Επιστολή του Πολιτικού Γραφείου της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος προς την Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. σχετικά με την σύσκεψη της 10ης Φεβρουαρίου 2014 στα γραφεία του Σχεδίου Β
Σύντροφοι, συντρόφισσες
Η χτεσινή συνάντηση στα γραφεία του Σχεδίου Β αποκάλυψε για άλλη μια φορά τις ουσιαστικές διαφωνίες και την προγραμματική απόκλιση ανάμεσα στην πολιτική πρόταση για μετωπική συμπόρευση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον πολιτικό προσανατολισμό του Σχεδίου Β.
Το Σχέδιο Β δήλωσε ότι με απόφαση του κεντρικού του οργάνου εκτιμά ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για συμπόρευση και ότι προτείνει μια απλή εκλογική συνεργασία στις προσεχείς Ευρωεκλογές.
Βασικά σημεία που ανέδειξε σαν διαφωνίες είναι:
Α) Η ενιαία θέση για έξοδο από το Ευρώ και την Ε.Ε.
Β) Τα ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα σε έλληνες και μετανάστες εργάτες.
Είναι προφανές ότι οι διαφωνίες αυτές δεν είναι τυχαίες. Το Σχέδιο Β δεν θέλει να καταγραφεί ενιαία η θέση για έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ γιατί προτείνει ένα αριστερό κεϋνσιανό πολιτικό πρόγραμμα μεταρρύθμισης του ελληνικού καπιταλισμού. Στο πρόγραμμα αυτό η νομισματική διαχείριση της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού έχει αυτόνομη θέση. Γι’ αυτό εξάλλου και οι συνεχείς αναφορές του Αλαβάνου στην ποσοτική χαλάρωση στην Ιαπωνία κατά την τρέχουσα κρίση, στην εγκατάλειψη του χρυσού κανόνα από τον Βενιζέλο στις αρχές της δεκαετίας του 1930 κλπ.
Επιπλέον, το Σχέδιο Β θεωρεί την Ε.Ε. σαν έναν οργανισμό που μεταρρυθμίζεται. Όποιος διαβάζει προσεκτικά τον Αλαβάνο θα ξέρει ότι η πρόταση του για έξοδο από το ευρώ, συνοδεύεται από την εκτίμηση ότι οι κραδασμοί που θα προκληθούν από την έξοδο αυτή (που κατά την θέση του θα είναι προσωρινή), θα προκαλέσουν τον σπινθήρα που θα αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων εντός της Ε.Ε. για μια νέα νομισματική ένωση σε μια Ε.Ε. με άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς (Εφημερίδα των Συντακτών 21/12/2013). Άρα οι αντιρρήσεις του Σχεδίου Β στο θέμα της Ε.Ε. έχουν μεγάλο πολιτικό βάθος και δεν είναι απλά λεκτικές διαφοροποιήσεις. Στοχεύουν να διασφαλίσουν την αυτονομία του Αλαβάνου στο ζήτημα της νομισματικής διαχείρισης της κρίσης και την απουσία κάθε δέσμευσης σχετικά με την ανάγκη αποδέσμευσης και διάλυσης της Ε.Ε.
Το ίδιο ισχύει και για το θέμα των μεταναστών. Το Σχέδιο Β –σαν ρεφορμιστικός πολιτικός οργανισμός- έχει βασικά μικροαστικά χαρακτηριστικά. Η αντίρρηση του στο θέμα των ίσων δικαιωμάτων εκφράζει τις δεξιές προκαταλήψεις των μικροαστικών στρωμάτων και την υποχώρηση της αριστεράς στην ρατσιστική ατζέντα που σηκώνει η Ν.Δ. ακoλουθώντας την Χρυσή Αυγή.
Είναι γνωστό ότι οι πολιτικές διαφωνίες ανάμεσα στο ρεύματα της αριστεράς δεν εκφράζονται ποτέ σε όλα το ζητήματα. Σε πολλά σημεία του αντικαπιταλιστικού προγράμματος μπορεί να εκφραστεί συμφωνία από τον ρεφορμισμό, ιδιαίτερα όταν θεωρεί ότι τα σημεία αυτά δεν είναι επίδικα στον παρόντα χρόνο. Αλλά στα πραγματικά –γι’ αυτόν – επίδικα δίνει πραγματική μάχη. Και η Ε.Ε. και οι μετανάστες είναι στα αλήθεια δύο από τα βασικά επίδικα της συγκυρίας.
Σε αυτό το σημείο σύντροφοι και συντρόφισσες, θα θέλαμε να δηλώσουμε ότι τόσο στο ζήτημα των μεταναστών όσο και στο ζήτημα της Ε.Ε. δεν πρόκειται να δεχτούμε καμία αλλαγή σε σχέση με την πρόταση που κατέθεσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην χτεσινή σύσκεψη ακριβώς για τους λόγους που αναπτύξαμε πιο πάνω. Κάθε υποχώρηση από τις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτά τα δύο ζητήματα υπερβαίνει τα πολιτικά όρια της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Επιπλέον θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει συνολική συμφωνία ούτε με το κείμενο που κατέθεσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην σύσκεψη, αφού σε βασικά σημεία που αφορούν στον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής συμφωνίας της συμπόρευσης αλλά και στον χαρακτήρα της κρίσης υπάρχουν σοβαρές μετατοπίσεις προς ρεφορμιστική κατεύθυνση.
Θα θέλαμε επίσης να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις σχετικά με την εμφάνιση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην χτεσινή σύσκεψη. Θα περίμενε κανείς πως η νέα προσβλητική εκ μέρους του Σχεδίου Β συμπεριφορά, με την οποία απέρριψε βάναυσα την πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τρίτη φορά, θα προκαλούσε την αποχώρηση του συνόλου της αντιπροσωπείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτό απαιτούσε η στοιχειώδης αίσθηση αξιοπρέπειας. Γιατί, όποιος δεν είναι αξιοπρεπής και δεν δείχνει στοιχειώδη αυτοεκτίμηση τότε δεν μπορεί και να διεκδικεί την ηγεμονία. Αντί για αυτό η αντιπροσωπεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπήκε σε ένα ανεπίτρεπτο παζάρι χωρίς να έχει εξουσιοδότηση για κάτι τέτοιο.
Από τη πλευρά μας θεωρήσαμε ότι στοιχειώδεις λόγοι αξιοπρέπειας –απαραίτητη και στις πολιτικές σχέσεις- επέβαλαν την αποχώρηση μας από την συζήτηση. Πιστεύαμε ότι το ίδιο θα κάνουν και οι υπόλοιποι. Δυστυχώς διαψευστήκαμε, αφού μόνο το ΣΕΚ κράτησε την ίδια με εμάς στάση.
Αυτό φυσικά δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει. Έχουμε συνηθίσει την φιλολογία που λέει ότι «ο πιο δυνατός πρέπει να δείχνει μεγαλοθυμία». Προφανώς οι υποστηρικτές αυτής της άποψης εννοούν ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να αφήσει το Σχέδιο Β να ηγεμονεύσει.
Πραγματικά τραγικό όμως είναι το γεγονός πως οι υποστηρικτές της άλλης άποψης, που λέει ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ «θα επιβληθεί στο Σχέδιο Β με την δύναμη των συσχετισμών», έχουν για την ώρα εξαντλήσει την δύναμη αυτή σε βάρος της μειοψηφίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιέζοντας την να επιτρέψει την προσαρμογή στις απαιτήσεις του Αλαβάνου.
Ακόμα χειρότερα έχουν αφήσει την μειοψηφία χωρίς στήριξη απέναντι στις χυδαίες επιθέσεις από τους μικροαστούς διανοούμενους που αποτελούν τους συμμάχους του Σχεδίου Β.
Σύντροφοι, συντρόφισσες,
Η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος θα επιμείνει στην διαδικασία συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπηρετώντας, όχι μιαν αφηρημένη ενότητα, αλλά –στον βαθμό που θα παραμείνει δυνατό- την ενότητα στην προσπάθεια οικοδόμησης του αντικαπιταλιστικού πόλου/ μετώπου του εργατικού κινήματος της χώρας μας.
