Κατάληψη ΟΚΑΝΑ, ημέρα 23^η

Η κυβέρνηση διαλύει τον ΟΚΑΝΑ, καταργεί αναδρομικά τη ΣΣΕ των εργαζομένων και ζητά να "επιστρέψει" ο κάθε εργαζόμενος κατά μέσο όρο 30-40.000 ευρώ στο κράτος!!!

Συνέντευξη με την Έμμυ Κουτσοπούλου, γιατρό εργαζόμενη στον ΟΚΑΝΑ, στη μονάδα του Αγ. Σάββα
Τη συνέντευξη για το Ξεκίνημα πήρε ο Αντώνης Δημάκης

Ο ΟΚΑΝΑ (Οργανισμός ΚΑτά των Ναρκωτικών) απευθύνεται στα βαριά περιστατικά τοξικοεξαρτημένων που έχουν αποτύχει στα στεγνά προγράμματα. Η χρήση υποκατάστατων στοχεύει στο να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να κρατηθούν στα προγράμματα απεξάρτησης. Παράλληλα υπάρχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες (υγειονομικοί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κλπ) ώστε να προσαρμοστούν, να είναι λειτουργικοί, να στηριχτούν στην καθημερινότητα για εξεύρεση στέγης, επιδομάτων, βιβλιαρίων, εργασίας. Επίσης υπάρχει και παρέμβαση στις οικογένειες των ατόμων αυτών. Σκοπός είναι η επανένταξη στην κοινωνία. Η ψυχιατρική και παθολογική παρακολούθηση παίζουν σημαντικό ρόλο λόγω της αυξημένης πιθανότητας συννοσηρότητας ψυχικών νοσημάτων αλλά και ηπατίτιδας και AIDS.

Ποια είναι η κατάσταση στον ΟΚΑΝΑ σήμερα;

Ενώ η οικονομική και κοινωνική κρίση αυξάνει συνεχώς τη νοσηρότητα από ψυχιατρικά προβλήματα και τις εξαρτήσεις κάθε είδους, ενώ  ούτως ή άλλως η ανεργία, η φτώχεια και η διάλυση του κοινωνικού ιστού  πλήττει  περισσότερο αυτήν την ομάδα του πληθυσμού και δημιουργεί αυξημένες ανάγκες, έρχεται και η περικοπή της χρηματοδότησης που απειλεί άμεσα την ύπαρξη του οργανισμού. Ο ΟΚΑΝΑ τα προηγούμενα χρόνια λειτουργούσε με έναν προϋπολογισμό 30εκ. που  ενισχύονταν από μια έκτακτη ετήσια χρηματοδότηση της τάξης των 5εκ. Αυτά κάλυπταν 25 δομές πανελλαδικά με 4.000 ασθενείς. Σε πρώτη φάση με απόφαση Λοβέρδου το Σεπτέμβρη του 2011 οι δομές αυξήθηκαν σε 52 και οι εξυπηρετούμενοι σε 8.500, η χρηματοδότηση όμως όχι. Τώρα καλούμαστε να κρατήσουμε τη λειτουργία των μονάδων με μόλις 18εκ που ούτε για τη μισθοδοσία δεν φτάνουν. Για παράδειγμα έχουμε 1 παθολόγο ανά 4 δομές, ο άνθρωπος πάει 1 φορά την εβδομάδα σε κάθε δομή προσπαθώντας να αναχαιτίσει την εξάπλωση του AIDS χωρίς τη δυνατότητα να γίνει οποιοσδήποτε έλεγχος (φάρμακα, εμβόλια, αναλύσεις). Προσλήψεις βέβαια δεν γίνονται πια.

Την ίδια στιγμή το κράτος συλλαμβάνει τους τοξικοεξαρτημένους και τους πάει στην Αμυγδαλέζα να τους κάνει εξετάσεις και μετά τους αφήνει να γυρίσουν όπως μπορούν πίσω στην Αθήνα. Στον ΟΚΑΝΑ που οι άνθρωποι ξέρουν και πηγαίνουν εθελοντικά να εξεταστούν δεν έχουμε τη δυνατότητα πια. Φτάσανε να κατασχέσουν το μηχάνημα στην Μονάδα Άμεσης Βοήθειας, με το οποίο γινόντουσαν οι εξετάσεις σε ανθρώπους που ερχόντουσαν κατευθείαν από την πιάτσα, λόγω χρεών!

Επίσης παλιά υπήρχε μια λίστα αναμονής που μπορεί να ήταν 2, 3, 4 χρόνια καθώς ο οργανισμός κρατιόταν κάπως και άνοιγαν νέες θέσεις για ασθενείς. Τώρα με 3.500 συνανθρώπους μας στη λίστα αυτή δεν μπορούμε να μιλάμε για χρόνο αναμονής. Δεν θα ανοίξουν νέες μονάδες οπότε πρέπει να περιμένουν να αδειάσει θέση στις ήδη υπάρχουσες.

Πως αντιδράτε ως εργαζόμενοι σε αυτές τις εξελίξεις, ποια είναι τα αιτήματα του συλλόγου;

Πρώτα από όλα να πούμε για την κατάληψη η οποία κλείνει 23 μέρες εδώ στην Αθήνα και 20 στη Θεσσαλονίκη. Έχουμε καταλάβει τις κεντρικές υπηρεσίες του οργανισμού στις δύο μεγάλες πόλεις της Ελλάδας από 19/03 και 22/03 αντίστοιχα. Είναι κι οι μόνες διοικητικές υπηρεσίες οπότε μπορούμε να λέμε ότι η κατάληψη αφορά το 100% των κτιρίων που θα μπορούσαμε να καταλάβουμε.

Η συμμετοχή όλων των συναδέλφων στην κινητοποίηση αυτή είναι πρωτοφανής, μαζικότατη και αγωνιστική. Πραγματοποιούμε καθημερινά συνελεύσεις, έχουμε ορίσει ομάδες εργασίας, παρεμβάσεις στην κοινότητα, προβολές ταινιών και συζητήσεις. Επίσης κάποιο χώροι και σωματεία μαζεύονται στον ΟΚΑΝΑ για να κάνουν τις δικές τους συνελεύσεις. Δίνουμε ένα πολύ έντονο στίγμα αυτή τη στιγμή για το χώρο της Υγείας ευρύτερα. Γι αυτό και αποφασίστηκε η κατάληψη, ώστε να δοθεί ανάλογη δημοσιότητα και βαρύτητα στην κρισιμότητα της κατάστασης και να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε όσα χρειάζεται να κάνουμε. Παράλληλα εμποδίζουμε το διοικητικό έργο του οργανισμού που θα δρομολογούσε τη διάλυση του με εφαρμογή των αποφάσεων για περικοπές.

Τα αιτήματά μας σε αδρές γραμμές είναι πρώτα και κύρια η εξασφάλιση της επιβίωσης μέσω της αύξησης της χρηματοδότησης σε πρώτο βήμα και στη συνέχεια η ανάπτυξη για να ανοίξουν νέες θέσεις για όσους το χρειάζονται και να ανέβει το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Μια ακόμα κεντρική διεκδίκηση είναι ότι ο χαρακτήρας των υπηρεσιών απεξάρτησης πρέπει να είναι δημόσιος και δωρεάν. Διαφορετικά βλέπουμε πού οδηγούν οι αποφάσεις της κυβέρνησης και του ΥΥΚΑ. Όσοι έχουν χρήματα θα πηγαίνουν στα ιδιωτικά κέντρα ενώ όλοι οι άλλοι θα καταλήγουν στην Αμυγδαλέζα μετά από επιχειρήσεις σκούπα.

Τέλος ζητάμε αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς. Είπαμε και προηγουμένως για τις ελλείψεις που υπάρχουν σε εξοπλισμό και προσωπικό αλλά εδώ υπάρχει και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Απαιτούμε την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας (Σ.Σ.Ε.). Αν λήξει η μετενέργεια χωρίς την υπογραφή νέας σύμβασης, αυτό θα είναι ένα σοβαρό χτύπημα στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων στα ΝΠΙΔ στην απεξάρτηση καθώς είμαστε ο μαζικότερος χώρος αυτή τη στιγμή και ο πρώτος που ιστορικά πέτυχε την υπογραφή επιχειρησιακής Σ.Σ.Ε.

Είναι αλήθεια ότι από τους εργαζόμενους του ΟΚΑΝΑ ζητάνε πίσω δεδουλευμένα ετών αυτή τη στιγμή;

Πράγματι ισχύει. Κάτι τέτοιο είναι εντελώς εξωφρενικό και επικίνδυνο γιατί εδώ επιχειρείται αναδρομική κατάργηση Σ.Σ.Ε.! Ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας υγείας κ. Ρακιντζής, στάλθηκε από το ΥΥΚΑ με αφορμή κάποιες καταγγελίες να κάνει οικονομικό και λειτουργικό έλεγχο του οργανισμού. Η έρευνα δεν αποκάλυψε τίποτα το συγκλονιστικό όμως αντί να κλείσει η υπόθεση αποφάνθηκε ότι γενικά δεν μπορεί τα προγράμματα υποκατάστατων να κοστίζουν τόσο πολύ από τη στιγμή που τα υποκατάστατα είναι φτηνά άρα φταιει η μισθοδοσία των εργαζόμενων όλα αυτά τα χρόνια για το μεγάλο προϋπολογισμό του οργανισμού. Εκεί πάνω στηρίχτηκε το Υπουργείο ήδη από την περίοδο Λοβέρδου για την επίθεση στον ΟΚΑΝΑ.

Μια λοιπόν από τις συνέπειες της έκθεσης αυτής ήταν να έρθει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (Γ.Λ.Κ.)  για να κάνει έλεγχο στη μισθοδοσία από το 1999 έως το 2009. Ουσιαστικά συνέκρινε τις αποδοχές μας, που απορρέουν από τις επιχειρησιακές Σ.Σ.Ε. της δεκαετίας αυτής με εκείνες του δημοσίου οι οποίες ήταν πράγματι χαμηλότερες. Θεωρεί ότι η διαφορά που προκύπτει πρέπει να επιστραφεί άμεσα στα δημόσια ταμεία. Εντελώς αυθαίρετα δεν αναγνωρίζει τις Σ.Σ.Ε. Να φανταστείτε ότι ζητάνε από 6-7.000 μέχρι και 150.000 ευρώ από όλους μας με μέσο όρο τα 30-40.000 ευρώ! Που να βρει κανείς τόσα λεφτά και ειδικά όταν τα τελευταία 2 χρόνια οι μισθοί μας έχουν μειωθεί κατά 50%; Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα γιατί ο μόνος τρόπος να πετύχουμε αναίρεση της απόφασης αυτής είναι να πάμε δικαστικά καθώς δεν υπάρχει προϊστάμενη του Γ.Λ.Κ. αρχή ώστε να προσφύγουμε. Όμως για χρέη προς το δημόσιο πρέπει πρώτα να καταβάλει κανείς το μισό των υποτιθέμενων οφειλών για να μπορεί να πάει σε δίκη! Εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι δηλαδή. Αυτό που θέλουν να κάνουν είναι να δώσουν τα στοιχεία των εργαζόμενων στον εισαγγελέα και να εισπραχτούν όλα μέσω εφορίας. Ή θα πάμε φυλακή ή θα πληρώνουμε για μια ζωή χρήματα που δουλέψαμε…

Τι βλέπετε ότι πρέπει να γίνει για να βρούμε διέξοδο ως εργαζόμενοι;

Ως εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ δεν προχωρήσαμε στην κατάληψη για να ζητήσουμε συμπαράσταση από κανένα. Η αλληλεγγύη είναι θεμιτή και ευπρόσδεκτη αλλά στην πραγματικότητα θέλουμε να δείξουμε ότι μόνο με τέτοιες μορφές πάλης σε μαζικό επίπεδο μπορούμε να πετύχουμε πράγματα. Θέλουμε ο καθένας από εμάς να εξεγερθεί για τα δικαιώματά του.

Από την άλλη όσο εντυπωσιακή και να είναι η συσπείρωση των ανθρώπων στο σωματείο μας καταλαβαίνουμε ότι δεν φτάνει από μόνη της για να ανατρέψει αυτή την πολιτική. Χρειάζεται να ενωθούμε με όλους τους εργατικούς χώρους και όλη την κοινωνία για να πετύχουμε κάτι τέτοιο.

Από την πλευρά μας η αρχή έχει γίνει καθώς είμαστε σε συντονισμό εδώ και καιρό με άλλα σωματεία από το χώρο της Απεξάρτησης, της Ψυχικής Υγείας, της Ειδικής Αγωγής και της πρόληψης στην προοπτική να προσπαθήσουμε να χτίσουμε ένα ενιαίο μέτωπο συντονισμού και δράσης σε όλη την Υγεία.