Της Ολυμπίας Γεώργα, αδιόριστης εκπαιδευτικού
Η εργατική ασυδοσία και τρομοκρατία στο αποκορύφωμά της: Να μην ασφαλίζεις τους εργαζόμενους στην επιχείρησή σου κι όταν αυτοί αποφασίζουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους να τους σέρνεις στα δικαστήρια ζητώντας το ποσό των 300.000 euro!
Αυτό συνέβη με το Μ.Χαρίση , ιδιοκτήτη φροντιστηρίου στη Μεταμόρφωση και μέλος του Δ.Σ. της εργοδοτικής ένωσης ιδιοκτητών φροντιστηρίων. Συγκεκριμένα, όταν η Μ.Πετρίδου, καθηγήτρια που από το 95 ως το 98 εργαζόταν ανασφάλιστη στο εν λόγω φροντιστήριο, προσέφυγε στο τοπικό παράρτημα του ΙΚΑ, το ΙΚΑ διενήργησε έλεγχο, διαπίστωσε πολύ μεγαλύτερο αριθμό καθηγητών που εργάζονταν ανασφάλιστοι και προχώρησε σε επιβολή των ασφαλιστικών εισφορών και προστίμων.
Το θέμα κρίθηκε από την αρμόδια επιτροπή του ΙΚΑ, στην οποία παραστάθηκαν ως μάρτυρες 3 συνδικαλιστές του ΣΕΦΚ (Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών).
Ο εργοδότης προχώρησε σε μηνύσεις ενάντια στους 4 καθηγητές, με τις κατηγορίες της ψευδούς καταμήνυσης, ψευδούς ανάμικτης κατάθεσης, συκοφαντικής δυσφήμισης και απάτης, ζητώντας 300.000 euro από κάθε συνάδελφο.
Στη συνέχεια, και μετά από δημοσίευση σχετικού άρθρου στην εφημερίδα του συλλόγου, προχώρησε σε νέα μήνυση και αγωγή προς τον πρόεδρο και τον υπογράφοντα του σχετικού άρθρου, ζητώντας 450.000 euro.
Η πρώτη δίκη έγινε στις 27 Ιουνίου 2002, όπου το κατηγορητήριο της συκοφαντικής δυσφήμισης κατέρρευσε, αλλά ο πρόεδρος του σωματείου καταδικάστηκε για εξύβριση, επειδή στο άρθρο του ανέφερε φράσεις όπως «γελοίοι ή επικίνδυνοι», «προσπάθησε να μας τρομοκρατήσει» κτλ. Στο εφετείο (20 Δεκέμβρη 2002) και προφανώς υπό το βάρος της δημοσιοποίησης του γεγονότος και της γενικότερης κατακραυγής, εργοδότης δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη συνέχιση της δίωξης του πρώην προέδρου του ΣΕΦΚ.
Συνεχίζουν, όμως, να υφίστανται την επίθεση οι 4 συνάδελφοι, η υπόθεση των οποίων θα εκδικαζόταν στις 2 Μάρτη, αναβλήθηκε όμως για τις 29 Σεπτέμβρη.
Είναι σαφές ότι αυτή η τρομοκράτηση των εργαζομένων δεν πρέπει να περάσει. Η πρακτική των μηνύσεων ενάντια στα σωματεία στρέφεται συνολικά εναντίον της οργανωμένης συνδικαλιστικής δράσης, των εργατικών εφημερίδων και της ελεύθερης έκφρασης.
Σε μια εποχή που τα δικαιώματά μας μπαίνουν όλο και περισσότερο στο στόχαστρο, οφείλουμε να δράσουμε αποφασιστικά και αλληλέγγυα, απαιτώντας το αυτονόητο!
