Στις 8 Δεκέμβρη στα Τίρανα, ο 25χρονος Κλοντιάν Ράσα δολοφονήθηκε από αστυνομικό, επειδή βρέθηκε «στο λάθος μέρος, τη λάθος ώρα». Το «λάθος μέρος» ήταν 100 μέτρα μακριά από το σπίτι του, η «λάθος ώρα» ήταν ώρα που απαγορευόταν η κυκλοφορία λόγω μέτρων για την πανδημία. Ο Κλοντιάν ήταν άοπλος και το μόνο του «σφάλμα» ήταν να προσπαθήσει να αποφύγει τον έλεγχο των αστυνομικών, ο ένας εκ των οποίων τον πυροβόλησε δύο φορές στην πλάτη, δολοφονώντας τον!
Ο αστυνομικός που δολοφόνησε τον Κλοντιάν έχει συλληφθεί και κατηγορείται για ανθρωποκτονία, ενώ η κάμερα της στολής του, που θα μπορούσε να αποτελέσει το καλύτερο αποδεικτικό για όσα συνέβησαν, δεν λειτουργούσε κατά τη διάρκεια της δολοφονίας του Κλοντιάν. (Αυτές οι κάμερες έχουν τοποθετηθεί για να καταγράφουν κι έτσι να ελέγχουν την έντονη βία και διαφθορά που παρατηρείται ανάμεσα στους αστυνομικούς).
Κοινωνική έκρηξη
Η είδηση της δολοφονίας του Κλοντιάν προκάλεσε οργή στην κοινωνία και ειδικά στη νεολαία της Αλβανίας, με πολλές εκατοντάδες κόσμου να διαδηλώνει–παρά την απαγόρευση συναθροίσεων άνω των δέκα ατόμων–φωνάζοντας συνθήματα όπως «Είμαι κι εγώ ο Κλοντιάν» και να καλούν τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εσωτερικών της Αλβανίας να παραιτηθούν. Μάλιστα, την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου, διαδηλωτές προσέγγισαν το Υπουργείο Εσωτερικών, το Δημαρχείο των Τιράνων και άλλα κυβερνητικά κτήρια, πετώντας πέτρες στους αστυνομικούς και πυρπολώντας το χριστουγεννιάτικο δέντρο έξω από το κεντρικό κυβερνητικό κτήριο.
Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν και την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου, με εκατοντάδες και πάλι να βγαίνουν στους δρόμους και πλέον οι διαδηλώσεις να εξαπλώνονται και σε άλλες πόλεις της Αλβανίας.
Κάτω από την κοινωνική πίεση, ο Υπουργός Εσωτερικών, Σαντέρ Λεσάι, υπέβαλε την παραίτησή του, η οποία έγινε δεκτή από τον Πρωθυπουργό Έντι Ράμα. Ο Ράμα μάλιστα έσπευσε να δηλώσει συγγνώμη εκ μέρους της Κυβέρνησης και του κράτους για τη δολοφονία του Κλοντιάν. Βέβαια, πρόκειται για «λειψή» συγγνώμη, αφού την ίδια ώρα, κατηγόρησε την αντιπολίτευση πως αυτή υποκίνησε τις διαδηλώσεις και… υπερασπίστηκε την αστυνομία!
Εξάλλου, και στις συγκεντρώσεις της Τετάρτης η αστυνομική καταστολή ήταν και πάλι μεγάλη, ειδικά στα Τίρανα, δείχνοντας πως παρά τη «συγγνώμη», ο Ράμα δεν έχει καμία διάθεση να κάνει ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο που λειτουργεί η αστυνομία. Παρόλα αυτά, η παραίτηση του Λεσάι αποτελεί μια επιτυχία του κινήματος!
Συσσωρευμένη οργή
Αν και μόνο η εν ψυχρώ δολοφονία ενός νέου ανθρώπου από αστυνομικό, αρκεί για να γεννήσει οργή στην κοινωνία, οι συνθήκες που επικρατούν στην Αλβανία είναι τέτοιες, που μπορούμε να μιλάμε για συσσωρευμένη οργή που ξέσπασε με αφορμή τη δολοφονία του Κλοντιάν.
Οι οικονομικές συνέπειες της πανδημίας είναι καταστροφικές, αφού το 41,5% του πληθυσμού ζει με λιγότερα από 5 ευρώ την ημέρα, ενώ τα λαϊκά στρώματα καλούνται να πληρώσουν από τη τσέπη τους την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, σπρώχνοντας τα ακόμα πιο βαθιά στη φτώχεια!
Όσο δε οι εργαζόμενοι βυθίζονται στη φτώχεια και την ανασφάλεια, δημοσιεύματα αναφέρουν πως οι πλούσιοι Αλβανοί καταφεύγουν σε χώρες του εξωτερικού για να θεραπευτούν από τον κορονοϊό!
Έτσι, η οργή ενάντια στη δολοφονία του Κλοντιάν δεν προέκυψε από το πουθενά, αλλά αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου σε ένα κράτος που αδιαφορεί για τις ζωές των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.
Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη, του Κλοντιάν, των θυμάτων της αστυνομικής βίας
Η εν ψυχρώ δολοφονία του Κλοντιάν από αστυνομικό δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα «μεμονωμένο περιστατικό», μία «κακή στιγμή» ή το αποτέλεσμα των πράξεων ενός «κακού αστυνομικού». Εξάλλου, το γεγονός πως οι αστυνομικοί είναι υποχρεωμένοι να κουβαλούν πάνω τους κάμερες για να ελέγχονται οι πράξεις τους, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι – αντίθετα είναι αποκαλυπτικό για το ότι συχνά «ξεφεύγουν». Όπως δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι η κάμερα του εν λόγω αστυνομικού την ώρα της δολοφονίας ήταν κλειστή.
Η είδηση της δολοφονίας του Κλοντιάν, στην Ελλάδα δεν ξύπνησε μόνο τις μνήμες της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και τις σημερινές σκηνές βίας και ασυδοσίας της αστυνομίας. Η καταστολή κατά των κινηματικών συγκεντρώσεων του Πολυτεχνείου,της 25ης Νοέμβρη και της επετείου της δολοφονίας του Αλέξη αλλά και οι σχεδόν καθημερινές καταγγελίες για αυθαίρετα πρόστιμα και προσαγωγές, έχουν γεμίσει με οργή μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας.
Τα παραδείγματα για τον ρόλο της αστυνομίας όμως, δεν προέρχονται μόνο από τις αυτές τις δύο γειτονικές χώρες. Το πιο χαρακτηριστικό διεθνές παράδειγμα είναι η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στις ΗΠΑ που αποτέλεσε και αφορμή για την αναζωπύρωση του κινήματος «Black Lives Matter», κίνημα ενάντια στις δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς. Είναι λοιπόν φανερό πως η αστυνομία σαν θεσμός εμπεριέχει τη βία και την καταστολή, κάτι που αναπόφευκτα θα οδηγήσει και στην πιο ακραία τους μορφή, τη δολοφονία.
Αγώνες στα χρόνια της πανδημίας
Την τελευταία περίοδο οι άρχουσες τάξεις, απ’ άκρη σ’ άκρη στον πλανήτη, εκμεταλλεύονται τα περιοριστικά μέτρα και τις απαγορεύσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας και περνάνε μία σειρά από νόμους που στρέφονται ενάντια στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα αυξάνοντας παράλληλα την καταστολή απέναντι στις αντιδράσεις.
Την ίδια ώρα όμως, βλέπουμε πως όταν η κοινωνία είναι αποφασισμένη να αγωνιστεί, τότε θα αψηφήσει τις απαγορεύσεις και την καταστολή και θα βγει μαζικά στους δρόμους.
Αυτό είδαμε και με το γυναικείο κίνημα στην Πολωνία που υποχρέωσε την Κυβέρνηση να πάρει πίσω τον νόμο που περιόριζε ακόμα περισσότερο τις εκτρώσεις και στη Γαλλία, ενάντια στον νόμο που θα απαγόρευε τη βιντεοσκόπηση αστυνομικών, δύο κινήματα που εκτός από πολύ μαζικά, ήταν και νικηφόρα.
Τέτοιου είδους αγώνες, καθώς και οι γενικότεροι ταξικοί αγώνες, είναι η μουσική του μέλλοντος. Αργά ή γρήγορα θα αντανακλαστούν και στο πολιτικό επίπεδο, με την εμφάνιση νέων αριστερών ρευμάτων και σχηματισμών. Επιδίωξή μας πρέπει να είναι αυτά τα νέα αριστερά ρεύματα, κινήματα και σχηματισμοί να αποκτήσουν επαναστατικά χαρακτηριστικά, για να μπορέσει να μπει τέρμα στη ρίζα όλων αυτών των προβλημάτων, που είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
