Ρεπορτάζ από το site του Σοσιαλιστικού Κόμματος – CWI (αδελφή οργάνωση του «Ξ») στη Βρετανία
Οι εργαζόμενοι στη καθαριότητα στη πόλη Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας βρίσκονται εδώ και μέρες σε απεργία για να αντιμετωπίσουν τις απώλειες θέσεων εργασίας και τις περικοπές στους μισθούς, αφότου το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, που ελέγχεται από το Εργατικό Κόμμα, αγνόησε τη συμφωνία που είχε επιτευχθεί μια προηγούμενη περίοδο. Το δημοτικό συμβούλιο εξέδωσε 113 έγγραφα απολύσεων στους εργαζόμενους και προσπαθεί ξεκάθαρα να σπάσει τον αγώνα τους.
Το δημοτικό συμβούλιο ισχυρίζεται ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να προχωρήσει σε απολύσεις οδοκαθαριστών και να περικόψει την μισθοδοσία του εναπομείναντος προσωπικού μέχρι και κατά 5.000 λίρες ετησίως, εξαιτίας της έλλειψης χρηματοδότησης. Όπως κάθε τοπικό δημοτικό συμβούλιο, έχει υποφέρει από τις βάναυσες περικοπές στη χρηματοδότηση από τη κυβέρνηση των Συντηρητικών, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την επιβολή λιτότητας στους εργαζόμενους του Δήμου.
Στη πραγματικότητα, το δημοτικό συμβούλιο έχει πάνω από 100 εκατομμύρια λίρες στα «μη κατανεμημένα» αποθεματικά του, τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να αποφύγει τις περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες, τις θέσεις εργασίας, τους μισθούς και τις συνθήκες δουλειάς, χτίζοντας ταυτόχρονα ένα κίνημα για να νικήσει την σημερινή αδύναμη, διαιρεμένη κυβέρνηση των Συντηρητικών.
Αντ’ αυτού το δημοτικό συμβούλιο έχει δείξει ότι είναι διατεθειμένο να ξοδέψει χρήματα – για να προσπαθήσει να σπάσει την απεργία! Έχει μέχρι στιγμής ξοδέψει 2 εκατομμύρια λίρες για να προσλάβει απεργοσπαστικό μηχανισμό.
Αυτό που χρειάζεται να τονιστεί είναι ότι το δημοτικό συμβούλιο του Μπέρμινγχαμ ελέγχεται από το Εργατικό Κόμμα αλλά μέχρι στιγμής ο επικεφαλής του κόμματος, Τζέρεμι Κόρμπιν, δεν έχει πάρει θέση πάνω στο θέμα, υπέρ των εργαζομένων κι ενάντια στην πολιτική των δημοτικών συμβούλων του κόμματός του!
Οι απεργοί, πολύ σωστά, απαιτούν την άμεση παραίτηση των υποστηρικτών της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος (Μπλερικών) δημοτικών συμβούλων Τζον Κλάνσι και Λίζα Τρίκετ, καθώς και της διευθύνοντος συμβούλου Στέλλα Μάνζι, οι οποίοι έπαιξαν κεντρικό ρόλο στην άρση της συμφωνίας που είχε επιτευχθεί. Ωστόσο, η σιωπή των υπόλοιπων συμβούλων των Εργατικών, καθώς και των βουλευτών τους, τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και πανεθνικά, είναι εκκωφαντική.
Τα γεγονότα και στο Μπέρμινγχαμ δείχνουν ξεκάθαρα πως το Εργατικό Κόμμα αποτελείται από δυο κόμματα. Τα δημοτικά συμβούλια που ελέγχονται από το Εργατικό Κόμμα στο Μπέρμινγχαμ και αλλού εφαρμόζουν αυστηρή λιτότητα. Από την άλλη ο Τζέρεμι Κόρμπιν κέρδισε λαϊκή υποστήριξη στις βουλευτικές εκλογές υποστηρίζοντας ένα μανιφέστο ενάντια στη λιτότητα. Ο Κόρμπιν είναι γνωστός στο βρετανικό συνδικαλιστικό κίνημα για τη μακρά ιστορία του υποστήριξης εργαζομένων που βρίσκονται σε απεργία. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει πάρει θέση υπέρ της υποστήριξης του αγώνα των οδοκαθαριστών ή την αντίθεση του στην απεργοσπαστική, αντεργατική και υπέρ της λιτότητας στάση του δημοτικού συμβουλίου.
Αν ο Κόμπιν θέλει να παραμείνει συνεπής με την ιστορία του και να μην ακολουθήσει την «θλιβερή πορεία» του σημερινού Έλληνα πρωθυπουργού, θα πρέπει να πάρει καθαρή θέση, να καταδικάσει τις ενέργειες του δημοτικού συμβούλιου και να συνδέσει αυτή την καταδίκη με μια εκστρατεία εκδημοκρατισμού του Εργατικού Κόμματος. Πρέπει να μπει στη μάχη για την απομάκρυνση (από το κόμμα και από τα αξιώματά τους) ων υπεύθυνων για την πολιτική των περικοπών και για την προώθηση υποψηφίων για τις τοπικές εκλογές του ερχόμενου χρόνου που να είναι προετοιμασμένοι να αψηφήσουν τους Συντηρητικούς και να αρνηθούν να εφαρμόσουν περικοπές.
