Εδώ και πολλούς μήνες όλες οι κυβερνητικές ελπίδες για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της πανδημίας έχουν επικεντρωθεί σε ένα πράγμα: τα εμβόλια.
Δεν υπήρξε ούτε υπάρχει κανένα άλλο σχέδιο και πλέον αυτό μπορεί να το δει πεντακάθαρα όποιος θέλει να το δει. Δεν έγινε καμιά προετοιμασία από το πρώτο στο δεύτερο κύμα, δεν ενισχύθηκε ριζικά το ΕΣΥ, δεν πάρθηκε κανένα μέτρο για την αποσυμφόρηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, κοκ.
Κάθε μέρα βγαίνουν νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ανυπαρξία κυβερνητικού σχεδίου, αν και θα ήταν αρκετό να παρακολουθήσει κάποιος τις καθημερινές αντιφατικές κυβερνητικές δηλώσεις για να το διαπιστώσει. Δεν έχουν περάσει δυο βδομάδες απ’ την 21η Δεκέμβρη όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης μιλούσε για άνοιγμα του εμπορίου σε «ζώνες» και δυο ώρες μετά διαψεύσθηκε με την επαναφορά του σκληρού λοκτντάουν που ανακοίνωσε ο Πέτσας, παρόλο που δεν είχε συνεδριάσει ακόμα η επιτροπή των λοιμωξιολόγων. Μόλις πριν λίγες μέρες, στις 3 Γενάρη, ανακοινώθηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο το άνοιγμα των σχολείων όλων των βαθμίδων και μια μέρα μετά διαψεύσθηκε από τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ, Άκη Σκέρτσο, για να ανακοινωθεί τελικά, επίσημα, ότι θα ανοίξουν άρον-άρον την Δευτέρα 11/1, αλλά τελικά μόνο τα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία
Το περιβόητο σχέδιο των εμβολιασμών
Ελλείψει οποιουδήποτε άλλου πλάνου και με τους αριθμούς των νεκρών να αυξάνονται καθημερινά κατά δεκάδες, από πολύ νωρίς τα εμβόλια μετατράπηκαν στο μοναδικό «σχέδιο» της κυβέρνησης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας από τον Αύγουστο κιόλας προανήγγειλε 700.000 δόσεις που υποτίθεται ότι θα ήταν έτοιμες προς χρήση από τον Δεκέμβρη και παρουσίασε και «διαγράμματα» για τα εμβολιαστικά κέντρα. Την ίδια μέρα διαψεύστηκε από την Κομισιόν που υπογράμμισε ότι δεν είχε υπάρξει τότε ακριβής ημερομηνία.
Τελικά, τα… εκατοντάδες χιλιάδες εμβόλια έγιναν μόλις 9.750 για τον Δεκέμβρη και η άφιξή τους στη χώρα έγινε με τις γνωστές επικοινωνιακές φανφάρες, ενώ από την ομοσπονδία των εργαζομένων στην Υγεία, ΠΟΕΔΗΝ, αποκαλύφθηκε και καταγγέλθηκε το γιουρούσι των κομματικών στελεχών της ΝΔ να τα κάνουν πρώτοι, αφήνοντας στην άκρη και ακυρώνοντας τον προγραμματισμένο εμβολιασμό του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού που δίνει την καθημερινή μάχη με τον covid.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει την απόλυτη ευθύνη για την εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα από το καλοκαίρι και μετά. Την ίδια στιγμή συνεχίζει να αγνοεί όλες τις προειδοποιήσεις μεγάλου μέρους της επιστημονικής/ιατρικής κοινότητας, η οποία αντιμετωπίζει τα εμβόλια ως ένα μόνο από τα μέτρα που πρέπει να παρθούν για την εξάλειψη του covid.
Άλλωστε τα εμβόλια –γενικά– χρησιμοποιούνται ως μέτρο πρόληψης και όχι άμεσης αντιμετώπισης μιας ασθένειας. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστούν αρκετοί μήνες, για να αρχίσουν να φαίνονται τα πρώτα αποτελέσματα σε μαζικό επίπεδο (αρκετοί γιατροί αναφέρουν το Φθινόπωρο ως πιο πιθανό χρόνο τέτοιων αποτελεσμάτων).
Οπότε, ανεξάρτητα από το ζήτημα των εμβολίων, η βασική προτεραιότητα ενάντια στον κορονοϊό θα έπρεπε να είναι η άμεση και δραστική ενίσχυση του ΕΣΥ και ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Υγείας, η αποσυμφόρηση των ΜΜΜ με νέα οχήματα και οδηγούς, η μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα, η αποσυμφόρηση των χώρων εργασίας, κλπ. Απαιτείται δηλαδή ριζική ανατροπή της ακολουθούμενης πολιτικής.
Από την άλλη, το θέμα των εμβολίων, της ποσότητάς τους και του χρόνου που έρχονται σε κάθε χώρα είναι πολύ ευρύτερο και δεν αφορά μόνο στο χειρισμό της ελληνικής κυβέρνησης. Κατά βάση έχει να κάνει με το ρόλο που παίζουν οι φαρμακευτικές εταιρείες και το πως λειτουργούν μέσα σε ένα σύστημα που ακόμα και σε συνθήκες πανδημίας κινητοποιείται με βάση όχι την προστασία της δημόσιας υγείας αλλά το κέρδος.
Οι πολυεθνικές του φαρμάκου
Είναι αρκετά γνωστό ότι στα πρώτα στάδια της πανδημίας οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες καθυστέρησαν να εμπλακούν στην έρευνα ενός εμβολίου καθώς δεν έβλεπαν σε αυτό εξασφαλισμένα κέρδη. Ήταν μόνο μετά την άφθονη κρατική χρηματοδότηση της έρευνάς τους (πάνω από 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ) που άρχισαν να ασχολούνται σοβαρά με την έρευνα για το εμβόλιο.
Στα πλαίσια όμως του καπιταλιστικού ανταγωνισμού οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν επιτρέπουν στους επιστήμονες που εργοδοτούν να ανταλλάσσουν απόψεις, αποτελέσματα ερευνών και άλλες πληροφορίες. Αυτό συμβαίνει γιατί στόχος της κάθε μιας είναι να βρει το εμβόλιο για τον εαυτό της, να το πατεντάρει και να κερδίσει από αυτό.
Η ύπαρξη πολλών διαφορετικών εμβολίων, οι παλινωδίες των κυβερνητικών λοιμωξιολόγων που πολλές φορές βρέθηκαν να φάσκουν και να αντιφάσκουν (πχ για τη χρήση των μασκών και για τη μη επικινδυνότητα στα σχολεία) η γενική δυσπιστία που εύλογα υπάρχει απέναντι στους φαρμακευτικούς κολοσσούς και η οποία ενισχύεται από το πατεντάρισμα των εμβολίων και την απόκρυψη πολλών στοιχείων των ερευνών τους, όλα αυτά έχουν με έναν λογικό τρόπο διχάσει τις κοινωνίες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη, σε σχέση με το κατά πόσο θα πρέπει να εμπιστευτούν τα εμβόλια.
Η πραγματικότητα είναι πως ένα εμβόλιο θα φαινόταν ως κάτι πραγματικά αξιόπιστο στα μάτια της κοινωνίας μόνο αν φτιαχνόταν από κρατικούς και πανεπιστημιακούς φορείς, χωρίς κανένα κερδοσκοπικό κίνητρο, σε συνθήκες δημοκρατίας στην παραγωγή και απόλυτης διαφάνειας χωρίς την παραμικρή απόκρυψη στοιχείων και το οποίο θα περνούσε από επαρκείς μελέτες ασφάλειας και αποτελεσματικότητας.
Τους τελευταίους μήνες στο παιχνίδι της έρευνας για το εμβόλιο έχουν μπει πάνω από 10 φαρμακευτικοί κολοσσοί σε όλον τον κόσμο – με τον καθένα όπως αναφέρθηκε να δουλεύει για τον εαυτό του με στόχο το κέρδος. Πολύ πριν τα εμβόλια που ετοίμαζαν οι μεγάλες φαρμακευτικές πάρουν οποιαδήποτε έγκριση και δείξουν την αποτελεσματικότητά τους η Ευρωπαϊκή Ένωση προχώρησε σε μεγάλες παραγγελίες με βάση την εκτίμηση ότι μάλλον θα έπαιρναν έγκριση τα εμβόλιά τους, ελπίζοντας να πέσει μέσα.
Η Βελγίδα Υφυπουργός προϋπολογισμού αποκάλυψε (κατά λάθος) στα μέσα Δεκέμβρη τις τιμές προαγοράς που είχε πάρει η ΕΕ από τις εταιρείες Astra Zeneca, Sanofi/GSK, Johnson&Johnson, Pfizer-BioNTech, Curevac, Moderna, οι οποίες έχουν τεράστιες διαφορές καθώς κυμαίνονται από 1,78 έως και 15 ευρώ ανά εμβόλιο!
Η ΕΕ κατένειμε τις παραγγελίες της που έφταναν σε 2 δισ. δόσεις εμβολίων στους μεγάλους παίχτες της φαρμακοβιομηχανίας, με τον εξής τρόπο: Astra Zeneca: 400 εκατ. δόσεις, Sanofi/GSK: 300 εκατ. δόσεις, Johnson&Johnson: 400 εκατ. δόσεις, Pfizer-BioNTech: 300 εκατ. δόσεις, Curevac: 405 εκατ. δόσεις, Moderna: 160 εκατ. δόσεις.
Σε αυτούς τους υπολογισμούς της όμως η ΕΕ δεν έπεσε μέσα. Μόνο το εμβόλιο της Pfizer-BioNTech κατάφερε και έκοψε το νήμα το Δεκέμβρη, εξού και ο μικρός αριθμός εμβολίων τα οποία προμηθεύονται οι χώρες της ΕΕ και κατ’ επέκταση και η Ελλάδα. Δεύτερο στην κούρσα ήρθε το εμβόλιο της Moderna που ήταν και το αουτσάιντερ, γι’ αυτό έχει και τις λιγότερες δόσεις.
Ο παραλογισμός του συστήματος
Είναι εντελώς παράλογο όταν μιλάμε για σχεδόν 2 εκατομμύρια νεκρούς παγκοσμίως και με πολλούς επιστήμονες να προειδοποιούν για τον κίνδυνο τρίτου κύματος το Φλεβάρη, αλλά αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί το σύστημα: κούρσα για το ποιος θα προλάβει να φτιάξει εμβόλιο και άρνηση της δυνατότητας των επιστημόνων να συνεργαστούν μεταξύ τους.
Στην Ελλάδα το δεύτερο κύμα άφησε πολύ μεγάλο αποτύπωμα. Η ελληνική κοινωνία έφτασε να μετρά πάνω από 100 νεκρούς την ημέρα, ενώ ακόμα και σήμερα μετά από ένα σκληρό και πολύμηνο λοκντάουν, ο ρυθμός μείωσης των κρουσμάτων και των νεκρών παραμένει περιορισμένος (τη στιγμή που γράφεται το άρθρο οι νεκροί κυμαίνονται στους 50 κάθε μέρα).
Πέρα από το θέμα του εμβολίου, υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες κάποιων φαρμάκων να σώσουν ζωές, τουλάχιστον κάτω από κάποιες συνθήκες και για κάποιους ασθενείς. Είναι απαραίτητο αυτή η συζήτηση να γίνει με έναν ανοικτό τρόπο, να υπάρξει πλήρης και αναλυτική ενημέρωση για το τι πραγματικά συμβαίνει – για τις δυσκολίες, τα προβλήματα, αλλά και τις δυνατότητες. Αντίθετα, δεν υπήρξε καμία πληροφόρηση από τα επίσημα χείλη –όχι μόνο τους κυβερνητικούς αλλά και τους ειδικούς του κλάδου– σαν να μην υπάρχει το θέμα! Μόνο συνωστισμός μπροστά στις κάμερες των κυβερνητικών στελεχών για να κάνουν πρώτοι το εμβόλιο, όπως αναφέρουμε πιο πάνω.
Ένα είναι το κεντρικό συμπέρασμα που προκύπτει από όλα τα πιο πάνω. Όσο η Υγεία και το φάρμακο είναι στα χέρια ιδιωτών επιχειρηματιών κερδοσκόπων, αυτά θα έχουμε. Αυτό που χρειάζεται είναι πάλη από τους εργαζόμενους και το σύνολο της κοινωνίας για την κατάργηση της ιδιωτικής Υγείας, την εθνικοποίηση των ιδιωτικών κλινικών και της φαρμακευτικής βιομηχανίας, κάτω από δημοκρατικό έλεγχο, διαχείριση και διαφάνεια. Μόνο έτσι μπορεί να υπηρετεί την κοινωνία αντί για τα κέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών, των ασφαλιστικών και της ιδιωτικής Υγείας.
