Ένα νέο, τραγικό εργατικό δυστύχημα προσθέτει ακόμη ένα όνομα στη ματωμένη λίστα μιας βιομηχανίας που δεν αναγνωρίζει άλλη αξία πέρα από το κέρδος.
Στις 24 Σεπτέμβρη, ένας 20χρονος ναυτικός μέλος του πληρώματος Blue Star Chios έχασε τη ζωή του αφού εγκλωβίστηκε σε υδατοστεγή συρόμενη πόρτα που συνδέει το γκαράζ του πλοίου με το μηχανοστάσιο. Ο νεαρός ναυτεργάτης είχε μόλις ναυτολογηθεί στις 15 Σεπτεμβρίου. Το δυστύχημα σημειώθηκε ενώ πραγματοποιούσε την πρωινή του βάρδια, εν πλω από τη Ρόδο προς τον Πειραιά.
Η αντίδραση των ναυτεργατών ήταν άμεση, καθώς τα ναυτεργατικά σωματεία της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ), της Πανελλήνιας Ένωσης Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής Εμπορικού Ναυτικού «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και η ΠΕΝΕΝ (Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού) κήρυξαν 24ωρη απεργία με αίτημα την αυστηρή τήρηση των μέτρων ασφαλείας και επαρκή χρόνο για την εξειδικευμένη εκπαίδευση των νέων ναυτικών. Απαιτούν επίσης την πλήρη διερεύνηση των αιτίων του δυστυχήματος. Η συμμετοχή στην απεργία ήταν μαζική, διακόπτοντας την κίνηση των πλοίων σε λιμάνια σε όλη τη χώρα, με κέντρο τον Πειραιά.
Ευθύνες κυβέρνησης και εφοπλιστών
Ο νεαρός ναυτεργάτης βρισκόταν στην αρχική φάση της ναυτολόγησής του και είχε περάσει τη διαδικασία εκπαίδευσης και εξοικείωσης. Ωστόσο, δεν είναι σαφές πόσο επαρκής ήταν αυτή η εκπαίδευση όσον αφορά την ασφαλή χρήση των εγκαταστάσεων, ειδικά τους κινδύνους από βαριές υδατοστεγείς πόρτες ή άλλους σοβαρούς κινδύνους με τους οποίους μπορεί να έρθει αντιμέτωπος ένας εργαζόμενος στο μηχανοστάσιο του πλοίου.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες, αφού ένας νέος μπαίνει στον χώρο της Ναυτιλίας χωρίς να του παρέχεται από το κράτος η ελάχιστη απαιτούμενη εκπαίδευση. Αυτό, σε συνδυασμό με τους ανεπαρκείς ελέγχους, τα ελλιπή μέσα προστασίας, την υπερεργασία και την εντατικοποίηση της δουλειάς, οδηγεί στο να θρηνούμε νεκρούς εργάτες.
Μάλιστα, την ίδια μέρα του τραγικού δυστυχήματος, ένας 29χρονος ναυτεργάτης έπαθε ηλεκτροπληξία κατά τη διάρκεια εργασιών στο πλοίο «Rigel VII», που βρίσκεται στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος. Η αιτία του τραυματισμού του ναυτεργάτη, ήταν η έλλειψη μέτρων ασφαλείας και η έλλειψη κατάλληλου προστατευτικού εξοπλισμού, καθώς δεν ήταν διαθέσιμος ο εξειδικευμένος εξοπλισμός που χρειάζεται στις συγκεκριμένες εργασίες.
Ένας μακρύς κατάλογος εργατικών δυστυχημάτων
Τα εργατικά ατυχήματα στη χώρα μας αποτελούν συχνό φαινόμενο. Σύμφωνα με έρευνα της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΤΕΕ), το 2024 150 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εν ώρα εργασίας, ενώ μόνο τον Γενάρη του 2025 καταγράφηκαν 15 θάνατοι σε εργατικά δυστυχήματα. Πρόκειται για αρνητικό ρεκόρ, καθώς τον αντίστοιχο μήνα του 2024 οι θάνατοι ήταν τέσσερις, το 2023 έντεκα και το 2022 πάλι τέσσερις.
Την ίδια στιγμή, οι στατιστικές δείχνουν ότι το 2024 τα ναυτικά ατυχήματα σε ελληνικά εμπορικά πλοία αυξήθηκαν 24,8% σε σύγκριση με το 2023.
Το θανατηφόρο συμβάν, δεν είναι ένα μεμονωμένο «ατύχημα». Είναι η αιματηρή απόληξη ενός συστήματος που ευνοεί την ελαχιστοποίηση του κόστους έναντι της ασφάλειας, αφήνοντας τους εργαζόμενους εκτεθειμένους σε θανάσιμους κινδύνους.
