Γιώργος Φράγκος, φοιτητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας & Ιστορίας Πανεπιστημίου Αιγαίου – Μυτιλήνη
Υπό την πίεση των μεγαλειωδών διαδηλώσεων του περασμένου Σαββάτου 28 Νοέμβρη στους δρόμους της Γαλλίας ενάντια στο άρθρο 24 του νομοσχεδίου που ποινικοποιεί την βιντεοσκόπηση αστυνομικών, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να το παγώσει ώστε να ξαναγραφεί. Η οργή του κόσμου και η οργανωμένη αντίδραση ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία, η οποία δεν θα μπορούσε πλέον να καταγραφεί, πλημμύρισε τους δρόμους του Παρισιού και κατάφερε να οδηγήσει την κυβέρνηση Μακρόν σε υποχώρηση. Συγκεκριμένα, με τη νέα ρύθμιση όσοι δημοσιοποιούσαν φωτογραφίες ή βίντεο αστυνομικών θα τιμωρούνταν με φυλάκιση έως ενός έτους και πρόστιμο 45 χιλιάδων ευρώ! Και αυτό σε μια χώρα που διεκδικεί τα «πρωτεία» για την βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής.
«Αστυνομία Παντού, Δικαιοσύνη πουθενά»
Οι διαδηλωτές έφτασαν τους 200.000 μόνο στο Παρίσι και ανάμεσά τους συμμετείχαν με οργανωμένο τρόπο σωματεία, ενώσεις δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ ο δικηγορικός σύλλογος του Παρισιού, η Διεθνής Αμνηστία και φυσικά οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς. Στη «μελωδία» της αντίστασης προστέθηκαν καλλιτέχνες και ακτιβιστές οι οποίοι τραγουδούσαν στους αστυνομικούς «we will REC you!» – REC είναι το «κουμπί» για την έναρξη βιντεοσκόπησης σε κινητά, κάμερες κλπ.
Στα πανό με συνθήματα όπως «Υπουργός της ντροπής», οι διαδηλωτές ζητούσαν την παραίτηση του υπουργού εσωτερικών Νταρμαμέν και φορώντας μάσκες κατέκλυσαν τις πλατείες της χώρας. Η συγκέντρωση στο Παρίσι, που ήταν και η μεγαλύτερη, γέμισε την Πλατεία δημοκρατίας. Την ίδια ώρα και ενώ οι συγκεντρώσεις ήταν ειρηνικές, οι αστυνομικές δυνάμεις απάντησαν με σκληρή καταστολή. Φωτογραφίες και βίντεο που τραβήχτηκαν δείχνουν ανηλεείς ξυλοδαρμούς και αυθαίρετες συλλήψεις.
Τα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας συνεχίζονται
Ανάμεσα στα περιστατικά αστυνομικής βίας που διαπράχθηκαν μέσα στις τελευταίες ημέρες και επιβεβαιώνουν περίτρανα τα ζητήματα που θέτουν οι διαδηλωτές ήταν η επίθεση ενάντια στον Συριακής καταγωγής φωτορεπόρτερ του πρακτορείου AFP, τον οποίο η αστυνομία χτύπησε άγρια στο κεφάλι, την ώρα που κάλυπτε τις διαδηλώσεις ενάντια στον αυταρχικό νόμο περιστολής του δικαιώματος αυτού. Δεν ήταν ο μόνος φωτορεπόρτερ που δέχτηκε επίθεση. Το γεγονός ότι χτυπήθηκαν ρεπόρτερ που εκτελούσαν την εργασία τους και ενώ ήταν ευδιάκριτο ότι επρόκειτο για φωτορεπόρτερ δείχνει τις πραγματικές διαθέσεις της κυβέρνησης Μακρόν, οι οποίες δεν είναι άλλες από την πλήρη συγκάλυψη της αστυνομικής βιαιότητας και αυθαιρεσίας.
Σ’ ένα δεύτερο περιστατικό, ξανά στο Παρίσι, αστυνομικοί εισέβαλλαν σε στούντιο μουσικής παραγωγής, έριξαν δακρυγόνα και ξυλοκόπησαν τον μουσικό παραγωγό Μισέλ Ζεγκλέρ χρησιμοποιώντας και ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς. Όπως κατήγγειλε ο ίδιος, περπατούσε στον δρόμο κοντά στην εργασία του χωρίς μάσκα και όταν είδε τους αστυνομικούς, από φόβο για το πρόστιμο μπήκε στο στούντιο, όπου εργαζόταν. Οι αστυνομικοί τον ακολούθησαν και εισβάλοντας στον χώρο του επιτέθηκαν, κάνοντας χρήση χημικών σε εσωτερικό χώρο. Έχει ξεκινήσει επίσημη εισαγγελική παρέμβαση σε βάρος των τεσσάρων αστυνομικών που κατηγορούνται για τον ξυλοδαρμό του μουσικού παραγωγού. Αν η νέα νομοθετική ρύθμιση ήταν σε ισχύ αυτό το περιστατικό δεν θα μπορούσε να έρθει στο φως της δημοσιότητας και οι αστυνομικοί δεν θα υπόκεινταν σε κανένα έλεγχο και δίωξη.
Η κυβέρνηση «ξαναβλέπει» το επίμαχο άρθρο
Η κυβερνητική πλειοψηφία θα ανασυντάξει και θα καταθέσει στην εθνοσυνέλευση μια νέα εκδοχή του άρθρου 24 μετά τις σφοδρές αντιδράσεις και τις μαζικές διαδηλώσεις, όπως δήλωσε ο Καστανέρ, επικεφαλής του κόμματος του Μακρόν «Δημοκρατία Εμπρός».
Η κυβέρνηση μπορεί να έβαλε στον πάγο το αμφιλεγόμενο άρθρο, όμως διαβάζοντας κάποιος τις δηλώσεις της αντιλαμβάνεται ότι επιμένει να περάσει την ουσία της επίμαχης διάταξης:
«Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν αμφιβολίες, ότι ορισμένοι θεωρούν ότι απειλείται το δικαίωμα στην ενημέρωση. Το νομοσχέδιο δεν έγινε κατανοητό από τους πάντες και υπάρχουν αμφιβολίες μεταξύ δημοσιογράφων, πολιτών και ακόμα και στους κόλπους της πλειοψηφίας μας. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να το αποσαφηνίσουμε.»
Με βάση αυτά τα δεδομένα, είναι κρίσιμης σημασίας να μην εφησυχάσει το κίνημα. Όσο η κυβέρνηση και οι υπουργοί της συνεχίζουν στον δρόμο του αυταρχισμού και της υπόθαλψης της κρατικής βίας, τα σωματεία, η Αριστερά, τα κινήματα και όλος ο δημοκρατικός κόσμος πρέπει να συνεχίσουν στον δρόμο της αντίστασης. Πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα ενάντια σε όλες τις επιθέσεις στα δικαιώματα που εξαπολύει η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μακρόν, του γόνου του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της γαλλικής άρχουσας τάξης.
