Με αφορμή την κρίση του κοροναϊού ένα εργοδοτικό πάρτυ έχει ξεκινήσει στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Πρόσφατα η ΟΙΕΛΕ έδωσε στη δημοσιότητα μια λίστα με ιδιωτικά σχολεία που έχουν προχωρήσει παράνομα σε αναστολή συμβάσεων εκπαιδευτικών, επιφυλασσόμενη μάλιστα για νομικές ενέργειες εναντίον τους. Για λογαριασμό των «σχολαρχών» απάντησε ο ίδιος ο Υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος πρώτα ξεκαθάρισε ότι τα δίδακτρα στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια θα πρέπει να κατατίθενται κανονικά και κατόπιν κατηγόρησε την ΟΙΕΛΕ ότι «τρέφει μίσος»για τους σχολάρχες.
Διαβάστε παρακάτω συνέντευξη αναγνώστριας του «Ξ», εργαζόμενης σε ιδιωτικό σχολείο, στην οποία εξηγεί πως οι εργοδότες συνεχίζουν να λειτουργούν την τηλεκπαίδευση εισπράττοντας κανονικά τα δίδακτρα και έχοντας αναστείλει τις συμβάσεις εργασίας των εκπαιδευτικών με το πρόσχημα του έκτακτου βοηθήματος που δίνει το κράτος.
- Που εργάζεσαι;
Δουλεύω σε ένα ιδιωτικό σχολείο των βορείων προαστίων με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου, ορισμένου χρόνου, ως εκπαιδευτικός στο ολοήμερο. Στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα δηλαδή μετά τη λήξη του πρωινού σχολείου.
- Πες μας πώς λειτούργησε το σχολείο το τελευταίο διάστημα;
Το σχολείο έκλεισε την ημέρα που ορίστηκε με βάση την απόφαση του υπουργείου, στις 10 Μάρτη. Σχεδόν αμέσως όλοι οι συνάδελφοι αναλάβαμε εργασίες από το σπίτι κι αρχίσαμε να σχεδιάζουμε μεθόδους και υλικό για ασύγχρονη εκπαίδευση. Λίγες μέρες αργότερα και με τις υποδείξεις του υπουργείου, ξεκίνησε και η σύγχρονη εκπαίδευση*.
- Οι απαιτήσεις της δουλειάς ήταν ίδιες όταν ήταν ανοικτό το σχολείο και όταν ήταν κλειστό; Σε ρωτάμε γιατί υπάρχει η αίσθηση ότι με το που έκλεισαν τα σχολεία οι εκπαιδευτικοί ξεκίνησαν «διακοπές».
Για κανέναν άνθρωπο η καραντίνα με περιοριστικά μέτρα και η εργασία από το σπίτι χωρίς ωράριο, δεν είναι «διακοπές». Υπήρχαν μέρες που η δουλειά που μας ζητούνταν ήταν περισσότερη από αυτή που ορίζει η σύμβασή μας, κι αναγνωρίζοντας τη δυσκολία της κατάστασης και το πρωτόγνωρο της υπόθεσης, ήμαστε όλοι έτοιμοι να την προσφέρουμε. Το να διαχειριστούμε όλες τις νέες πλατφόρμες και να περιορίσουμε την επικοινωνία με μαθητές, γονείς και συναδέλφους μόνο στα ηλεκτρονικά μέσα, δεν ήταν καθόλου εύκολο. Επιπλέον, μέσα σε αυτές τις συνθήκες και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, έπρεπε να φτιάξουμε ηλεκτρονικό μαθησιακό υλικό που δεν προϋπήρχε, ώστε να συνεχιστεί η σχολική ζωή των μαθητών όσο το δυνατόν πιο άμεσα, έστω κι έτσι. Ο εκπαιδευτικός έχει μάθει να είναι μέσα στην τάξη και να συνδιαλέγεται με τους μαθητές του και αντιστρόφως. Η τάξη είναι ζωντανός οργανισμός. Κάθε άλλο παρά «διακοπές» ήταν αυτές οι μέρες, οι οποίες απέδειξαν την αφοσίωση και την ετοιμότητα των εκπαιδευτικών να καλύψουν τις ανάγκες των μαθητών τους, απέναντι σε ένα σύστημα που είναι έτοιμο να κάνει πολλές «εκπτώσεις».
- Οπότε, το σχολείο συνεχίζει ομαλά με την τηλεκπαίδευση;
Η τηλεκπαίδευση θα συνεχιζόταν κανονικά ως την Μ.Τετάρτη, όπως κι έγινε. Παρ’ όλα αυτά, στο τέλος του Μάρτη μας ανακοινώθηκε τηλεφωνικά ότι οι συμβάσεις μας θα ανασταλούν από τις 15 Μάρτη και για 45 μέρες, όπως ορίζει η πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Κατά την ανακοίνωση αυτή, μας κατέστη σαφές ότι θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε από το σπίτι, για λογαριασμό του σχολείου, αλλά καθώς η κατάσταση είναι έκτακτη και για να μην αναγκαστεί η διοίκηση να προβεί σε απολύσεις, θα πληρωνόμαστε εφεξής από το επίδομα ειδικού σκοπού. Με λίγα λόγια μας ανακοίνωσαν ότι θα επωμιστούμε εμείς το βάρος της κρίσης προκειμένου να λειτουργήσει το σχολείο κι ας εργαζόμασταν για όλο το Μάρτη, πιθανώς και περισσότερο από το κανονικό. Επίσης, κατά τον ίδιο τρόπο, η εργασία μας θα συνεχιζόταν τον Απρίλη, με τις συμβάσεις μας να έχουν τεθεί σε αναστολή και με τη διοίκηση να λειτουργεί το σχολείο, χωρίς να καταβάλει μισθούς!
- Ποια ήταν η αντίδρασή σας, υπήρχαν συνάδελφοι που αρνήθηκαν να συνεχίσουν;
Από όσο μπορώ να ξέρω, υπήρξαν κάποιοι συνάδελφοι που αποφάσισαν να μην εργαστούν και να μην προσφέρουν δωρεάν τη δουλειά τους στο σχολείο. Αυτοί, στη συνέχεια αποκλείστηκαν από κάθε είδους επικοινωνία και φυσικά περιμένουν η στάση τους, να έχει τις αντίστοιχες επιπτώσεις σε σχέση με την ανανέωση της σύμβασής τους. Εγώ, αντίστοιχα, ενημέρωσα ότι δεν προτίθεμαι να εργαστώ δωρεάν και ότι επιθυμώ να συνεχίσω να έχω επικοινωνία με τους μαθητές μου και να εργάζομαι για το σχολείο, αλλά μόνο σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης εργασίας μου, εφόσον αυτή δεν έχει διακοπεί.
- Κάποιοι θα σκεφτούν ότι είναι λογικό, σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το σχολείο να ζητάει από τους εκπαιδευτικούς να βάλουν πλάτη, προκειμένου να μην μείνουν μόνοι τους και οι μαθητές. Τι θα απαντούσες;
Κάποιοι άλλοι θα σκεφτούν ότι ορισμένοι εκμεταλλεύονται την κρισιμότητα της κατάστασης για να επιφέρουν μεγαλύτερο κέρδος στις επιχειρήσεις τους. Σε αυτήν την περίοδο της έκτακτης ανάγκης, αυτό που καταλαβαίνω εγώ, είναι ότι οι εργοδότες βλέπουν τους μαθητές ως πελάτες και την ίδια ώρα απαιτούν από τους υπαλλήλους εκπαιδευτικούς να θεωρούν το επάγγελμά τους λειτούργημα και να το προσφέρουν εθελοντικά, ενώ οι ίδιοι ενδιαφέρονται κυρίως για τα δίδακτρα.
- Εννοείς ότι τα δίδακτρα μπαίνουν κανονικά;
Η επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου είναι ότι τα δίδακτρα κατατίθενται κανονικά, για όσα προγράμματα υλοποιούνται εξ΄αποστάσεως. Έτσι κι αλλιώς πολλοί γονείς έχουν δώσει τα δίδακτρα από την αρχή της χρονιάς ή σε δύο δόσεις.
- Από εδώ και πέρα τι βλέπεις για το χώρο της εκπαίδευσης;
Γενικά, για την εκπαίδευση βλέπω ότι το τοπίο παραμένει πάρα πολύ θολό. Η κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, αλλά η αλήθεια είναι ότι η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την τάξη. Σε καμία περίπτωση! Θα κληθούμε αργά ή γρήγορα να καλύψουμε ένα τεράστιο κενό που θα δημιουργηθεί στους μαθητές μέσα σε αυτή την κρίση, τόσο συναισθηματικό, όσο και μαθησιακό. Σε σχέση με αυτό, δεν έχω εμπιστοσύνη ότι θα είμαστε έτοιμοι, από πλευράς συστήματος, να ανταπεξέλθουμε.
Για το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, με βάση τα νέα εργασιακά δεδομένα που δημιουργούνται, πιστεύω ότι αρκετοί γονείς δε θα τον επιλέξουν για του χρόνου, εκτός εάν τα ιδιωτικά αναγκαστούν να μειώσουν κατά πολύ τα δίδακτρα, γεγονός που θα αντικατοπτρίζεται ξανά στους μισθούς των εργαζομένων. Ίσως λοιπόν, δούμε μία στροφή προς τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Το αν η τελευταία θα έχει τις υποδομές να στηρίξει τους μαθητές, είναι ένα ζήτημα που μας απασχολεί ήδη, πολύ πριν την εμφάνιση του covid-19. Είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για επαρκή αριθμό μόνιμων προσλήψεων εκπαιδευτικών και αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την υποστήριξη του δημόσιου σχολείου.
- Ποιο αναμένεται να είναι το μέλλον για τους εργαζόμενους;
Έχω επικοινωνία με αρκετούς συναδέλφους από δημόσια και ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και φροντιστήρια. Αυτό που περιμένουμε για το άμεσο μέλλον, είναι οι ώρες εργασίας και οι μισθοί μας να γίνονται ποσά όλο και πιο δυσανάλογα, με τις ώρες να αυξάνονται εκθετικά και τους μισθούς να κατρακυλούν. Όλα αυτά, εφόσον έχουμε δουλειά, γιατί ο φόβος της επικείμενης ανεργίας είναι παρών. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι περισσότεροι -κυρίως νέοι- εκπαιδευτικοί αντιμετώπιζαν συνθήκες μαζικής ανεργίας και αβεβαιότητας. Για την ακρίβεια, αυτή η περίοδος δεν πέρασε ποτέ. Το υπουργείο μας άφησε να πιστεύουμε ότι η κατάσταση θα εξομαλυνθεί, με προκηρύξεις προσλήψεων που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ και με υποσχέσεις για έγκαιρη κάλυψη κενών που έπεσαν στο ίδιο το κενό. Γνωρίζω εκπαιδευτικούς που έχουν στραφεί ήδη σε άλλα επαγγέλματα για να βιοπορίζονται. Αυτό που είναι σημαντικό να κρατήσουμε, είναι ότι είναι επιτακτικό καθήκον του κράτους να διαθέσει και όλων μας να διεκδικήσουμε, προσλήψεις στον δημόσιο τομέα και δωρεάν και δημόσια εκπαίδευση για όλους. Βλέποντας τη στάση της ιδιωτικής εκπαίδευσης εναντίον των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της ίδιας της κοινωνίας, μπορούμε εύκολα να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.
