Αύριο Τρίτη 17 Ιούλη, από τις 9 π.μ. μέχρι τις 2 μ.μ., οι εργαζόμενοι στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ προχωρούν σε στάση εργασίας. Οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται για τις απολύσεις 2 συναδέλφων τους οι οποίοι πρωτοστατούν στην προσπάθεια δημιουργίας σωματείου στον εργασιακό τους χώρο.
Αυτή την περίοδο βλέπουμε μια αυξημένη επιθετικότητα από τις διοικήσεις των ΜΚΟ, στις οποίες πια δουλεύουν πολλές χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι. Όπως και πριν λίγες μέρες στη ΜΚΟ PRAXIS, βλέπουμε απολύσεις εργαζομένων οι οποίοι βγαίνουν μπροστά και διεκδικούν τα (νόμιμα) δικαιώματά τους.
Λόγω των επισφαλών σχέσεων εργασίας βέβαια που έχουν επιβάλλει οι ΜΚΟ, αυτές οι απολύσεις εμφανίζονται με τη μορφή της «μη ανανέωσης της σύμβασης», συνήθως με κάποιες αίολες δικαιολογίες.
Διαβάστε παρακάτω την ανακοίνωση του υπό σύσταση σωματείου εργαζομένων στην ΑΡΣΙΣ και του Σωματείου Εργαζομένων Βάσης στις ΜΚΟ
Καμία απόλυση στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ
Ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων
Χτες Παρασκευή 13/7, οι εργαζόμενοι των Safe Zones του Σχιστού Θ. Λ. και Α. Γκ. καλέστηκαν μαζί με άλλους συναδέλφους σε συνάντηση με την Κ. Κ., υπεύθυνη του HR, τον Δ. Μ., υπεύθυνο πυλώνων επιμελητών, την Α. Κ., τοπική συντονίστρια Σχιστού και τη δικηγόρο της οργάνωσης. Η συνάντηση αυτή είχε έρθει ως συνέχεια της συνάντησης του Σωματείου με τη διοίκηση στις 6.7.2018 όπου οι ως άνω εργαζόμενοι είχαν παρευρεθεί και είχε δεσμευθεί η Διοίκηση, ότι θα κληθούν να υπογράψουν τις δίμηνες συμβάσεις μαζί με πεντάμηνες συμβάσεις μέχρι το τέλος του 2018.
Ο συνάδελφος Θ. Λ. είναι μέλος της προσωρινής διοίκησης του υπό σύσταση Σωματείου και ο συνάδελφος Α. Γκ. είναι εκ των ιδρυτικών μελών του Σωματείου, και οι δυο γνωστοί για τη δράση τους και στους εργαζόμενους και στη Διοίκηση.
Στη χτεσινή συνάντηση, αφού τους εκτέθηκαν επίπλαστες δικαιολογίες για την εργασιακή τους δραστηριότητα στα sz του Σχιστού, όπου όλοι και όλες γνωρίζουμε τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται, με απουσία συντονισμού ή/και ακόμα χειρότερα με ευθύνες της διοίκησης για την αποσταθεροποίηση ενός ήδη βεβαρυμένου περιβάλλοντος, τους τέθηκε το εκβιαστικό δίλημμα της υπογραφής της δίμηνης σύμβασης με ημερομηνία λήξης την 31.7.2018 και λήξη της συνεργασίας ή σε περίπτωση μη υπογραφής να μην πάνε στη δουλειά από Δευτέρα.
Οποιαδήποτε πρόφαση αξιολόγησης είναι τουλάχιστον εξοργιστική γιατί πρώτον ακόμα δεν έχει γίνει οποιαδήποτε επίσημη διαδικασία αξιολόγησης, όπως η Διοίκηση είχε δεσμευτεί σε προηγούμενη συνάντηση, κατά δεύτερον χρησιμοποιείται προκλητικά εργαλειακά προκειμένου να διωχθούν συνδικαλιστές (σχόλια περί επιτυχούς και ανεπιτυχούς αξιολόγησης σε εργαζόμενους είναι τόσο γελοία που αν δεν μιλούσαμε για απολύσεις συναδέλφων, απλώς θα γελούσαμε) και τρίτον, ιδίως στα sz του Σχιστού η πραγματική απουσία συντονισμού από το πεδίο είναι η μόνη που δεν αξιολογείται.
Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους είπαν πως θεωρούν την εργασιακή τους σχέση ως σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και θεωρούν αυτές τις διώξεις συνδικαλιστική και εκδικητική δίωξη καθώς έχουν συμμετάσχει σε μια σειρά κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις όλο αυτό το διάστημα. Οι όποιες γελοίες και αβάσιμες δικαιολογίες αποτελούν προσπάθεια σπίλωσης της εργασίας τους και συγκάλυψης των εργασιακών συνθηκών στα sz. H δυσλειτουργία και απουσία συντονισμού, σαφών οδηγιών και καθημερινής στήριξης των εργαζομένων σε συνδυασμό με τα προβλήματα που ενέχει μια τέτοια δομή φιλοξενίας αποτελούν τις αιτίες των προβλημάτων στα sz. Οι εργαζόμενοι ανταποκρίνονται στα καθήκοντα τους πολλές φορές με κίνδυνο τη σωματική τους ασφάλεια. Ανεπάρκειες του συστήματος σε ένα τέτοιο περιβάλλον σε συνδυασμό με τις ευθύνες της Διοίκησης στο συντονισμό, αποτελούν τις αιτίες καθημερινών εντάσεων που οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες καλούνται συνεχώς να αντιμετωπίζουν.
Η εργασιακή επισφάλεια με τις ανανεώσεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου στόχο έχει οι εργαζόμενοι να ζουν υπό καθεστώς φόβου και να μην διεκδικούν τα δικαιώματα τους. Δεν είναι φυσικά τυχαίο ότι μόλις αρχίσαμε να διεκδικούμε καλύτερες εργασιακές σχέσεις, συμβάσεις αορίστου χρόνου, δύο μέλη του υπό σύσταση σωματείου μας, απολύονται.
Αυτή η στάση της Διοίκησης, θα μας βρει απέναντι της. Δικαστικά και πολιτικά.
Υπό σύσταση σωματείο εργαζομένων στη MKO ΑΡΣΙΣ
Κήρυξη στάσης εργασίας σε όλες τις δομές της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ πανελλαδικά, την Τρίτη, 17/07/2018, 09:00-14:00
Την Παρασκευή στις 13/7, δύο εργαζόμενοι των safe zone του Σχιστού, ιδρυτικά μέλη και ο ένας μέλος της προσωρινής διοικούσας του υπό σύσταση σωματείου εργαζομένων στη ΜΚΟ Άρσις, δέχθηκαν το εκβιαστικό δίλημμα ή υπογράφουν συμβάσεις δίμηνης διάρκειας που λήγουν στις 31.7.2018 και τότε λήγει και η συνεργασία τους με την οργάνωση ή αν αρνηθούν να υπογράψουν «την Δευτέρα να μην πάνε για δουλειά». Οι εργαζόμενοι αρνήθηκαν να υπογράψουν, λέγοντας πως θεωρούν την εργασιακή τους σχέση ως σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και θεωρούν την απόλυση τους συνδικαλιστική και εκδικητική δίωξη καθώς έχουν συμμετάσχει σε μια σειρά κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις όλο αυτό το διάστημα. Συγκεκριμένα είχαν και έχουν συνδικαλιστική δράση διεκδικώντας καλύτερες εργασιακές συνθήκες στα safe zones καθώς και συμβάσεις αορίστου χρόνου για όλους/ες τις/τους εργαζόμενες/ους. Η εργασιακή επισφάλεια με τις ανανεώσεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου στόχο έχει οι εργαζόμενοι να ζουν υπό καθεστώς φόβου και να μην διεκδικούν τα δικαιώματα τους.
Δηλώνουμε την αμέριστη και αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της ΜΚΟ ARSIS και στηρίζουμε τη διεκδίκησή τους για την ανάκληση των απολύσεων των δύο συναδέλφων καλώντας σε στάση εργασίας την Τρίτη 17.7.2018 και ώρα 9:00-14:00.
Καλούμε τους/τις εργαζόμενους/ες της ΜΚΟ ARSIS να συμμετάσχουν μαζικά στην στάση εργασίας και σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΜΚΟ ΑRSIS (Μαυροματαίων 43) στις 10:30πμ.
Καλούμε τη διοίκηση της ΜΚΟ ARSIS να προχωρήσει άμεσα στην ανάκληση των απολύσεων και να σταματήσει την στοχοποίηση των εργαζόμενων.
Επισημαίνουμε ότι το ΣΒΕΜΚΟ αποτελεί κλαδικό, πανελλαδικό πρωτοβάθμιο σωματείο και ως εκ τούτου στην στάση εργασίας έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν όλοι και όλες οι εργαζόμενοι/ες στις δομές της ΜΚΟ ARSIS, μέλη του σωματείου και μη. Η συμμετοχή σε προκηρυγμένη στάση εργασίας, και εν γένει οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, προστατεύονται από τον νόμο και τυχόν εκδικητικότητα του εκάστοτε εργοδότη.
