Εχθές Πέμπτη 28/1 και για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα φοιτητικές κινητοποιήσεις, παρά την απόφαση για απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 100 ατόμων και το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατούσε από τη μεριά της κυβέρνησης και των ΜΜΕ.
Πολλές χιλιάδες φοιτητές και μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, έσπασαν στην πράξη την απαγόρευση της αστυνομίας και βγήκαν μαζικά στους δρόμους σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας, αποδεικνύοντας πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο ο λαός μπορεί να διεκδικήσει και να απαντήσει στα σχέδια τους, για την υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, της καταπάτησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων κτλ.
Στην Αθήνα η πορεία ήταν η πιο μαζική των τελευταίων μηνών με συμμετοχή 6.000-7.000 ατόμων. Ξεκίνησε από τα προπύλαια και κατέληξε στη Βουλή με την αστυνομία να είναι απλά παρατηρητής.
Στην Θεσσαλονίκη το να βλέπει κανείς τις κλούβες και τα ΜΑΤ να φεύγουν όπως-όπως καθώς πλήθαινε η συγκέντρωση και καταλάβαιναν ότι δεν θα μπορούσαν να αποτρέψουν την πορεία, έδωσε ανάσα. Η πορεία ξεκίνησε από το Άγαλμα Βενιζέλου και μέσω Τσιμισκή κατέληξε στο ΥΜΑΘ.
Επίσης αξίζει να αναφερθεί η θετική στάση του ΚΚΕ, το οποίο κάλεσε και κινητοποίησε τις δυνάμεις που πρόσκεινται σε αυτό (ΜΑΣ, μαθητές και κάποιους συλλόγους γονέων) στα συλλαλητήρια μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους και την υπόλοιπη Αριστερά. Σε προηγούμενες κινητοποιήσεις, σαν πάγια τακτική, το ΚΚΕ καλούσε σε άλλο μέρος και χρόνο από τους υπόλοιπους πράγμα που λειτουργούσε διασπαστικά για το κίνημα.
Καμία υποβάθμιση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας!
Η κυβέρνηση με πρόσχημα την πανδημία, εν μέσω lockdown και με τις σχολές κλειστές προσπαθεί να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή ένα από τα πιο σκληρά νομοσχέδια για τα πανεπιστήμια. Παράλληλα συνεχίζει να στοχοποιεί τη νεολαία και προσπαθεί να επιβληθεί με την καταστολή και την τρομοκρατία.
Η καταστολή όμως δεν φοβίζει ούτε υποτάσσει τη νεολαία, την εξοργίζει και την πεισμώνει!
Οι φοιτητές αντιδρούν πρώτα και κύρια στην ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας τονίζοντας πως αυτή στοχεύει στην καταστολή της διακίνησης ιδεών και της ανάπτυξης κινημάτων και αγώνων μέσα στα ΑΕΙ.
Αντιτίθενται επίσης και σε μια σειρά σκληρών μέτρων που θέλει να περάσει με το νομοσχέδιο Κεραμέως η κυβέρνηση, όπως συγκεκριμένο όριο φοίτησης με διαγραφές φοιτητών μετά από αυτό, αλλαγή στον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ και μείωση εισακτέων κ.α.
Ακόμα, το φοιτητικό κίνημα διεκδικεί αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία, προσλήψεις καθηγητών και προσωπικού, άνοιγμα των σχολών με μέτρα προστασίας φυσικά από τον κορονοϊό κλπ.
Κλιμάκωση του αγώνα
Οι χτεσινές κινητοποιήσεις ήταν πολύ πετυχημένες ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς κάτω από ποιες συνθήκες έγιναν. Με τις σχολές κλειστές, που δυσκολεύει πάρα πολύ την ενημέρωση και την κινητοποίηση του φοιτητικού κόσμου και με πολλούς φοιτητές να έχουν επιστρέψει στον τόπο καταγωγής τους, μέσα σε εξεταστική με εντατικό για πολλές/ους διάβασμα, μέσα σε πανδημία και σε καθεστώς απαγόρευσης των συγκεντρώσεων με την απειλή βαριών προστίμων.
Η μαζική συμμετοχή κάτω από αυτές τις συνθήκες δείχνει τι κίνημα θα αναπτυσσόταν αν η κυβέρνηση έφερνε αυτό το νομοσχέδιο υπό κανονικές συνθήκες.
Ο αγώνας πρέπει τώρα να κλιμακωθεί με τη συνέχιση των συλλαλητηρίων της Πέμπτης και την συνέχιση της ενωτικής δράσης όλων των κομματιών του φοιτητικού κινήματος.
Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να απαντηθούν και οι νέες επιθέσεις που ενδεχομένως να δεχτεί το κίνημα με τους μηχανισμούς εξουσίας να ετοιμάζουν δικογραφίες και διώξεις απέναντι στους «υπεύθυνους» των συγκεντρώσεων.
Στον αγώνα αυτό πρέπει να συμμετέχουν πιο αποφασιστικά και οι εκπαιδευτικοί (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, πανεπιστημιακοί) με 24ωρες απεργίες την ημέρα που οι φοιτητές καλούν σε κινητοποιήσεις όπως και οι σύλλογοι γονέων και οι μαθητές. ‘Ένα μέτωπο όλου του κόσμου της εκπαίδευσης θα μπορούσε να στείλει και το νομοσχέδιο και την ηγεσία του Υπ. Παιδείας στο καλάθι αχρήστων της ιστορίας.
