Η αποφυλάκιση του Σομαλού πρόσφυγα Μοχάμεντ Χανάντ Αμπντί μετά από 2 χρόνια στην φυλακή, προκαλεί πραγματική ανακούφιση.
Ο Μοχάμεντ είχε καταδικαστεί πρωτόδικα στην εξοντωτική ποινή των 142 χρόνων κάθειρξης, καθώς κατηγορήθηκε ως διακινητής μεταναστών κατά τη διάρκεια ενός θανατηφόρου ναυαγίου στο Αιγαίο το Δεκέμβρη του 2020.
Στην περίπτωση του εφαρμόστηκε ο νόμος 4251/2014, που αναφέρει ότι όποιος βρίσκεται στο τιμόνι σκάφους που μεταφέρει πρόσφυγες, συλλαμβάνεται και καταδικάζεται ως διακινητής, ενώ οι ποινές που επιβάλλονται είναι 3 χρόνια ανά επιβάτη και επιπλέον 15 χρόνια ανά άτομο που ενδεχομένως χάσει τη ζωή του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Αυτό που είχε συμβεί, ήταν ότι όταν η βάρκα στην οποία βρίσκονταν οι πρόσφυγες άρχιζε να βάζει νερά, ο διακινητής τους εγκατέλειψε μεσοπέλαγα προκειμένου να γλιτώσει. Ο Μοχάμεντ έπιασε το τιμόνι για να σώσει όσους επέβαιναν και στη συνέχεια η βάρκα βούλιαξε ανοιχτά της Λέσβου. Το αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν να χάσουν τη ζωή τους δυο γυναίκες και να διασωθούν 32 άτομα.
Στο Εφετείο που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 9 Γενάρη, ο Μοχάμεντ κρίθηκε ξανά ένοχος αλλά η ποινή του μειώθηκε από τα 142 στα 38 χρόνια φυλάκισης. Το γεγονός ότι είχε ήδη εκτίσει 2 χρόνια –τον ενάμιση χρόνο με μεροκάματα– επιτρέπει με βάση το ισχύον πλαίσιο την αποφυλάκιση του.
Διαχρονική ποινικοποίηση της προσφυγιάς
Η υπόθεση του Μοχάμεντ δεν είναι η μοναδική. Αντίστοιχη είναι και η περίπτωση των δυο Αφγανών προσφύγων, του Ακίφ Ραζούλι και του Αμίρ Ζαχίρι που συνελήφθησαν τον Μάρτιο του 2020 όταν μια βάρκα με πρόσφυγες βούλιαξε στη Λέσβο. Και οι δυο καταδικάστηκαν με την κατηγορία των διακινητών σε 50 χρόνια φυλάκισης χωρίς να υπάρχει κανένα στοιχείο εναντίον τους.
Στις 8 Δεκέμβρη του 2022, το Εφετείο απάλλαξε από την κατηγορία τον Ακίφ Ραζούλι και αφέθηκε ελεύθερος, ενώ ο Αμίρ Ζαχίρι κρίθηκε εκ νέου ένοχος ως διακινητής με ποινή κάθειρξης 8 χρόνων, αλλά δεδομένου ότι εξέτιε την ποινή του από τον Μάρτιο του 2020 και λόγω καλής διαγωγής, αφέθηκε ελεύθερος.
Η άμεση αποφυλάκιση του Μοχάμεντ Χανάντ Αμπντί και του Αμίρ Ζαχίρι αναμφίβολα αποτελούν μια μικρή δικαίωση. Την ίδια ώρα όμως το γεγονός ότι κρίθηκαν ξανά ένοχοι επιβεβαιώνει την πάγια τακτική της ποινικοποίησης των προσφύγων ως μέσο αποτροπής που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Είναι αυτή η κυβέρνηση που στρέφεται με κάθε τρόπο ενάντια στους πρόσφυγες που προσπαθούν να βρουν άσυλο για να ξεφύγουν από τη φρίκη των πολέμων, της φτώχειας και της δυστυχίας.
Είναι η ίδια κυβέρνηση που συνεχίζει τις παράνομες επαναπροωθήσεις και ποινικοποιεί την αλληλεγγύη. Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση της Σύριας κολυμβήτριας, Σάρα Μαρντίνι, η οποία δικάζεται μαζί με άλλους/ες 23 με τις κατηγορίες για διακίνηση μεταναστών, κατασκοπεία και ξέπλυμα χρήματος. Οι ποινές των κατηγοριών μπορούν να φτάσουν έως 25 χρόνια φυλάκισης.
Η Σάρα Μαρντίνι μαζί με την αδελφή της Γιούσρα Μαρντίνι, υπήρξαν σύμβολα της αλληλεγγύης και της αυτοθυσίας, καθώς το καλοκαίρι του 2015 έσυραν κολυμπώντας στη Λέσβο την βάρκα στην οποία επέβαιναν όταν αυτή άρχισε να βουλιάζει. Το αποτέλεσμα ήταν να σώσουν τους 18 συνεπιβάτες τους.
Στη συνέχεια η Σάρα Μαρντίνι έγινε μέλος της ΜΚΟ έρευνας και διάσωσης ERCI, διασώζοντας πρόσφυγες που κινδύνευαν να πνιγούν και πλέον είναι αντιμέτωπη με την κατηγορία της διευκόλυνσης της παράνομης μετανάστευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Να παλέψουμε ενάντια στους πολέμους και τη φτώχεια
Είναι καθαρό πλέον ότι η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να παρουσιάσει από τη μια τους πρόσφυγες ως εγκληματίες και από την άλλη την αλληλεγγύη ως εγκληματική πράξη.
Στην πραγματικότητα όμως οι μόνοι εγκληματίες είναι οι κυβερνώντες της ΝΔ και της ΕΕ που στην προσπάθεια τους να σταματήσουν τις προσφυγικές ροές, επενδύουν ολοένα και περισσότερο στην πολιτική της Ευρώπης – Φρούριο, με μαζικές επαναπροωθήσεις προσφύγων και στρατιωτικοποίηση των συνόρων, μετατρέποντας έτσι τη Μεσόγειο σε ένα υγρό τάφο.
Όσα όμως μέτρα και να πάρουν δεν πρόκειται να σταματήσουν τα προσφυγικά κύματα – ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να σταματήσουν οι πόλεμοι, η ακραία φτώχεια και η δυστυχία.
Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, το αντιρατσιστικό κίνημα και οι δυνάμεις της ανατρεπτικής Αριστεράς στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, οφείλουν να δώσουν από κοινού τον αγώνα προκειμένου να μπει φρένο στην δολοφονική πολιτική της ποινικοποίησης των προσφύγων και της αλληλεγγύης σ’ αυτούς που έχει μετατρέψει τη Μεσόγειο σε υγρό τάφο για δεκάδες χιλιάδες βασανισμένων συνανθρώπων μας.
