μπράβοι, αστυνομικοί, μεγαλοδημοσιογράφοι, δήμαρχοι, κα, έχουν αποκτήσει ιδιαίτερο «ενδιαφέρον» για την τέχνη…
…και από το θέατρο στην ποίηση
Στην περίπτωση του Σ. Κραουνάκη, αυτό που αρχικά ενόχλησε ήταν ένα ποίημα που αναφερόταν επίσης στην πανάκριβη συναυλία με τον Σ. Ρουβά στον Λυκαβηττό. Το αποτέλεσμα ήταν να «πέσει» το προφίλ του στο facebook, κάτι που επαναλήφθηκε μερικές μέρες αργότερα με αφορμή το κείμενο του συνθέτη σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησης να απαγορευτεί η μουσική στα νυχτερινά μαγαζιά, στερώντας το μεροκάματο από τους ήδη χτυπημένους εργαζόμενους στον χώρο της τέχνης.
Λεφτά για τον Ρουβά, λογοκρισία για τους υπόλοιπους
Τα γεγονότα του τελευταίου διαστήματος επιβεβαιώνουν ότι για την κυβέρνηση και τους συνεργάτες – συγγενείς της στην τοπική αυτοδιοίκηση, τέχνη και ψυχαγωγία ένα «πράγμα» που της δίνει τη δυνατότητα να στήνει φαντασμαγορικά σόου και να ξοδεύει μεγάλες ποσότητες δημόσιου χρήματος στους καλλιτέχνες του κύκλου της. Οτιδήποτε είναι προσιτό στον μέσο άνθρωπο, οτιδήποτε επιτρέπει στους καλλιτέχνες που δεν έχουν το «όνομα» του Ρουβά να ζουν αξιοπρεπώς, οτιδήποτε τολμάει να ασκήσει κριτική στην πολιτική τους θα απαγορεύεται και θα φιμώνεται.
Τα πάνω από 210.000 ευρώ που δαπανήθηκαν σε μια συναυλία που παρακολούθησε ζωντανά μόνο ο Δήμαρχος και λίγοι συγγενείς και φίλοι και με τα ΜΑΤ διάσπαρτα στον λόφο του Λυκαβηττού λες και περίμεναν τρομοκρατική επίθεση, αποτελούν πρόκληση για κάθε άνθρωπο που αγωνιά για την υγεία και τη δουλειά του, τη ζωή των γονιών του, το σχολείο των παιδιών του… Δεν είναι λοιπόν παράλογο που τέτοιου είδους σκάνδαλα καλύπτονται με λογοκρισία την ώρα που ο Δήμαρχος κατηγορεί όσους και όσες αντιδρούν για «μιζέρια».
Οι περιπτώσεις του Ζαραλίκου και του Κραουνάκη δεν είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Στην σημερινή εποχή που η ροή της πληροφορίας παίζει κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτικού κλίματος, η κυβέρνηση κινείται με το καρότο της λίστας Πέτσα και το μαστίγιο της λογοκρισίας για να περάσει την εικόνα που θέλει. Δυστυχώς για αυτούς, θα πρέπει να τους ενημερώσουμε πως δεν θα τα καταφέρουν. Όσα καθεστώτα λογόκριναν την τέχνη και την ενημέρωση τελικά ηττήθηκαν και γελοιοποιήθηκαν. Ας ρωτήσουν εκεί στην κυβέρνηση να τους πουν την εμπειρία της Χούντας σε αυτό το επίπεδο…
Δεν είναι τυχαίο ότι στην έκθεση των «Δημοσιογράφων χωρίς σύνορα» η Ελλάδα το 2021 έπεσε 5 θέσεις στη διεθνή κατάταξη για την ελευθερία του τύπου. Βρίσκεται σήμερα στην 70η θέση, κάτω από πολλές χώρες της Αφρικής και της Ασίας, και από τις τελευταίες χώρες της ΕΕ.
Την ίδια στιγμή όμως, το ποσοστό των ανθρώπων που δεν αρκείται στην «ενημέρωση» του Πρετεντέρη και του Πορτοσάλτε μεγαλώνει. Βλέπει τι συμβαίνει γύρω του και πόσο αυτό είναι ασύμβατο με τα πανηγυρικά ολογράμματα που παρουσιάζονται στα ΜΜΕ. Και αντιδρά, κάποιες φορές μέσω του διαδικτύου, αλλά και πολλές φορές στον δρόμο. Και έτσι πρέπει να συνεχίσει για να βάλει φρένο στα ψέματα και τη λογοκρισία.
